From Violence to Terror: Beyond Instrumental Violence in Hannah Arendt´s Political Thought

• Authors: Varela Manograsso Agustina

Title variants

PL

Od przemocy do terroru: wyjście poza ideę przemocy jako narzędzia w myśli politycznej Hanny Arendt

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

Hannah Arendt, victim and witness of totalitarian violence, confronted the glorification of violence with her philosophical and political theory. However, she was not a pacifist, because she was aware that “under certain circumstances violence is the only way to set the scales of justice right again” [Arendt, 1970, p. 64]. This ambivalence reveals the boundless character of violence in any attempt to conceptualize it. When she defines violence, she does it in instrumental terms in two complementary ways: violence requires instruments, and it is instrumental in itself. Meansend rationality crosses the phenomenon of violence, and this is why the question about decency of means appears to be essential. However, Arendt knew that the own dynamic of violence tends to go beyond its own limits in which it would remain enclosed. This paper aims to recover those tools provided by her work to analyze the overwhelming and generative character of violence which, abandoned to its own logic, loses the distinction between means and aims. This is a type of violence that it is not a means, but an end in itself, and, in Arendtian terms, is no more instrumental violence because it turns into “total terror”: an indiscriminate violence which becomes its own purpose.

PL

Hannah Arendt, ofiara i świadek totalitarnej przemocy, skonfrontowała gloryfikację przemocy z własnymi teoriami filozoficznymi i politycznymi. Nie była wszakże pacyfistką, mając świadomość, że “w pewnych okolicznościach przemoc jest jedyną metodą, która pozwala ponownie ustawić szalę sprawiedliwości we właściwym położeniu” [Arendt, 1970, p. 64]. Owa ambiwalencja ujawnia bezgraniczną naturę przemocy podczas wszelkich prób jej konceptualizacji. Arendt definiuje przemoc w kategoriach instrumentalnych na dwa dopełniające się sposoby: przemoc wymaga stosownych instrumentów i jest zarazem narzędziem sama w sobie. Skupiona jedynie na celu racjonalność wykracza poza zjawisko przemocy, prowokując zasadne pytanie o moralnoć stosowanych dla osiągnięcia celu środków. Arendt wiedziała jednakże, że naturalna dynamika przemocy oznacza przekraczanie przypisanych jej ograniczeń. Niniejszy artykuł jest próbą ponownego wykorzystania narzędzi zdefiniowanych w dziełach Arendt do analizy totalnego, a zarazem twórczego charakteru przemocy, która, poddana wyłącznie działaniu mechanizmów własnej logiki, traci zdolność rozróżnienia środków i celów. Ten typ przemocy nie jest środkiem, lecz celem samym w sobie i, wedle rozumienia Arendt, przestaje być instrumentalną przemocą, zmieniając się w “totalny terror” – bezrefleksyjną przemoc, której celem staje się ona sama.

Keywords

EN

Hannah Arendt; violence; means; end; instruments; instrumental rationality; terror; overwhelming; dispensability

PL

Hannah Arendt; przemoc; środki; cele; instrumenty; instrumentalna racjonalność; terror; totalny; zbędność

• Publisher: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku
• Journal: Społeczeństwo. Edukacja. Język
• Year: 2017
• Volume: 1(5)
• Pages: 29-38

Contributors

author

Varela Manograsso Agustina

• University of Murcia, Spain

References

• Arendt Hannah. 1976. The Origins of Totalitarianism. New York: Harvest Book.
• Arendt Hannah. 1998. The Human Condition. Chicago: University of Chicago Press.
• Arendt Hannah. 1994. Essays in Understanding, 1930–1954. New York: Harcourt.
• Arendt Hannah. 1970. On Violence. New York: Harcourt.
• Bar On Bat-Ami. 2002. The subject of violence. Arendtean Exercises in Understanding. New York: Rowman & Littlefield.
• Bernstein Richard. 2013. Violence. Thinking without Banisters. Cambridge: Polity Press.
• Bickford Susan. 1995. In the Presence of Others: Arendt and Andalzúa on the Paradox of Public Appearance. In Feminist interpretations of Hannah Arendt, ed. Honig Bonnie. Pennsylvania: The Pennsylvania State University Press.
• Campillo Meseguer Antonio. 2008. El concepto de lo político en la sociedad global [The Concept of The Political in Global Society]. Barcelona: Herder.
• Cavarero Adriana. 2008. Horrorism. Naming Contemporary Violence. New York: Columbia University Press.
• Critchley Simon. 2016. “The Theater of Violence”. New York Times. Retrieved from http://opinionator.blogs.nytimes.com/2016/03/14/the-theater-of-violence/?_r=0
• Finlay Christhoper J. 2009. “Hannah Arendt’s Critique of Violence”. Thesis Eleven, no. 97.
• Forti Simona. 2001. Vida del espíritu y tiempo de la Polis [Spirit Life and Time of the Poleis]. Madrid: Cátedra.
• McGowan John. 1997. Must Politics Be Violent? Arendt´s Utopian Vision. In Hannah Arendt and the Meaning of Politics, eds. Craig Calhoun, John McGowan. Mineapolis: University of Minessota Press.
• Traverso Enzo. 2001. La Historia desgarrada. Ensayo sobre Auschwitz y los intelectuales [The Torn History. Essay on Auschwitz and Thinkers]. Barcelona: Herder.
• Villa Dana. 2008. “Political Violence and Terror: Arendtian Reflections”. Ethics &Global Politics, no. 3.

Identifiers

DOI

10.19251/sej/2017.5(2)