Profil kompetencyjny polskich interim managerów w świetle badań empirycznych

• Authors: Gul Marcin
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Cechą charakterystyczną współczesnego rynku jest dynamiczna zmienność środowiska biznesowego. Zarządzanie organizacją wymaga elastycznego podejścia oraz poszukiwania innowacyjnych rozwiązań, metod i narzędzi. Przykład powyższego stanowi koncepcja Interim Management. Menedżerowie tymczasowi w oparciu o posiadaną wiedzę oraz zdobyte doświadczenie, proponują kierunki zmian w organizacji, przygotowują dokładny plan działania oraz partycypują w jego realizacji. Artykuł ma na celu zaprezentowanie wyników badań jakościowych dotyczących specyfiki pracy Interim Managera, zidentyfikowanie jego profilu kompetencyjnego oraz zestawienie go z uniwersalnym modelem kompetencji menedżerskich opracowanym przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP). Badania jakościowe zostały zrealizowane przy użyciu zogniskowanego wywiadu grupowego (FGI). Zestawienie modelu kompetencyjnego Interim Managera z uniwersalnym modelem kompetencji kierowniczych pozwoliło na egzemplifikację różnic wynikających z wymagań kompetencyjnych wobec menedżerów w zależności od formy zatrudnienia. Różnice wynikają przede wszystkim z celów realizowanych projektów oraz specyfiki pracy w formule Interim Management. Interim Managerowie zazwyczaj nie są odpowiedzialni za kształtowanie kultury organizacyjnej oraz mają relatywnie mało czasu na wdrożenie do organizacji. Poza tym menedżer zatrudniony na stałe dba o długookresowy rozwój pracowników, natomiast Interim Manager ma za zadanie dzielić się z pracownikami posiadanym doświadczeniem oraz wiedzą praktyczną w czasie trwania projektu. Kompetencje kierownicze Interim Managerów stanowią konstrukcję macierzową. Mianowicie, współwystępują jednocześnie w kilku obszarach kompetencyjnych ściśle ze sobą powiązanych. W części pierwszej opracowania opisano koncepcję Interim Management w oparciu o analizę literatury oraz przegląd artykułów naukowych. Następnie na podstawie wyników badania jakościowego porównano uniwersalny model kompetencji menedżerskich z modelem kompetencyjnym Interim Managera. Końcowa część artykułu zawiera wnioski wynikające z opracowanych analiz oraz kierunek przyszłych badań.

Keywords

PL

interim management; interim manager; zarządzanie czasowe; zarządzanie; kompetencje kierownicze; kompetencje menedżerskie; profil kompetencyjny

• Publisher: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
• Journal: e-mentor
• Year: 2020
• Issue: 1(83)
• Pages: 44-50

Contributors

author

Gul Marcin

• Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

References

• Alexander, K. (1996). Facilities Management. Theory and practice. Taylor & Francis.
• Atkinson, J. (1984). Manpower strategies for flexible organisations. Personnel Management, 16(8), 28-31.
• Boyatzis, R. (1982). The competent manager: A model for effective performance. John Wiley & Sons.
• Bruns, J. i Kabst, R. (2005). Interim management: a paradox for leadership research? Management Revue, 16(4), 512-524.
• Buchajska-Wróbel, M., Wendt, R., Rytka, E., Gasparski, J. i Gajda, K. (2011). Menedżer do zadań specjalnych. Czasowe zarządzanie przedsiębiorstwem. Helion.
• Czarzasty, J. (2016). Who speaks for whom? Interest representation for non-standard employees. Warsaw Forum of Economic Sociology, 7(13), 105-120. https://econjournals.sgh.waw.pl/wfes/article/view/530
• Dźwigoł, H. (2014). Menedżerowie przyszłości a zarządzanie strategiczne. Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska, 70, 93-104.
• Dźwigoł, H. (2016). Menedżer do zadań specjalnych. Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska, 89, 95-106.
• Gazley, B. i Kissman, K. (2015). Transformational governance. How boards achieve extraordinary change. John Wiley & Sons.
• Goss, D. i Bridson, J. (2006). Understanding interim management. Human Resource Management Journal, 8(4), 37-50. https://doi.org/10.1111/j.1748-8583.1998.tb00179.x
• Greenberg, J. (2003). Organizational behavior. The state of the science (wydanie II). Lawrence Erlbaum Associates.
• Institute of Interim Management. (2014). IIM Interim Management Survey 2014. http://iim.org.uk/wp-content/uploads/2016/02/IIM-Interim-Management-Survey-2014.pdf
• Isidor, R., Schwens, C. i Kabst, R. (2014). Interim management utilization, firm flexibility and its impact on firm performance. International Journal of Human Resources Development and Management, 14(4), 174-186. https://doi.org/10.1504/IJHRDM.2014.069327
• Kamiński, J. (2016). Interim management jako współczesne rozwiązanie w zarządzaniu przedsiębiorstwem w Polsce. W: W. Przybylska-Kapuścińska i G. Mazur (red.), Państwo i przedsiębiorstwo wobec wyzwań globalnej gospodarki (s. 101-111). Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.
• Loranc, R. (2015). Istota usług interim management. Ekonomia i Zarządzanie, 7(1), 73-84. DOI: 10.12846/j.em.2015.01.05
• Mądra, E., Niesiobędzka-Rogatko, K., Sobiecki, G. i Wendt, R. (2014). Metodyka Interim Management. Stowarzyszenie Interim Managers.
• McClelland, D. C. (1973). Testing for competence rather than for "intelligence". American Psychologist, 28(1), 1-14. https://doi.org/10.1037/h0034092
• Murthy, C. S. V. (2007). Change management. Himalaya Publishing House.
• Oss, L. i Hek, J. (2011). Why organizational Change Fails. Routledge.
• Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. (2019). Opis uniwersalnych kompetencji menadżerskich. https://serwis-uslugirozwojowe.parp.gov.pl/359-opis-uniwersalnych-kompetencji-menadzerskich
• Skowron-Mielnik, B. i Bądzio, M. (2016). Interim management jako forma doskonalenia biznesowego i zawodowego. Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska, 97, 449-460.
• Stowarzyszenie Interim Managers. (2019). Interim management w Polsce. http://stowarzyszenieim.org/public/www/media/File/2019/Raport%20z%20badania%20rynu%20interim%20management%202019.pdf
• Wawer, M. (2017). Interim management jako nowoczesna forma zarządzania przedsiębiorstwem. Studia Ekonomiczne, 343, 120-133.
• Wawer, M. (2016). Interim management – nowy trend w zatrudnianiu menedżerów w przedsiębiorstwach. Roczniki Ekonomii i Zarządzania, 8(44), 243-258.
• Weiss, D. S., Molinaro, V. (2005). The leadership gap. Building leadership capacity for competitive advantage. John Wiley & Sons.