Precyzja języka prawnego jako przykład precyzji języka fachowego

• Authors: Bukowska-Pelc Urszula

Title variants

EN

Legal language precision as an example of specialised language precision

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The purpose of the paper is to present how the basic assumption of the professional language, namely precision, is implemented in legal texts. The paper focuses on language structures that are characteristic of the legal language but at the same time affect its precision. Some examples include ambiguous terms, or unclear and underspecified expressions. The paper concentrates mainly on analysing legal definitions as a way of avoiding ambiguity as well as on the manner of building correct definitions. The author indicates which categories of errors should be avoided in constructing legal definitions (vicious circle of definition; defining the unknown by the unknown; definition irrelevance) in order to make a legal text clear. Given that legal norms define orders, prohibitions and permits, precision of the language used is of paramount importance. For it is precision that influences interpretation as well as translation to foreign languages.

Keywords

PL

język prawny; precyzja tekstu; wieloznaczność; definicje legalne; błędy

EN

legal language; precision; legal definition; polysemy; errors

• Publisher: Instytut Komunikacji Specjalistycznej i Interkulturowej
• Journal: Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik
• Year: 2017
• Issue: 24
• Pages: 37-43

Dates

published

2017

Contributors

author

Bukowska-Pelc Urszula

• Uniwersytet Śląski

References

• Brodziak, K. (2004), O lingwistycznym statusie języka prawnego, (w:) „Studia Prawnicze” 1, 110–124.
• Gizbert-Studnicki, T. (1979), Czy istnieje język prawny? (w:) „Państwo i Prawo” 3, 49–60.
• Grzelak, J. (2010), Polski język prawa w perspektywie glottodydaktycznej. Poznań.
• Hoffmann, L. (1976), Kommunikationsmittel Fachsprache (Forum fur Fachsprachenforschung 1). Berlin.
• Kielar, B. (1979), W obronie koncepcji „języka prawnego” jako rejestru języka naturalnego, (w:) „Państwo i Prawo” 8/9, 172–173.
• Lewandowski, S./ H. Machińska/ A. Malinowski/ J. Petrel (2010), Logika dla prawników. Warszawa.
• Maciejewski, W. (2007), Próba semiotycznej analizy współczesnego języka prawnego, (w:) A. Mróz/ M. Pawelec/ A. Niewiadomski (red.), Współczesny język prawny i prawniczy. Warszawa, 115–134.
• Maliszewski, J. (2003), Pragmatyka leksykalna w przekładzie prawnym i prawniczym. Wokół zagadnień prawniczego języka specjalistycznego, (w:) J. Maliszewski (red.), Wybrane aspekty przekładu literackiego i specjalistycznego (Tłumaczenie, Przekład, Komunikacja). Częstochowa.
• Pieńkos, J. (1999), Podstawy juryslingwistyki. Język w prawie – prawo w języku. Warszawa.
• Pieńkos, J. (2003), Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Kraków.
• de Saussure, F. (2002), Kurs językoznawstwa ogólnego. Warszawa.
• Siewert, K. (2010), Semantische Analyse juristischer Fachwörter am Beispiel der Terrminologie des Handelsrechts. Eine deutsch-polnische kontrastive Studie. Bydgoszcz.
• Weigt, Z. (2005), Das Präzisieren in deutschen und polnischen normativen Texten, (w:) M. Wierzbicka/ M. Sieradzka/ J. Homa (red.), Moderne deutsche Texte (Danziger Beiträge zur Germanistik 16). Rzeszów.
• Wronkowska, S./ M. Zieliński (2012), Komentarz do zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r. Warszawa.
• Wróblewski, B. (1948), Język prawny i prawniczy (Polska Akademia Umiejętności Kraków 3). Kraków.
• Zieliński, M. (1999), Języki prawne i prawnicze, (w:) W. Pisarek (red.), Polszczyzna 2000 Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci. Kraków, 50–74.
• Ziembiński, Z. (2001), Logika praktyczna. Warszawa.

Identifiers

ISSN

2080-4814