Rola funduszu leśnego w wyrównywaniu niedoborów finansowych w nadleśnictwach

• Authors: Stebnicki Michał

Title variants

EN

The role of the forest fund in balancing the deficit of Forest Districts

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Lasy Państwowe prowadzą działalność na zasadzie samodzielności finansowej i pokrywają koszty działalności z własnych przychodów (ustawa o lasach, rozdz. 8, art. 50); celem nadleśnictw nie jest maksymalizacja zysku, lecz realizacja funkcji gospodarczych, produkcyjnych, pozaprodukcyjnych przyrodniczych i funkcji społecznych. Aby taka gospodarka mogła być prowadzona na terenie całego kraju, nawet w tych nadleśnictwach, których koszty są wyższe od osiąganych przychodów, wyodrębniony został fundusz leśny, którego zadaniem jest wyrównywanie niedoborów finansowych w nadleśnictwach deficytowych. Fundusz leśny to instrument finansowy, którego środki przeznaczone są na wykonywanie zadań określonych w ustawie o lasach, w szczególności na: wyrównywanie niedoborów powstających przy realizacji zadań gospodarki leśnej; wspólne przedsięwzięcia jednostek organizacyjnych lasów państwowych; tworzenie infrastruktury niezbędnej do prowadzenia gospodarki leśnej oraz prace związane z oceną i prognozowaniem stanu lasów i zasobów leśnych. Zasady redystrybucji funduszu leśnego nie są jasno określone, co powoduje że każda Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych (RDLP) przyjmuje różne kryteria związane z redystrybucją funduszu leśnego. Celem artykułu jest określenie znaczenia funduszu leśnego na wyrównywanie niedoborów finansowych nadleśnictw na podstawie otrzymanych z Dyrekcji Generalnej lasów Państwowych (DGLP) danych za 2014 r. Wielkość odpisu w 2014 r. wynosiła 14,50% wartości sprzedaży drewna dla poszczególnych RDLP. Każda RDLP różnicuje wielkość odpisu i dopłaty z funduszu leśnego przeznaczone na poszczególne nadleśnictwa i tym samym wpływa na płynność finansową oraz rentowność nadzorowanych nadleśnictw. Artykuł przygotowano na podstawie wybranej literatury, analizy materiałów otrzymanych z Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, własnych analiz i doświadczenia zdobytego w pracy zawodowej w Lasach Państwowych.

EN

The company Lasy Państwowe (State Forests) is financially autonomous and covers the costs of its activity from its own revenues (Chapter 8, Article 50, of the Act). It is not its objective to maximize profits but to perform economic, productive and non-productive natural and social functions. In order to ensure that such activities may be conducted throughout Poland, even in those forest districts where the costs are higher than the revenues generated, the forest fund has been established to offset financial deficits in loss-making forest districts. The forest fund is a financial instrument spent on tasks defined in the forest act, especially to offset deficits due to the costs of forest management, joint ventures of the company’s organizational units, creation of the infrastructure necessary to conduct forest management, as well as evaluating and estimating the forests and their resources. The rules of forest fund redistribution are not clearly specified, which is why each Regional Directorate of State Forests (RDSF) adopts different criteria relating to its redistribution. The aim of the paper is to define the role of the forest fund in balancing financial deficits in forest districts on the basis of data received from General Directorate of State Forests for the year 2014. The write-off in 2014 amounted to 14.5% of timber sales for individual RDSFs. Each RDSF differentiates the write-off and the subsidies from the forest fund for individual forest districts and inf luences liquidity and profitability of the forest districts it supervises. This paper was prepared on the basis of selected literature, analysis of materials received from the General Directorate of State Forests, own analyses and the experience gained in the course of professional work in the State Forests.

Keywords

PL

lasy państwowe; fundusz leśny; zrównoważony rozwój; gospodarka leśna

EN

state forests; forest fund; sustainable development; forestry

• Publisher: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
• Journal: Zarządzanie Publiczne / Public Governance
• Year: 2018
• Issue: 1(43)
• Pages: 104-116

Contributors

author

Stebnicki Michał

• Główny księgowy Nadleśnictwa Antonin, RDLP Poznań

References

• Chochowski, P. (2013). Model służby publicznej w III RP. W: S. Płażek, M. Stec (red.), Służba publiczna. Stan obecny, wyzwania i oczekiwania (s. 38–49). Warszawa: Wolters Kluwer.
• Drobny, W. (2012). Komentarz do art. 6 ustawy o służbie cywilnej. W: W. Drobny, M. Mazuryk, P. Zuzankiewicz, Ustawa o służbie cywilnej. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer.
• Dubownik, A., Pisarczyk, Ł. (2011). Prawo urzędnicze. Warszawa: Wolters Kluwer.
• Górzyńska, T., Łętowski, J. (1986). Urzędnicy administracji państwowej. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
• Kalina-Prasznic, U. (red.) (2007). Encyklopedia prawa. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
• Leoński Z. (2006). Wyodrębnienie zawodu urzędniczego i swoistych jego cech. Administracja 2(3), 5–15.
• Łukaszczuk, A. (2012). Konstytucyjne zasady ustroju służby cywilnej (art. 153 Konstytucji RP). W: B. Banaszak, M. Jabłoński, S. Jarosz-Żukowska (red.), Prawo w służbie państwu i społeczeństwu. Prace dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Działosze z okazji osiemdziesiątych urodzin. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Łukaszczuk, A. (2014). Kształtowanie się modelu ustrojowego służby cywilnej w Polsce. Warszawa: Kancelaria Sejmu, Wydawnictwo Sejmowe.
• Łukaszczuk A. (2016). Służba cywilna po zmianach z 2015 r. Państwo i Prawo 11, 55–67.
• Mędrala, M. (2016). Kiedy stosunek pracy na podstawie powołania? (rozważania na przykładzie zatrudnienia dyrektorów urzędów pracy). W: B. Jaworska-Dębska, A. Dobaczewska (red.), W służbie dobra wspólnego – ludzie, postawy i kompetencje w administracji publicznej. Warszawa: Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.
• Płażek, S. (2016). Po co stosunki pracy z powołania. Przegląd Prawa Publicznego, 2(107), 46–63.
• Radwan, A. (2015). Płażek o zmianach w służbie cywilnej: Zwalnianie wszystkich urzędników z mocy prawa sprawdziło się już w przeszłości. Wywiad, Gazeta Prawna, 14.12, http://serwisy.gazetaprawna.pl/praca-i-kariera/artykuly/910820,sluzba-cywilna-zwalnianie-urzednikow-z-mocy-prawa-sprawdzilo-sie-w-przeszlosci.html.
• Rydlewski, G. (2001). Służba cywilna w Polsce. Przegląd rozwiązań na tle doświadczeń innych państw i podstawowe akty prawne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. Sprawozdanie o stanie służby cywilnej i o realizacji zadań tej służby w 2016 roku, https://dsc.kprm.gov.pl/aktualnosci/spra wozdanie-szefa-sluzby-cywilnejza-2016-rok.
• Stelina, J. (2005). Charakter prawny stosunku pracy z mianowania. Gdańsk: Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego.
• Stelina, J. (2013). Prawo urzędnicze. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
• Stelina, J. (2014). Komentarz do art. 6 ustawy o służbie cywilnej. W: K.W. Baran (red.), Prawo urzędnicze. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer.
• Szewczyk, H. (2010). Stosunki pracy w służbie cywilnej. Warszawa: Wolters Kluwer.
• Wojtczak, K. (1999). Zawód i jego prawna reglamentacja. Studium z zakresu materialnego prawa administracyjnego. Poznań: „Ars Boni et Aequi”.

Identifiers

DOI

10.15678/ZP.2018.43.1.07