PL
Ważnym czynnikiem lokalizacji pierwszych osad ludzkich był dostęp do rzeki, która pełniła funkcję obronną, transportową, była źródłem pokarmu oraz wody – zarówno pitnej, jak i służącej zaspokajaniu potrzeb gospodarstwa domowego, w tym rolnictwa. Związany z industrializacją, postępujący proces odwracania się miasta od rzek spowodował degradację cieków i ich otoczenia. Zanieczyszczone, pozbawione fauny i flory rzeki stały się wstydliwym problemem i barierą dla intensywnie rozwijających się miast. Często wpuszczane w kanały przeobrażały się w ścieki. W XXI wieku zaczęto dostrzegać zalety dobrze zagospodarowanych bulwarów. W niniejszym artykule autorzy analizują problem degradacji rzek i ich otoczenia na przestrzeni wieków. Przyjmując za studium przypadku strumień Cheonggyecheon w Seulu, podejmują również próbę ukazania znaczenia terenów nadrzecznych, które integrując miasto z rzeką, wpływają na atrakcyjność zespołów urbanistycznych, czyniąc z nich tętniące życiem serce miasta.