Atrakcje szklanego ekranu versus „podwórko z trzepakami”

• Authors: SIWICKI MAREK

Title variants

EN

Attractions of the Glass Screen versus the Backyard with Carpet-beating Frames

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

„Podwórko komputerowe” – pokój dziecka ze sprzętem podłączonym do sieci i rzeczywistości wirtualnej – jest przestrzenią bardzo wąską w sensie fizycznym. „Podwórko z trzepakami” – tradycyjne, zwykle – jest rzeczywistością realną; to miejsce interakcji dziecka z rówieśnikami i dorosłymi zamieszkujących okoliczne bloki czy domy. Jest wiele argumentów za celowością refleksji nad korzyściami płynącymi z renesansu tradycyjnych podwórek oraz swoistej adaptacji ich zalet na grunt nowych podwórek – z placami zabaw, grodzonych w przestrzeni między blokami oraz tych globalnych w pokoju dziecka. Odczuwa się niedobór naukowego namysłu nad kwestią podwórka jako prymarnego elementu dzieciństwa.

EN

Computer backyard – a child’s room with equipment connected to the network and virtual reality – is a very narrow space in the physical sense. Backyard with carpet-beating frames: traditional, ordinary, real; this is the place where children interact with their peers and adults living in neighboring blocks of flats or houses. There are many arguments for the purposefulness of reflection on the benefits of the renaissance of traditional backyards and the specific adaptation of their advantages to the new backyards – with playgrounds, fenced in the space between the blocks, as well as those global ones in children rooms. There is a lack of scientific reflection on the issue of the backyard as the primary element of childhood.

Keywords

PL

podwórko komputerowe; podwórko z trzepakami; dzieciństwo; internet; globalizacja

EN

computer yard; backyard with carpet-beating frames; childhood; internet; globalization

• Publisher: Uniwersytet Rzeszowski
• Journal: Edukacja-Technika-Informatyka
• Year: 2018
• Volume: 9
• Issue: 4
• Pages: 135-142

Dates

published

2018

Contributors

author

SIWICKI MAREK

• Doktor, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, Wydział Nauk Pedagogicznych, Zakład Edukacji Medialnej, Polska

References

• Bielecka, E. (2014). Pedagogika podwórkowa, pedagogika ulicy, strectworking: analiza porównawcza. Przegląd Naukowo-Metodyczny Edukacja dla bezpieczeństwa, 7(1), 219–232.
• Capote, T. (2012). Portrety i obserwacje. Łódź: Albatros.
• Carr, N. (2013). Płytki umysł. Jak internet wpływa na nasz mózg. Gliwice: Helion.
• Chodaczyńska, M.K. (2012). Podwórko moim drugim domem. Istota patologicznych doświadczeń z środowisku podwórkowym dzieci i młodzieży dzielnicy Warszawa-Ochota. Praca licencjacka wykonana w APS Warszawa pod kierunkiem dr. hab., prof. APS J. Gęsickiego (syg. 33004).
• Chmieleńska, I. (1963). Pedagogika podwórkowa. Warszawa: Zarząd Główny Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.
• Galanciak, S., Siwicki, M., Czarkowski, K. (2017). Na krawędzi. Szkoła przed ekranem. Warszawa: Wyd. APS.
• Ginott, G.H. (1998). Między rodzicami a dziećmi. Poznań: Media Rodzina.
• Louv, R. (2014). Ostatnie dziecko lasu. Jak chronić nasze dzieci przed deficytem, natury. Warszawa: Relacja.
• Kaczmarzyk, M. (2017). Szkoła neuronów. O nastolatkach, kompromisach i wychowaniu. Słupsk: Dobra Literatura.
• Konopczak, M. (2017). Gry i zabawy podwórkowe w PRL. Gliwice: Helion.
• Korżyk, K (2013). Kultura płynnej nowoczesności – antropologia – hermeneutyka. W: T. Tisończyk, A. Waśko (red.), W stronę Hermeneutyki kultury (s. 85–103). Kraków: Wyd. Humanitas Akademia Igniatianum.
• Lewandowska, E. (2017). Edukacja obywatelska, edukacja demokratyczna, edukacja dla zrównoważonego rozwoju. W: J. Bałachowicz, A. Korwin-Szymanowska, E. Lewandowska, A. Witkowska-Tomaszewska (red.), Zrozumieć uczenie się. Zmienić wczesną edukację (s. 141–166). Warszawa: Wyd. APS.
• Manthey, E. (2018). Dzieci spędzają na podwórku mniej czasu niż więźniowie. Pobrane z: http//www.juniorowo.pl/dzieci-spędzają-podwórku-czasu-niż-więźniowie (15.05.2018).
• NASK (2017). Nastolatki 3.0.Raport z badania. Warszawa.
• Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030. Pobrane z: www.unic.un.org.pl?files/164/Agenda%202030_pl_2016_ostateczna.pdf (25.05.2018).
• Ruszel, M. (2014). „Podwórko komputerowe” a „podwórko z trzepakami”. Wybrane psychologiczne aspekty współczesnych relacji u dzieci. Studia Gdańskie, 36, 159–166.
• Smolińska-Theiss, B. (1993). Dzieciństwo w małym mieście. Warszawa: Wyd. UW.
• Smolińska-Theiss, B. (2014). Dzieciństwo jako status społeczny. Warszawa: Wyd. APS.
• Spitzer, M. (2016). Cyfrowa demencja. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i nasze dzieci. Słupsk: Dobra Literatura.
• Siwicki, M., Galanciak, S. (2018). Nasze (dzieci oraz ich) cybergrzechy powszechne – metafora i rzeczywistość. W: III Ogólnopolska Konferencja Naukowa z cyklu: Dziecko – cyfrowy tubylec w szkole. Problemy i wyzwania. „Szkoła w cyfrowej rzeczywistości” 17.03. Olsztyn: Wyd. UWM (w druku).
• www.lodz.naszemiasto.pl (25.05.2018).
• www.szklanedomu.info.pl (25.05.2018).