„Wenn du einträtest ins Land der Auferstandenen, was wär?“: Todesdeutungen in gewählten Gedichten von Johannes Kühn

• Authors: Ewa Anna Piasta

Title variants

EN

“What if you walked into the land of the resurrected?” Interpretations of death in the selected poems by Johannes Kühn

PL

„Co by było, gdybyś wszedł do kraju zmartwychwstałych?”: Interpretacje śmierci w wybranych wierszach Johannesa Kühna

• Languages of publication: DE

Abstracts

DE

Der vorliegende Beitrag wurde gewählten Gedichten von Johannes Kühn gewidmet, in denen die Todesthematik zum Ausdruck gebracht wird. Ziel des Beitrags ist es, die für Kühn typische Herangehensweise an das Thema Tod herauszuarbeiten. Die Analyse der Gedichte ergibt, dass sich der Dichter biblischer Motive bedient, sie jedoch umgestaltet, damit sie einen von ihm geschaffenen oder gewählten Aspekt betonen. Der Tod wird in Kühns Gedichten einerseits als biologische Gesetzmäßigkeit, als ‘Natur’ und ‘Ordnung’, also als notwendiger Bestandteil des Lebens dargestellt. Andererseits wird die Überzeugung zum Ausdruck gebracht, dass der Tod des Menschen über den biologischen Rahmen hinausgeht und eine transzendente Dimension hat. Kühns Gedichte sind vom Gedanken der Vergänglichkeit geprägt. Dies ist kein Zeichen der Resignation und Verzweiflung, sondern eine reale Sichtweise.

EN

The article is devoted to the poetic output of a contemporary German poet Johannes Kühn. The analysis encompasses six poems concerned with the problem of death and dying. Its aim is to capture Kühn’s characteristic way of talking about this problem. The poet makes use of biblical motifs, whose meaning, however, he modifies to show a particular aspect he wants to focus on. The lyrics display a belief in the possibility of the soul’s existence after death, but also without hope for the communion with God. Processes taking place in nature are used as an image of human condition. By death, Kühn understands not only physical death, but also loneliness and being forsaken by others (social aspect of death), and being enslaved by destructive emotions, such as shame.

PL

Artykuł poświęcony jest poezji współczesnego poety niemieckiego Johannesa Kühna. Analiza obejmuje sześć wierszy, traktujących o problemie śmierci i umierania. Jej celem było uchwycenie charakterystycznego dla Kühna sposobu mówienia o tejże problematyce. Poeta posługuje się motywami biblijnymi, których wymowę jednak przekształca, aby ukazać wybrany przez siebie aspekt. Z liryków przebija wiara w możliwość egzystencji duszy po śmierci, ale również bez nadziei na wspólnotę z Bogiem. Procesy zachodzące w przyrodzie służą poecie do zobrazowania ludzkiej kondycji. Jako śmierć Kühn rozumie nie tylko śmierć biologiczną, ale także samotność i opuszczenie przez innych (śmierć w aspekcie społecznym) oraz jako zniewolenie przez destrukcyjne emocje.

Keywords

DE

Johannes Kühn; deutschsprachige Lyrik; Tod

EN

Johannes Kühn; poetry; death

PL

Johannes Kühn; poezja; śmierć

• Publisher: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
• Journal: Colloquia Germanica Stetinensia
• Year: 2014
• Issue: 23
• Pages: 159-177

Contributors

author

Ewa Anna Piasta

• Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

References

• Eibl, Karl: Expressionismus. In: Walter Hinderer: Geschichte der deutschen Lyrik vom Mittelalter bis zur Gegenwart. Würzburg 2001, S. 420-438.
• Heidegger, Martin: Sein und Zeit. Halle 1931.
• Johannes vom Kreuz: Aufstieg auf den Berg Karmel. Freiburg im Breisgau 1999.
• Joist, Alexander: Auf der Suche nach dem Sinn des Todes. Mainz 2004.
• Kołakowski, Leszek: Der Mensch ohne Alternative. München 1960.
• Kühn, Johannes: Ich Winkelgast. München 1989.
• Kühn, Johannes: Gelehnt an Luft. Gedichte. München 1992.
• Steffahn, Cornelia: Altern, sterben und Tod im Spätwerk Max Frischs. Hamburg 1976.
• Thielicke, Helmut: Życie ze śmiercią. Warszawa 2002.