„Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno”. Aktualność Dekalogu

• Authors: Łużyński Wiesław

Title variants

EN

“You Shall not Take the Name of the Lord your God in Vain.” The Relevance of the Decalogue

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Imię Jahwe „Jestem, który Jestem” wyraża istotę Boga. W sensie biblijnym oznacza Boga, który „jest” ze swoim ludem. W sensie filozoficznym oznacza pełnię istnienia. W Starym Testamencie imię to zostało objawione Mojżeszowi. W Nowym Testamencie objawieniem imienia Bożego jest Jezus – Jehosua: Jahwe jest zbawieniem. Jezus używa formuły objawieniowej „Ja jestem”, identyfikując się ze swoim Ojcem i wskazując na swoje mesjańskie posłannictwo. Objawieniem imienia Bożego jest Modlitwa Pańska, w której Bóg jest określony jako Ojciec, wiąże się również z nim jedno z wezwań modlitwy będące prośbą o uświęcenie imienia Bożego. Przykazanie nakazuje szacunek dla imienia Bożego i całej rzeczywistości sakralnej. Zabrania ono używania go do błahych spraw, a tym bardziej do składania kłamliwych przysiąg lub wypowiadania przekleństw. Imię Boże powinno być wzywane z najwyższym szacunkiem, w czasie modlitwy z rozwagą i sprawiedliwością.

EN

The name “I am who I am” expresses the essence of God. In a biblical sense, it signifies God who is with His people. In a philosophical sense, it denotes the fullness of existence. In the Old Testament the name is revealed to Moses, whereas in the New Testament, the revelation of the name of God is Jesus – Yeshua: “Yahweh is salvation”. Jesus uses the revelational formula “I am” identifying with His Father and indicating His messianic mission. God’s name is revealed in The Lord’s Prayer, in which God is described as the Father, and in which also one of the supplications is a request for the name of God to be revered. The second commandment commands respect for God’s name and for the whole sacred reality. It forbids using the name in vain, in particular by taking a false oath or by swearing. The name of God should be called on with the highest respect in prayer, with prudence and justice.

Keywords

PL

imię; prawda; Bóg; chrześcijanin; Kościół; przysięga

EN

name; truth; God; Christian; the Church; oath

• Publisher: Gdańskie Seminarium Duchowne, Kuria Metropolitalna Gdańska
• Journal: Studia Gdańskie
• Year: 2018
• Issue: 42
• Pages: 119-131

Contributors

author

Łużyński Wiesław

• Uniwersytet Mikołaja Kopernika Toruń

References

• Bagrowicz, J., „Gdzie nie ma ogrodzenia, rozdrapią posiadłość” (Syr 36, 25) O Dekalogu w epoce odrzucenia norm i wartości, Włocławek 2014.
• Bartoszek, A., Imię Jahwe w Izraelu, „Communio” 14/1 (1994), s. 36–48.
• Bartoszek, A., Znaczenie imienia na starożytnym Bliskim Wschodzie, „Communio” 14/1 (1994), s. 15–24.
• Dróżdż, A., Dekalog, cz. 1 Teologia moralna szczegółowa, Tarnów 1994.
• Gądecki, S., Nie będziesz wzywał imienia Pana Boga Twego nadaremno, w: S. Gądecki – M. Jędraszewski, Dekalog, Rozważania wygłoszone w ramach cyklu Verba Sacra z okazji obchodów 1050. Rocznicy chrztu Polski, Poznań 2016, s. 39–58.
• Lourenco, J., Sens zakazu wyznawania Boga w dawnym judaizmie, „Communio” 14/1 (1994), s. 49 – 58.
• Neves das, J.C., „Jakie jest twoje imię?”, „Communio” 14/1 (1994), s. 25 – 35.
• Muszyński, H., Dekalog. Próba medytatywnego odczytania podczas rekolekcji Księży Biskupów na Jasnej Górze, Gniezno 1993.
• Mróz, M., Wprowadzenie. Prośby Modlitwy Pańskiej – tajemnica ludzkiego oczekiwania, w: Słowa nadziei. Prośby Modlitwy Pańskiej, red. tenże, Toruń 2005.
• Rusecki, M., Imię Boga „Ja Jestem”, „Communio” 14/1 (1994), s. 3–14.
• Salij, J., Dekalog, Poznań 1989.
• Tomasz z Akwinu, Wykład pacierza, Poznań 2005.
• Twardowski, J., Wypełnić miłością. Rozważania wokół Dekalogu, Pelplin 2018.
• Trigo, J., Przysięga, „Communio” 14/1 (1994), s. 115–128.
• Zatorski, W., Kiedy mówimy „Ojcze nasz”, Kraków 2005. Wyszyński, S., Ojcze nasz, Warszawa 2001.