PL
Autor wskazuje w swym artykule na potrójny kontekst, w jakim dokonuje się wygłaszanie kazań, na jaki w związku z tym należy zwracać uwagę. Istotną rolę odgrywa bowiem w procesie kaznodziejskiego przepowiadania środowisko społeczno-eklezjalne oraz medialne, ważną funkcję spełniają cechy osobowościowe kaznodziei, równie istotna jest postawa słuchaczy, do których przepowiadane słowo jest skierowane. Wśród zagadnień mających wpływ na środowisko autor omawia opinie zdobywane na drodze diagnozowania dziedzictwa kultury, oddziaływanie mass-mediów na język, a także wewnątrzkościelne aspekty. Kaznodzieja powinien wg autora powyższego opracowania odznaczać się następującymi kompetencjami: powinien być zdolny do tematycznego podejścia do zagadnień życiowych, powinien sobie radzić z kwestiami metodycznymi, powinien pałać bogactwem cech osobowych, jak też umiejętnie podchodzić do spraw instytucjonalnych. Każdy z kaznodziejów, który oznacza się wymienionymi wyżej kompetencjami, będzie w stanie uporać się z pokusą błyszczenia aktywizmem, idealizowania wielu spraw oraz uciekania się do metod posługujących się strachem.