Lingwistyka dyskursu a analiza mediów. Ewelina Tyc (2018): Kawa czy herbata? Pierwszy telewizyjny program śniadaniowy. Komunikat polimodalny z perspektywy lingwistyki dyskursu. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 221 s.
Anusiewicz, Janusz (1995): Lingwistyka kulturowa. Zarys problematyki. Wrocław.
Bańkowska, Edyta (2003): Z problematyki stylu. W: Bańkowska, Edyta/ Mikołajczuk, Agnieszka (red.): Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów. Warszawa, s. 50-70.
Ciesek, Bernadetta (2018): Dyskursy dyskryminacji i tolerancji w przestrzeni publicznej współczesnej Polski (wartości, postawy, strategie). Katowice.
Czachur, Waldemar (2011): Dyskursywny obraz świata. Kilka refleksji. w: tekst i dyskurs – text und diskurs 4, s. 79-97.
Tienken, Susanne (2017): Wzorce językowe a analiza kulturowa. Ujęcie teoretyczne i metodyczne. Tłum.: Waldemar Czachur. W: Czachur, Waldemar (red): Lingwistyka kulturowa i międzykulturowa. Warszawa, s. 39-67.
Warnke, Ingo H./ Spitzmüller, Jürgen (2009a): Wielopoziomowa lingwistyczna analiza dyskursu – DIMEAN. Tłum.: Waldemar Czachur, Kinga Zielińska. W: tekst i dyskurs – text und diskurs 2, 123-147.
Witosz, Bożena (2009a): Dyskurs i stylistyka. Katowice.
Witosz, Bożena (2012): O potrzebie perspektywy multimedialnej w badaniach stylistycznych. W: Kita, Małgorzata (red.): Transdyscyplinarność badań nad komunikacją medialną. T. 1. Stan wiedzy i postulaty badawcze. Katowice, s. 155-168.
Witosz, Bożena (2016): Kategoria dyskursu w polonistycznej edukacji akademickiej. W: Czachur, Waldemar/ Kulczyńska, Agnieszka/ Kumięga, Łukasz (red.): Jak analizować dyskurs? Perspektywy dydaktyczne. Kraków, s. 19-39.
Wojtak, Maria (2011): O relacjach dyskursu, stylu, gatunku i tekstu. W: tekst i dyskurs – text und diskurs 4, s. 69–79.
Zielińska, Kinga (2016): Druga twarz tabloidu? Językowe działania autoprezentacyjne podejmowane przez dzienniki Fakt i BILD-Zeitung jako przedmiot badań mediolingwistyki porównawczej. Warszawa.
Zielińska, Kinga (2018): Autoprezentacja 2.0. O sposobach (re)konstruowania wizerunku w przekazach multimodalnych – przyczynek do opisu zjawiska. W: Socjolingwistyka 32, s. 95-122.