PL
Powszechnie uważa się, że interwencjonizm rolny jest wypłacaniem rent politycznych na rzecz rolników. Autorzy próbują pokazać, że koncepcja renty politycznej znana z teorii rent-seeking nie jest adekwatna do oceny polityki rolnej. Kwalifikacja całości subsydiów dla rolnictwa jako rent politycznych jest nieuzasadniona, ponieważ część z nich stanowi płatność za dobra publiczne lub kompensację niedoskonałości rynku. Autorzy proponują metodologię pomiaru tych wielkości, wypełniając lukę w literaturze ekonomii politycznej. Następnie przeprowadzono komparatywną analizę alokacji „czystych” rent politycznych we wspólnej polityce rolnej, wykorzystując macierze input-output dla gospodarstw reprezentatywnych według EUFADN oraz indeksy produktywności całkowitej Hicks-Moorsteena w układzie wszystkich krajów UE–27 w latach 2005–2012. Sformułowano hipotezę badawczą, że renty zrealizowane w rolnictwie UE są funkcją cyklu politycznego, jak również niedoskonałości rynku. Oszacowana „czysta renta polityczna” dla UE–27 ogółem jest o ponad 40% niższa niż wsparcie według powszechnie stosowanego wskaźnika PSE.
EN
It is generally believed that the agricultural interventionism represents the payment of political rents to farmers. Authors attempt to show that the concept of political rent known as the rent-seeking theory is not valid for agricultural policy. Identification of the whole of the subsidies paid to agriculture as a “political rent”, is unjustified since political rents cannot be taken to include payments for the supply of public goods or those transfers which compensate for market imperfections. A novel methodology is proposed for valuing these items filling the gap in the literature of political economy. Author perform comparative analyses, with the aim of calculating the “pure political rent”, based on input-output matrices for representative farms according to EUFADN typology and on a decomposition of the Hicks-Moorsteen TFP index for the period 2005–2012 and all EU–27 countries. The research hypothesis is proposed that the size of subsidies retained in agriculture is a function of political cycle, but also of market imperfections. Calculated “pure political rent” for EU–27 agriculture is about 40% lower that the estimation of producer support according to the commonly used PSE indicator.
RU
Существует общее мнение, что аграрный интервенционизм – это рента, которую крестья- не получают от политиков. Авторы пытаются показать, что концепция политической рен- ты, известная в теории rent-seeking, не является адекватной для оценки всей аграрной по- литики. Квалификация всех субсидий для сельского хозяйства как политической ренты не является оправданной, так как часть из них представляет собой плату за публичные блага или компенсацию за несовершенство рынка. Авторы предлагают методологию замера этих величин, заполняя брешь в литературе. Ими был проведен компаративный анализ размещения „чистых” политических рент в совместной сельскохозяйственной политике ЕС. Для этого были использованы матрицы input-output для репрезентативных хозяйств согласно EUFADN, а также индексы полной продуктивности Хикс-Мурстина для всех стран ЕС–27 за 2005–2012 гг. Была сформулирована гипотеза, что ренты, реализованные в сельском хозяйстве ЕС, являются функцией политического цикла, а также несовершен- ства рынка. Оценочная „чистая” политическая рента для ЕС–27 в целом более чем на 40% ниже, чем помощь, рассчитанная по повсеместно применяемому показателю PSE.