Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2018 | 14. Rola przedsiębiorczości w rozwoju społeczno-gospodarczym | 445-459

Article title

Entrepreneurship in European Countries in Light of the TEA and EEA Indicators and Models of Entrepreneurship Education in Selected European Countries

Content

Title variants

PL
Poziom przedsiębiorczości w krajach europejskich w świetle wskaźników TEA i EEA a występujące w wybranych z nich modele kształcenia przedsiębiorczości

Conference

Rola przedsiębiorczości w rozwoju społeczno-gospodarczym

Languages of publication

PL EN

Abstracts

PL
Przedsiębiorczość jest istotnym czynnikiem decydującym o rozwoju społecznym i gospodarczym układów przestrzennych w różnych skalach (Płaziak, Rachwał, 2015). Współczesne pojęcie przedsiębiorczości nie doczekało się jednak zbyt wielu wskaźników, którymi można by dokonywać jego pomiaru w większych skalach przestrzennych, z uwzględnieniem jego szerokiego zakresu pojęciowego, co służyłoby otwarciu nowych pól badawczych. W niniejszym artykule, którego przedmiotem jest poziom przedsiębiorczości w krajach europejskich i wybrane modele edukacji w jej zakresie w krajach o najbardziej przedsiębiorczej ludności, autorka rozpoczęła pracę od analizy istniejących wskaźników wykorzystywanych przez badaczy do pomiaru przedsiębiorczości ludności. Wybrała wskaźniki przedsiębiorczości uwzględniające jej różnorodne przejawy i dokonała analizy przestrzennego zróżnicowania ich poziomu w Europie (wskaźniki GEM: Globalnego Monitora Przedsiębiorczości – TEA i EEA). Na tej podstawie wskazała kraje europejskie o najbardziej przedsiębiorczej ludności. Zakładając kluczową rolę edukacji w zakresie przedsiębiorczości w kształtowaniu postawy przedsiębiorczej ludności, dokonała następnie analizy systemów edukacji w zakresie przedsiębiorczości w krajach najbardziej przedsiębiorczych (wg wcześniejszych wyników analizy wskaźnika TEA i EEA). Analiza wykazała, że kraje o najwyższym poziomie przedsiębiorczości ludności (Estonia, Łotwa, Szwecja) cechują odmienne, wysoko rozwinięte systemy kształcenia w zakresie przedsiębiorczości, których najistotniejsze rozwiązania przedstawiono w artykule. Autorka zamyka pracę wskazaniem tych rozwiązań spośród nich, które można wykorzystać w Polsce w celu podniesienia jakości kształcenia przedsiębiorczości.
EN
Entrepreneurship is an important factor determining the social and economic development of spatial systems of different scales (Płaziak, Rachwał 2015). However, the contemporary notion of entrepreneurship has not yet seen a fair number of indicators potentially measuring it in larger spatial dimensions, taking into account a broad range of concepts and ideas it entails, which could help to open up new research areas. In the paper devoted to the advancement of entrepreneurship in the European countries and to selected models of education for enterprise in countries with the most entrepreneurial population, the author begins with analysing the existing indicators used by researchers to measure entrepreneurship in population. She has chosen indicators which account for its various manifestations and analysed spatial diversification of entrepreneurship level in Europe (the Global Entrepreneurship Monitoring indicators TEA and EEA). On this basis, she listed the European countries with the most entrepreneurial population. Assuming the key role of education for entrepreneurship in developing and shaping entrepreneurial attitudes in the population, as the next stage, she analysed the systems educating for entrepreneurship in the most entrepreneurial countries (according to the earlier results from analysing the TEA and EEA indicators). The analysis showed that the countries with the most entrepreneurial population (Estonia, Latvia and Sweden) are characterised by different, advanced systems of educating for entrepreneurship and the key solutions applied in the systems are presented in the paper. The author concluded her paper with a presentation of solutions potentially implementable in Poland in order to improve the quality of entrepreneurship education.

Contributors

  • Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie Instytut Geografii Zakład Dydaktyki Geografii Poland

References

  • Brzozowski, T. (2013). Status przedsiębiorczości w warunkach kryzysu edukacji. Przedsiębiorczość – Edukacja, 9, 258–272.
  • Czerniachowicz, B. (2011). Uwarunkowania przedsiębiorczości korporacyjnej na przykładzie przedsiębiorstw z województwa zachodniopomorskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, 21, 197–206.
  • Czyżewski, A.B., Góralczyk-Modzelewska, M., Saganowska, E., Wojciechowska, M. (2001). Regionalne zróżnicowanie kapitału ludzkiego w Polsce. Warszawa: ZBSE, GUS.
  • Daszkiewicz, N. (2014). Education as a stimulating factor for entrepreneurship development. Horyzonty Wychowania, 13(26), 165–177.
  • Entrepreneurship Education at School in Europe National Strategies, Curricula and Learning Outcomes. (2012). Bruksela: EURYDICE.
  • Europe’s Hidden Entrepreneurs Entrepreneurial Employee Activity and Competitiveness in Europe. (2016). Cologny/Geneva: The World Economic Forum.
  • Glinka, B., Gudkova, S. (2011). Przedsiębiorczość. Warszawa: Wolters Kluwer.
  • Global Entrepreneurship Monitor. Global report 2016/17. Pozyskano z: https://www.gemconsortium.org/report/49812
  • Gorzelak, G., Jałowiecki, B. (1996). Koniunktura gospodarcza i mobilizacja społeczna w gminach ’95. Raport z I etapu badań, Studia Regionalne i Lokalne. Warszawa: EIRRiL.
  • Hryniewicz, J. (1998). Wymiary rozwoju gospodarczego gmin. Studia Regionalne i Lokalne, 25(58), 58–80.
  • Internetowa encyklopedia PWN, hasło: przedsiębiorczość. Pozyskano z: https://encyklopedia.pwn.pl/ haslo/przedsiebiorczosc;3963281.html
  • Karpacz, J. (2011) Kreatywność przedsiębiorców jako determinanta poszukiwania szans. Przegląd Organizacji, 1, 8–11.
  • Klonowska-Matynia, M., Palinkiewicz, J. (2013). Przedsiębiorczość w teorii ekonomicznej. Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej, 17, 29–40.
  • Kowalczyk, A., Wilk, W. (1994). Rola sektora prywatnego w gospodarce lokalnej w strefie podmiejskiej Warszawa – na przykładzie gmin Łomianki i Zielonka. Biuletyn KPZK PAN, 168, 145–164.
  • Kwiatkowski, S. (2000). Przedsiębiorczość intelektualna. Warszawa: PWN.
  • Lichtarski, J. (red.). (2003). Podstawy nauki o przedsiębiorstwie. Wrocław: Akademia Ekonomiczna.
  • Makieła, Z. (2007). Przedsiębiorczość w Polsce w układzie regionalnym. Przedsiębiorczość – Edukacja, 3, 18–23.
  • Maślanka, K. (2008). Kadra, której można zaufać. Cechy dobrego przedsiębiorcy ukształtowanego w systemie edukacji. Przedsiębiorczość – Edukacja, 4, 260–265.
  • Płaziak, M., Rachwał, T. (2015). „Przedsiębiorczy region” – zarys koncepcji w świetle analizy roli przedsiębiorczości w krajowej strategii rozwoju regionalnego. Przedsiębiorczość – Edukacja, 11, 37–49.
  • Rachwał, T. (2004). Podstawy przedsiębiorczości. Słownik dla liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum. Warszawa: Nowa Era.
  • Rachwał, T., (2005). Kształtowanie postaw uczniów na lekcjach podstaw przedsiębiorczości. Przedsiębiorczość – Edukacja, 1, 137–143.
  • Raczyk, A. (2009). Metody badania przedsiębiorczości oparte na rejestrze podmiotów gospodarki narodowej. Przedsiębiorczość – Edukacja, 5, 133–146.
  • Reynolds, P.D. (2000). National panel study of U.S. business startups: background and methodology. Databases for the Study of Entrepreneurship, 4, JAI/Elsevier Inc.
  • Sadowska, M. (2016). Edukacja w zakresie przedsiębiorczości w polskim systemie kształcenia oraz w państwach europejskich. W: M. Kosała, M. Urbaniec, A. Żur (red.), Współczesne dylematy badań nad przedsiębiorczością. Przedsiębiorczość międzynarodowa. vol. 2, 1. Kraków: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, 149–164.
  • Salamon, J. (2009). Przestrzenne zróżnicowanie wartości wskaźnika przedsiębiorczości na obszarach wiejskich województwa świętokrzyskiego. Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich, 5, 231–239.
  • Singer, S., Amoros, J.E., Moska, D. (2015). Global Entrepreneurship Monitor 2014 Global Report. London: GERA, 20.
  • Siuta-Tokarska, B., (2013). Zasadnicze aspekty pomiaru przedsiębiorczości. Organizacja i Kierowanie, 3, 92–105.
  • Skubiak, B. (2014). Edukacja jako czynnik wspierający rozwój gospodarczy. Implikacje dla Polski. Studia Ekonomiczne, 129, 195–203.
  • Sołtys, J., Dorocki, S. (2016). Wskaźnik przedsiębiorczości w jednostkach terytorialnych Polski – zróżnicowanie w czasie i przestrzeni. Przedsiębiorczość – Edukacja, 12, 18–35.
  • Sołoducho-Pelc, L. (2007). Czy przedsiębiorczości można się nauczyć – wpływ edukacji na rozwój przedsiębiorczości. W: P. Wachowiak, M. Dąbrowski, B. Majewski (red.), Kształtowanie postaw przedsiębiorczych a edukacja ekonomiczna. Warszawa: Fundacja Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych, 218–223.
  • Strojny, J. (2010). Analiza potencjału przedsiębiorczego województwa podkarpackiego. Przedsiębiorczość – Edukacja, 6, 176–197.
  • Tarnawa, A., Węcławska, D., Zadura-Lichota, P., Zbierowski, P. (2016). Global Entrepreneurship Monitor Polska. Warszawa: PARP.
  • Wach, K. (2013). Edukacja na rzecz przedsiębiorczości wobec współczesnych wyzwań cywilizacyjno-gospodarczych. Przedsiębiorczość – Edukacja, 9, 246–257.
  • Zbierowski, P., Bratnicki, M. (2016). Zastosowanie metodologii Global Entrepreneurship Monitor do badania przedsiębiorczości organizacyjnej. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, 6(I), 47–63.
  • Zioło, Z. (2007). Rola przedsiębiorczości w aktywizacji gospodarczej – zarys modelu. Przedsiębiorczość – Edukacja, 3, 10–17.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.desklight-5186d406-1dd3-44b8-8c2c-5e97d91b26fe
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.