Być kobietą, być graczem... Funkcjonowanie wyrazu „graczka” w przestrzeni internetu

• Authors: Matyka Marzena

Title variants

EN

TO BE A WOMAN, TO BE A GAME PLAYER… FUNCTIONING OF THE WORD ‘GRACZKA’ (‘FEMALE GAME PLAYER’) ON THE INTERNET

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The article discusses several modes of expressing a game player’s gender applied by users of the Internet. According to the author, one of the main functions of the word ‘graczka’ (usually translated as ‘female game player’) is to fill a lexical gap. The gap exists in the language due to the fact that Polish usually lacks a short female equivalent of the word ‘gracz’ (masculine for ‘game player’). Thus, not only does the implementation of the word ‘graczka’ manifest elimination of the asymmetry related to gender in Polish nouns referring to performers, but it also shows that users of the Internet are in favor of the economy principle in their variant of the Polish language.

Keywords

EN

ASYMMETRY IN THE KIND AND GENDER; ECONOMY PRINCIPLE IN LANGUAGE; FEMALE GAME PLAYER; LEXICAL GAPS; FEMALE PLAYER

• Publisher: Polskie Towarzystwo Badania Gier (Games Research Association of Poland)
• Journal: Homo Ludens
• Year: 2013
• Issue: 1(5)
• Pages: 191-204
• Document type: article

Contributors

author

Matyka Marzena

• Marzena Matyka, Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej, ul. Rejtana 16c, 35-959 Rzeszów, Poland

• Marzena Matyka, Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej, ul. Rejtana 16c, 35-959 Rzeszów, Poland

References

• Buttler, D. (1978). Wyrazy pochodzenia środowiskowego w nowym słownictwie polszczyzny ogólnej. Poradnik Językowy, 362(9), 397–404.
• Dąbrowska, M. (2008). Rodzaj gramatyczny a seksizm. Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, 125, 67–78.
• Handke, K. (1994). Język a determinanty płci. W: J. Anusiewicz, K. Handke (red.), Płeć w języku i kulturze (s. 15–29). Wrocław: Wiedza o Kulturze.
• Karwatowska, M., Szpyra-Kozłowska, J. (2010). Lingwistyka płci. Ona i on w języku polskim. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
• Klemensiewicz, Z. (1957). Tytuły i nazwy zawodowe kobiet w świetle teorii i praktyki. Język Polski, 37(2), 101–119.
• Kreja, B. (1964). Słowotwórstwo nazw żeńskich we współczesnym języku polskim. Język Polski, 44(3), 129–140.
• Kubiszyn-Mędrala, Z. (2007). Żeńskie nazwy tytułów i zawodów w słownikach współczesnego języka polskiego. LingVaria, 2(1), 31–40.
• Łaziński, M. (2006). O paniach i panach. Polskie rzeczowniki tytularne i ich asymetria rodzajowo-płciowa. Warszawa: PWN.
• Nowosad-Bakalarczyk, M. (2009). Płeć a rodzaj gramatyczny we współczesnej polszczyźnie. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
• Obrazek z życia T.M.J.P. (Jednanie członków a forma nazwisk żeńskich) (1933). Język Polski, 18(1), 27–29.
• Pycia, P. (2011). Płeć a język. Na materiale współczesnego języka polskiego i chorwackiego. Katowice: Wydawnictwo UŚ, Wydawnictwo Gnome.
• Rada Języka Polskiego (2012). Stanowisko Rady Języka Polskiego w sprawie żeńskich form nazw zawodów i tytułów. Online: <http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1359:stanowisko-rady-jzyka-polskiego-w-sprawie-eskich-form-nazw-zawodow-i-tytuow>. Data dostępu: 29 lipca 2013.