Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2015 | 20 | 24-49

Article title

Zmysły, ściana i dziura

Content

Year

Volume

20

Pages

24-49

Physical description

Dates

published
2015-11-05

Contributors

References

  • 1 R. Barthes, Sade, Fourier, Loyola, przełożyła Renata Lis, Warszawa 1996,s. 20. 2 Uwaga o „poczciwości” dotyczyła reżyserii wystawienia, złych rozwiązań akustycznych. Por. J. Marczyński, „Kolonia karna” w Operze Narodowej. Bardzo niegroźna machina. W:„Rzeczpospolita” nr 133, 12.06.1995. 3 La musique est une chore etrange, (muzyka jest dziwną rzeczą), zaczerpnięte z G. Byrona motto do Fortepianu Chopina. 4 Utopie zaś są w istocie przestrzeniami antytetycznymi wobec przestrzeni stabilnych, zracjonalizowanychi ograniczonych [jak wielkomiejskie centrum – UMB]. M. Foucault, Of Rother Spacies, [w:] „Diacritics”, Spring 1986, s. 22–29. 5 Adaptacje: Enrico Guazzoni (1912), z taśmą zaczerwienioną w scenach pożaru Rzymu, Georg Jacoby (1924), Mervyn LeRoy (USA 1951), Francesco Rossi (6-odcinkowy serial dla tv, 1985), Jerzy Kawalerowicz (2001). www.opoka. wp.pl/biblioteka/Z/ZK/quovadis_dzieje. html 6 Oratorium Quo vadis na bas, baryton, sopran, chór, orkiestrę symfoniczną i organy. Libretto A. Jungst, 1907. 7 Światło na ten problem rzucił Tadeusz Zieliński, pisząc, iż gdyby Ligia była pogańską kapłanką, a złym cezarem ktoś jak Konstantyn lub Justynian, to chrześcijański odbiorca zetknąłby się z tabu. 8 U. Eco, Dzieło otwarte. Forma i nieokreśloność w poetykach współczesnych, Warszawa 2008. 9 The Critic as Artist [w:] The Works of Oscar Wilde, Gallery Press 1987. 10 wwwshepard 11 Por. Sen nocy letniej, Akt V, scena I, [w:] W. Szekspir, Komedie, t. II, przełożyli Stanisław Koźmian i Leon Ulrich, Warszawa 2000, s. 421–423. PRIAM Mur, jaki pragnę, byście sobie wystawili, Co ma otwór na wylot czy szparę wzdłuż ściany, Przez nią Priam i Tyzbe, wierni kochankowie, Często z sobą gwarzyli w tajemnej rozmowie [...] Szpara, przez którą mają kochankowie młodzi Szeptać.. Oraz:TYZBEZamiast twym ustom daję pocałunek dziurze. 12 B. Hoff, Tao Kubusia Puchatka, przełożył Rafał T. Primke, Poznań 1992; B. Hoff, Te Prosiaczka, Poznań 1998. 13 Stanley Kubrick (1961), Adrian Lyne (1997). 14 BCM, Doo-dah, „Polityka” 39/2015,s. 99. 15 J. Styczeń, Melancholia symboli, Wrocław 2003. 16 J. Styczeń, Ta mała Grażynka Miki z kłodzkiego „Pstrąga”, [w:] tegoż, Lustro-sofista, Wrocław 1969. 17 N. Qualls-Corbett, The Sacred Prostitute: Sternal Aspect of The Feminina (Studies of Jungian Psychology by Jungian Analysis). Foreword by Marion Woodman, Inner City Books 1988. 18 R. May, Błaganie o mit, przekład Beata Moderska, Poznań 1997, s. 51. 19 H. Bellmer, Oracles et spectacles, Paris 1967. 20 M. Słomczyński, Od tłumacza, [w:] L. Carroll, Przygody Alicji w Krainie Czarów, Warszawa 1975. 21 L. Carroll, Alicja w Krainie Czarów, s. 110–111. 22 E. Jasińska, Przez króliczą norę. Praca dyplomowa pod kierunkiem U.M. Benki i Piotra Komorowskiego, Wyższe Studium Fotografii AFA, Wrocław 2010, s. 2–3. 23 Ibidem, s. 3. 24 Ibidem, s. 14. 25 Ibidem. Cytat za: D. Thomas, Lewis Carroll. Po obu stronach lustra, przełożyła Maja Kittel, Warszawa 2007, s. 25. 26 D. Thomas, s. 429. 27 D. Thomas, s. 431–432. 28 Prawdziwe nazwisko Carrolla, pod jakim publikował swoje prace matematyczne. 29 Rozpatruję jedynie film Disneya, bez adaptacji Tima Burtona z 2010. 30 R. Barthes, op. cit., s. 19. 31 Cytuję za mottem w: R. May, Błaganie o mit. Przekład Beata Moderska, Poznań 1997, s. 11. 32 O. Wilde, The Picture of Dorian Gray, The Preface. [w:] The works of Oscar Wilde, Galley Press 1987, s. 17 (przełożyła U.M. Benka). 33 H. Bellmer, Mała anatomia obrazu, tłumaczenie Jan Maria Kłoczowski, Lublin 1994. 34 Konstanty Jeleński, „Zeszyty Literackie” nr 34. 35 A. Bednarczyk, Świątynia kamienia, Kraków 1995, s. 133. Nakład numerowany i sygnowany. 36 , M. Delon, Sade thermidorien, [w:] Sade: Ecrire la crise, Belfond 1983, s. 104. Cytat za: Ł. Iwanczewska, Samoprezentacje, Sade i Witkacy, Kraków 2010, s. 151. Michel Delon jest specjalistą od libertynizmu XVIII wieku. Por. jego nowsze prace: Sade, un athée en amour, Paris 2015 oraz: La diction de Sade, Conférence de Michel Delon z 26 lutego 2015, na otwarcie Fundacji Martina Bodmera. 37 Ibidem. 38 Eze 3, 2–3. 39 W. Kopaliński, Słownik symboli, 1990. 40 R. Barthes, op. cit., s. 39–40. 41 Ibidem, s. 46. 42 O. Wilde, The Picture of Dorian Gray, The Preface, op. cit., s. 17 (przełożyła U.M. Benka).

Document Type

Publication order reference

Identifiers

ISSN
1733-1528

YADDA identifier

bwmeta1.element.desklight-36c44fc1-fe6e-4e11-8370-602626777d9b
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.