PL
Artykuł przybliża dorobek wielkopolskiej folklorystyki z lat trzydziestych i czterdziestych XIX wieku. Zaprezentowano w nim programy badań folklorystycznych i teoretyczne rozważania na temat kultury ludowej sformułowane przez Ryszarda Berwińskiego, Edmunda Bojanowskiego, Józefa Jana Lipińskiego, Franciszka Wawrowskiego, Wacława Aleksandra Maciejowskiego, Włodzimierza Adolfa Wolniewicza i grupę skupioną wokół leszczyńskiego „Przyjaciela Ludu”. Wielkopolscy ludoznawcy nie są tak znani jak np. Kazimierz Władysław Wójcicki czy Oskar Kolberg. Wszelako ich dorobek, w romantycznym, entuzjastyczno-zbierackim okresie rozwoju polskiej folklorystyki, także był znaczący, a refleksja teoretyczna zawierała oryginalne propozycje.