Odpowiedzialne społecznie wykorzystanie dziedzictwa kulturowego wsi w turystyce

• Authors: Maćkowiak Magdalena

Title variants

EN

Socially responsible use of the cultural heritage of the village in tourism

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Celem teoretycznej analizy zawartej w artykule jest próba odpowiedzi na pytanie, jak w kontekście potencjalnych zagrożeń związanych z nieodpowiedzialnym użytkowaniem dziedzictwa kulturowego wsi w rozwoju turystyki, powinny wyglądać odpowiedzialne społecznie działania poszczególnych grup interesariuszy, sprzyjające jego podtrzymaniu i ochronie.

EN

The purpose of the theoretical analysis contained in the article is to try to answer the question how in the context of potential threats related to the irresponsible use of the cultural heritage of villages in tourism development, socially responsible actions of individual stakeholder groups should be considered, supporting its sustainability and protection.

Keywords

PL

turystyka wiejska; dziedzictwo kulturowe; odpowiedzialność społeczna

EN

rural tourism; cultural heritage; social responsibility

• Publisher: Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Oddział w Poznaniu
• Journal: Zagadnienia Doradztwa Rolniczego
• Year: 2019
• Issue: 3 (97)
• Pages: 117-126

Dates

received

2019-11-06

accepted

2019-11-19

Contributors

author

Maćkowiak Magdalena

• Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Katedra Turystyki Wiejskiej

References

• Ashworth G.J. (2007): Sfragmentaryzowane dziedzictwo: sfragmentaryzowany instrument sfragmentaryzowanej polityki, (w:) M.A. Murzyn, J. Purchla (red.), Dziedzictwo kulturowe w XXI wieku. Szanse i wyzwania, Kraków, s. 29-42.
• Duriasz-Bułhak J., Połomski, K., Potok A. (red.) (2011): Rzecz o dziedzictwie na wsi. Rady, przykłady, informacje,. Fundacja Wspomagania Wsi, Warszawa.
• Gałuszka N. (2008): Turystyka dziedzictwa. Poradnik dla organizacji pozarządowych. Fundacja Partnerstwo dla Środowiska, Kraków.
• Goodwin H. (2011): Taking Responsibility for Tourism. Goodfellow Publishers Limited, Oxford.
• Grayson D., Hodges A. (2004): Corporate Social Opportunity – 7 steps to make a corporate social responsibility work for your business, GPL.
• Krzyminiewska G. (2010): Kulturowe aspekty rozwoju obszarów wiejskich. W: S. Sokołowska, A. Mijal (red.) Wieś i rolnictwo w procesie zmian, Czynniki rozwoju obszarów wiejskich. Uniwersytet Opolski, Opole.
• Leslie D. (2012): Responsible Tourism. Concepts, Theory and Practice. CABI, Wallingford.
• Maćkowiak M., Graja-Zwolińska S. (2017): Znaczenie zaufania w budowaniu współpracy sieciowej w turystyce wiejskiej. W: Wojciechowska J. (red.) Sieci współpracy w turystyce wiejskiej, stan obecny i wyzwania, CDR Kraków, Kraków-Łódź, 57-70.
• Majewski J. (2012): Nowa generacji produktów turystyki wiejskiej. W: Majewski J. (red.) Wiejski produkt turystyczny. Doświadczenia i wyzwania.. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomii i Prawa im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach, 54-57.
• Mikos von Rohrscheidt A. (2008): Turystyka kulturowa. Fenomen. Potencjał. Perspektywy. Podręcznik akademicki., GWSHM Milenium, Gniezno.
• Murzyn M.A. (2007): Dziedzictwo kulturowe w okresie przemian: szanse i wyzwania. W: M.A. Murzyn i J. Purchla (red.), Dziedzictwo kulturowe w XXI wieku. Szanse i wyzwania. Kraków, 139-154.
• Murzyn-Kupisz M. (2012): Dziedzictwo kulturowe a rozwój lokalny. Zeszyty Naukowe, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Seria Specjalna, Monografie, 221, 350.
• Ratajski S. (2015): Zagrożenia dziedzictwa niematerialnego według Konwencji UNESCO z 2003 roku. W: Adamowski J., Smyk K. Niematerialne dziedzictwo kulturowe: zakresy – identyfikacja – zagrożenia, Tom II, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej Instytut Dziedzictwa, Lublin–Warszawa, 15-26.
• Skaldawski B. (2017): Problematyka definicji dziedzictwa. W: Dziedzictwo kulturowe w badaniach, Tom 1: Polacy wobec dziedzictwa. Raport z badań społecznych, Narodowy Instytut Dziedzictwa, Uniwersytet Jagielloński, Warszawa – Kraków, 9-13.
• Sprawozdanie z konferencji: Kultura i dziedzictwo kulturowe w rozwoju regionu, 20 maja 2010, Tyniec.
• Stawicka E. (2016): Aspekt społecznej odpowiedzialności w turystyce. W A. Sieczko (Ed.), Współczesne problemy rozwoju turystyki. Turystyka i Rozwój Regionalny (6). (pp. 99-111). Warszawa: Wydawnictwo SGGW.
• Tomicki R. (1981): Kultura, dziedzictwo, tradycja. W: Biernacka M., Frankowska M., Paprocka W. (red.) Etnografia Polski. Przemiany kultury ludowej, t.2, PAN, Wrocław, s.353–370.
• Bandarin F., Hosagrahar J., Sailer Albernaz F. (2011): Why development needs culture. Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, 1(1), 15-25.
• Bartosz A. (2011): Dziedzictwo kulturowe – droga nowoczesności. Małopolskie Studia Regionalne, nr 1 (21).
• Christou P., Farmaki A., Evangelou G. (2018): Nurturing nostalgia?: A response from roural tourismc stakeholders Tourism Management, Volume 69, 42-51.
• Coles T., Fenclova E., Dinan C. (2013): Tourism and corporate social responsibility: A critical review and research agenda. Tourism Management Perspectives 6, 122–141.
• Gutowska K., Kobyliński Z. (2011): Zarządzanie dziedzictwem kulturowym – nowa dziedzina nauczania akademickiego i badań. Mazowsze. Studia Regionalne nr 6, 51-72.
• Hełpa-Liszkowska K. (2013): Dziedzictwo kulturowe jako czynnik rozwoju lokalnego. Studia Oeconomica Posnaniensia, 1, 6 (255), 7–18.
• Idziak W. (2011): Turystyka społeczna – inspiracje dla turystyki wiejskiej. Folia Pomer. Univ. Technol. Stetin. Oeconomica, 288(64), 9–18.
• Kaźmierczak M. (2014): Turysta kulturowy – wpływ na otoczenie W: Gnieźnieńskie Forum Ekspertów Turystyki Kulturowej, Pytanie 46, Turystyka Kulturowa, www.turystykakulturowa.org, Nr 1.
• Kobyliński Z. (2011): Czym jest, komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo kulturowe? Mazowsze. Studia Regionalne, nr 7, 21–47.
• Kołakowski L. (1999): Odpowiedzialność (1994) W: Moje słuszne poglądy na wszystko. Kraków.
• MacDonald R., Jolliffe L. (2003): Cultural rural tourism Evidence from Canada, Annals of Tourism Research, Vol. 30, No. 2, 307–322.
• Małek J. (2003): Turystyka kulturowa jako czynnik rozwoju lokalnego, Prace i Studia Geograficzne, t. 32, Warszawa.
• Mihalic T. (2016): Sustainable-responsible tourism discourse – Towards ‘responsustable’ tourism. Journal of Cleaner Production, 111, 461-470.
• Mokras-Grabowska J. (2009): Możliwości rozwoju turystyki kulturowej obszarów wiejskich w Polsce. Turystyka Kulturowa, www.turystykakulturowa.org Nr 1, 15-31.
• Pascariu G.C., Frunz R. (2012): Corporate social responsibility and sustainable development of tourism destinations – an analysis from the perspective of the developing regions in the European context CES Working Papers, Vol 4(4), 772-794.
• Szczepańska M., Wilkaniec A. (2017): Rola zasobów krajobrazu kulturowego obszarów wiejskich w procesie odnowy wsi i rozwoju lokalnego na przykładzie Długiej Gośliny w województwie wielkopolskim, Studia Obszarów Wiejskich, tom 45, 85–104.
• Ursache M. (2015): Tourism – significant driver shaping a destinations heritage Procedia - Social and Behavioral Sciences 188, 130 – 137.
• Projekt standardu ISO/DIS 26000 (2009): Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna. Genewa.
• Brdulak J. (2011): Cechy rozwoju lokalnego W: Praktyczna teoria. Demografia przedsiębiorstw. http://www.praktycznateoria.pl/cechy-rozwoju-lokalnego/ [dostęp: 03.11.2019].
• https://www.agrofakt.pl/dziedzictwo-kulturowe-wsi/
• Woźniczka J. (2013): Partnerstwo, jako narządzie społecznej odpowiedzialności biznesu, http://odpowiedzialnybiznes.pl/artykuly/partnerstwo-jako-narzadzie-spolecznejodpowiedzialnosci-biznesu/ [dostęp: 03.11.2019].

Notes

PL

Artykuł Informacyjny