House of Networks: the Polish-Lithuanian Senate (1569–1795) as Parliamentary Representation of the National Social Network (of Women?)

• Authors: Marek Jerzy Minakowski

Title variants

PL

Izba Sieci. Polsko-litewski senat (1569–1795) jako reprezentacja parlamentarna ogólnokrajowej (kobiecej?) sieci społecznej

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The article presents evidence that social networks can be considered a real subject (actor) of the internal policy of a democratic state, with representation in the form of the upper house of parliament. The political system of the Republic of Poland and Lithuania from 1569 to at least 1775 assumed that power belonged to the 3-chamber parliament, consisting of: a king (elected for life in general elections), a House of Representatives (elected every two years in local elections) and a Senate (about 140 senators nominated by subsequent kings). It was assumed that the king’s nominations to the Senate were arbitrary, but it transpired that they were dictated by the position of the nominees in a nationwide family network (we have already managed to locate 90% of all senators within this network in the given period). We collected data on the family connections of the Polish elite from all available sources so as to reconstruct one large graph in the paradigm of mass genealogy. It allowed us to measure the social position of all the senators and their relatives and show this as numerical values. The algorithm for determining the value of social position was used in several variants so that the accuracy of the predictions of the different algorithms can be compared. The hypothesis of the influence of the social network on senatorial appointments was formulated as the supposition that it is possible to predict the formal (constitutional) hierarchy of places in the Senate based on a knowledge of the family connections within society. Confirmation that there is a statistically significant correlation would mean that such an effect actually existed and finding that one of the algorithms gives a better prediction would mean that the factors used in it are more significant. Such dependencies were confirmed. Nominations in the long term (ten successive royal terms) show that the official hierarchy in the Senate can be deduced from the shape of the social (family) network. At the same time, it transpired that compared to the traditional description of the elites as a set of families connected by a common surname (inherited down the male line), better (or at least equally good) results are obtained by analyzing the female lines – the position of the wives and mothers of the nominees. Although women did not sit in the Senate, their role in shaping it (active or passive) was at least as large as that of the men, so one cannot abstract from this role, and give a description of the country’s political elite as if it consisted of a set of patrilineal dynasties – instead, it should be described as a graph composed equally of women and men, because only such a description will be adequate.

PL

Artykuł przedstawia dowody na to, że sieć społeczna może być traktowana jako rzeczywisty podmiot (aktor) polityki wewnętrznej demokratycznego państwa, posiadający swoją reprezentację w postaci izby wyższej parlamentu. Ustrój Rzeczypospolitej Polski i Litwy od roku 1569 do co najmniej 1775 zakładał, że władza należy do 3-izbowego parlamentu, na który się składają: król (wybierany dożywotnio w wyborach powszechnych), Izba Poselska (wybierana powszechnie co dwa lata w wyborach lokalnych, sejmikach) i Senat (około 140 senatorów nominowanych przez kolejnych królów). Przyjmowano dotąd, że decyzje nominacyjne króla były arbitralne, tymczasem okazało się, że były one dyktowane przez pozycję nominatów w ogólnokrajowej sieci powiązań rodzinnych (w której to sieci udało się umiejscowić około 90% wszystkich senatorów w badanym okresie). Zebrano dane o powiązaniach rodzinnych elit Rzeczypospolitej z wszelkich dostępnych źródeł – tak by zrekonstruować jeden wielki graf, w paradygmacie genealogii masowej. Pozwoliło to zmierzyć pozycję społeczną wszystkich senatorów i członków ich rodzin, i przedstawić ją jako liczbę. Algorytm wyznaczania wartości pozycji społecznej wykorzystano w kilku wariantach – tak, by można było porównać trafność przewidywań różnych algorytmów. Hipoteza wpływu sieci społecznej na nominacje senatorskie polegała na przypuszczeniu, że da się przewidzieć formalną (konstytucyjną) hierarchię miejsc w senacie na podstawie znajomości powiązań rodzinnych wewnątrz społeczeństwa. Potwierdzenie, że istnieje statystycznie istotna korelacja, oznaczałoby że wpływ taki występował faktycznie, zaś ustalenie że któryś z algorytmów daje lepszą predykcję oznaczałoby, że czynniki w nim wykorzystane są bardziej istotne. Udało się potwierdzić takie zależności. Nominacje w długim okresie (dziesięciu kolejnych kadencji królewskich) pokazują, że urzędową hierarchię w senacie da się wydedukować z kształtu sieci społecznej (rodzinnej). Jednocześnie okazało się, że w porównaniu do tradycyjnego opisu elit jako zbioru rodzin połączonych wspólnym nazwiskiem (dziedziczonym w linii męskiej), lepsze (lub co najmniej tak samo dobre) wyniki uzyskamy, analizując linie żeńskie – pozycję żon i matek nominatów. Choć kobiety same w senacie nie zasiadały, to ich rola w jego kształtowaniu (czynna lub bierna) była co najmniej tak duża, jak mężczyzn, nie wolno więc abstrahować od tej roli i w opisie elity politycznej kraju oddawać ją tak, jakby składała się ze zbioru patrylinearnych dynastii – zamiast tego należy ją opisywać jak graf złożony po równi z kobiet i mężczyzn, bo tylko taki opis będzie adekwatny.

Keywords

EN

mass genealogy; historical social networks; comparative history; parliament; democracy

PL

genealogia masowa; historyczne sieci społeczne; historia porównawcza; parlament; demokracja

• Publisher: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
• Journal: Przeszłość Demograficzna Polski
• Year: 2019
• Volume: 41
• Pages: 33-56

Contributors

author

Marek Jerzy Minakowski

• Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne

References

• Bielińska, Maria, Antoni Gąsiorowski, and Jerzy Łojko. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. I/1: Urzędnicy Wielkopolscy XII–XV Wieku. Wrocław: Ossolineum, 1985.
• Bieniak, Janusz, and Sobiesław Szybkowski. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. VI/2: Urzędnicy Kujawscy i Dobrzyńscy XII–XV Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 2014.
• Bieniak, Janusz, and Alicja Szymczakowa. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. II/1: Urzędnicy Łęczyccy, Sieradzcy i Wieluńscy XIII–XV Wieku. Wrocław: Ossolineum, 1985.
• Bieniaszewski, Adam. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. I/2: Urzędnicy Wielkopolscy XVI–XVIII Wieku. Wrocław: Ossolineum, 1987.
• Chłapowski, Krzysztof. Elita senatorsko-dygnitarska Korony za czasów Zygmunta III i Władysława IV. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1996.
• Chłapowski, Krzysztof, and Alicja Falniowska-Gradowska. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. IV/3: Urzędnicy Województwa Sandomierskiego XVI–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1993.
• Chodźko, Leonard, ed. La Pologne historique, littéraire, monumentale et illustrée, ou scènes historiques [...]. Paris: Bureau Central, 1841.
• Ciara, Stefan. Senatorowie i dygnitarze koronni w drugiej połowie XVII wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990.
• Constitution of the United States of America. ARC Identifier 1667751 / MLR Number A1 1: National Archives and Records Administration. Office of the Federal Register, 1787.
• Dubas-Urwanowicz, Ewa. Mężowie stanu, awanturnicy czy zdrajcy? Dzieje rodu Zborowskich w XVI wieku. Warszawa: DiG, 2018.
• Dubas-Urwanowicz, Ewa, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, and Jerzy Urwanowicz. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. VIII: Urzędnicy Podlascy XIV– XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1994.
• Frost, Robert I. The Making of the Polish-Lithuanian Union, 1385–1569. New York: Oxford University Press, 2015.
• Gmiterek, Henryk, and Ryszard Szczygieł. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. III/2: Urzędnicy Województwa Bełskiego i Ziemi Chełmskiej XIV–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1992.
• Haratym, Andrzej, and Mirosław Nagielski. “Urzędnicy Województwa Rawskiego.” In Lauda Ziemi Rawskiej i Województwa Rawskiego 1583–1793, ed. Mirosław Nagielski. Warszawa: Neriton, 2017.
• Janas, Eugeniusz, and Witold Kłaczewski. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. III/4: Urzędnicy Województw Kijowskiego i Czernihowskiego XV–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 2002.
• Janas, Eugeniusz, Witold Kłaczewski, and Anna Sochacka. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. III/3: Urzędnicy Podolscy XIV–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1998.
• Jezierski, Andrzej, and Andrzej Wyczański, eds. Historia Polski w liczbach. I. Państwo. Społeczeństwo. Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2003.
• Kendler, K. S., M. C. Neale, R. C. Kessler, A. C. Heath, and L. J. Eaves. “Major Depression and Generalized Anxiety Disorder. Same Genes, (Partly) Different Environments?” Archives of General Psychiatry 49, no. 9 (September 1992): 716–22. https:// doi.org/10.1001/archpsyc.1992.01820090044008.
• Kendler, Kenneth S., Michael C. Neale, Ronald C. Kessler, Andrew C. Heath, and Lindon J. Eaves. “A Longitudinal Twin Study of Personality and Major Depression in Women.” Archives of General Psychiatry 50, no. 11 (November 1, 1993): 853–62. https:// doi.org/10.1001/archpsyc.1993.01820230023002.
• Kłaczewski, Witold, and Wacław Urban. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. IV/4: Urzędnicy Województwa Lubelskiego XVI–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1991.
• Kurtyka, Janusz, Tomasz Nowakowski, Franciszek Sikora, Anna Sochacka, Piotr K. Wojciechowski, and Bożena Wyrozumska. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. IV/1: Urzędnicy Małopolscy XII–XV Wieku. Wrocław: Ossolineum, 1990.
• Lulewicz, Henryk, Andrzej Rachuba, and Przemysław P. Romaniuk. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego I: Województwo Wileńskie. Warszawa: DiG, 2004.
• ———. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego IV: Ziema Smolenska i Województwo Smoleńskie. Warszawa: DiG, 2003.
• Lulewicz, Henryk, Andrzej Rachuba, Przemysław P. Romaniuk, and Andrzej Haratym. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego II: Województwo Trockie. Warszawa: DiG, 2006.
• ———. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego III: Księstwo Żmudzkie. Warszawa: DiG, 2015.
• McLean, Paul D. “Widening Access While Tightening Control: Office-Holding, Marriages, and Elite Consolidation in Early Modern Poland.” Theory and Society 33, no. 2 (2004): 167–212.
• Mikulski, Krzysztof. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. V/2: Urzędnicy Prus Królewskich XV–XVIII Wieku. Wrocław: Ossolineum, 1990.
• Mikulski, Krzysztof, and Andrzej Rachuba. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. IX: Urzędnicy Inflanccy XVI–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1994.
• Mikulski, Krzysztof, and Wojciech Stanek. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. VI/2: Urzędnicy Kujawscy i Dobrzyńscy XVI–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1990.
• Minakowski, Marek Jerzy. “Family Network of Emerging Jewish Intelligentsia (Cracow 1850–1918).” Journal of Historical Network Research 2, no. 1 (December 3, 2018): 53–75. https://doi.org/10.25517/jhnr.v2i1.39.
• ———. “Genealogia Masowa – Metodologia Tworzenia i Publikacji Bazy Danych.” In Edytorstwo Wobec Masowości Źródeł Najnowszych, Vol. 3. Edytorstwo Źródeł XIX i XX Wieku, Teoria i Praktyka. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2018.
• ———. “Mass Genealogy: Top 1% of 19th-Century Polish Society as a Single Family Network (PageRank-like Analysis).” Mainz, Germany, 2017. https://www.eusn2017. uni-mainz.de/files/2016/08/EUSN2017_Booklet_25_09.pdf.
• ———. “Modelowanie rozkładu kapitału ekonomiczno-społeczno-kulturowego poprzez genealogię masową.” Przeszłość Demograficzna Polski 38 (2016): 63–88. https://doi. org/10.18276/pdp.2016.4.38-03.
• ———. “Wielka Genealogia Minakowskiego,” 2018. http://wielcy.pl/. Opaliński, Edward. Elita władzy w województwach poznańskim i kaliskim za Zygmunta III. Poznań: Wydawn. Poznańskie, 1981.
• ———. Rodziny wielkosenatorskie w Wielkopolsce, na Kujawach i na Mazowszu za Zygmunta III: podstawy karier. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2007.
• Opaliński, Edward, and Hanka Żerek-Kleszcz. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. II/2: Urzędnicy Województw Łęczyckiego i Sieradzkiego XVI–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1993.
• Pasek, Jan Chryzostom. Pamiętniki Jana Chryzostoma Paska z czasów panowania Jana Kazimierza, Michała Korybuta i Jana III. Petersburg: B. M. Wolff, 1860. Polski słownik biograficzny. Vol. I–LII. Polska Akademia Umiejętności, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 1935.
• Przyboś, Kazimierz. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. III/1: Urzędnicy Województwa Ruskiego XIV–XVIII Wieku. Wrocław: Ossolineum, 1987.
• Wolff, Józef. Senatorowie i Dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386–1795. Kraków: Drukarnia W.L. Anczyca, 1885.
• Wolski, Marian. Urzędnicy Dawnej Rzeczypospolitej. Spisy. III/5: Urzędnicy Wołyńscy XIV–XVIII Wieku. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 2007.
• Zielińska, Teresa. Magnateria polska epoki saskiej: funkcje urzędów i królewszczyzn w procesie przeobrażeń warstwy społecznej. Wrocław: Ossolineum, 1977.
• Zieliński, Ryszard. “Chronologia Senatorów Płockich.” Notatki Płockie 3, no. 8 (1958): 36–44.
• ———. “Senatorowie Płoccy: Dokończenie.” Notatki Płockie 5, no. 2–16 (1960): 24–30.
• Żychliński, Teodor. “Biskupi, Senatorowie i Dygnitarze Polscy. I. Biskupi.” Złota Księga Szlachty Polskiej XV (1893): 167–214.
• ———. “Biskupi, Senatorowie i Dygnitarze Polscy. II. Senatorowie Świeccy. A. Kasztelanowie.” Złota Księga Szlachty Polskiej XVI (1894): 165–280.
• ———. “Biskupi, Senatorowie i Dygnitarze Polscy. II. Senatorowie Świeccy. B. Wojewodowie.” Złota Księga Szlachty Polskiej XVII (1895): 191–249.
• ———. “Biskupi, Senatorowie i Dygnitarze Polscy. III. Ministrowie.” Złota Księga Szlachty Polskiej XVII (1895): 249–77.

Identifiers

DOI

10.18276/pdp.2019.41-02