Zaburzenia uwagi a niedostosowanie społeczne

• Authors: Opora Robert

Title variants

EN

Association between the attention deficits and delinquency

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W społeczeństwie istnieje wiele uprzedzeń dotyczących AD/HD. Artykuł zawiera fakty i dowody wynikające z badań naukowych. Wynika z nich, że niedostosowanie społeczne bardzo często jest powikłaniem zaburzeń uwagi. Jednak nie oznacza to, że dziecko z zaburzeniami uwagi musi stać się niedostosowane społecznie. Artykuł opisuje istniejący związek między zaburzeniami uwagi a niedostosowaniem społecznym. Zwłaszcza koncentruje się na czynnikach ryzyka związanych z zaburzeniami uwagi oraz czynnikami chroniącymi dziecko przed staniem się niedostosowanym społecznie. Zaprezentowane w publikacji badania bazują na 108-osobowej grupie nieletnich pozostających pod nadzorem kuratora sądowego. Celem podjętych badań było dokonanie oceny częstości występowania zaburzeń uwagi u dzieci niedostosowanych społecznie. Uzyskane wyniki z badań opisują również związek między zaburzeniami uwagi i zaburzeniami eksternalizacyjnymi. W podsumowaniu zostały sformułowane zasady pozwalające na zapobieganie pojawieniu się niedostosowania społecznego u dzieci z zaburzeniami uwagi.

EN

In the society we can find a lot of prejudices concerning AD/HD. The article contains facts and evidence based on research presenting that the delinquency is very often a distant complication of attention deficits but it doesn’t mean that a child with attention deficits has to be delinquent. The article describes the association between the attention deficits and delinquency. There are presented some risk factors coming from the attention deficits and protective factors which let the child follow the social norms. The research was based on 108 delinquent juveniles staying under the probation supervision. The purpose of the research was to evaluate the frequency of the attention deficits among delinquent juveniles staying under supervision. The research findings concern also the association between the attention deficit and external behavioural disorders. In the summary several conditions are described which are important to protect children with attention deficit from delinquency.

• Publisher: Fundacja Pedagogium
• Journal: Resocjalizacja Polska
• Year: 2011
• Issue: 2/2011
• Pages: 275-286

Dates

published

2011-12-31

Contributors

author

Opora Robert

• Uniwersytet Gdański

References

• Arnold L.E. (2001). Alternative treatments for adults with attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD). Annals of the New York Academy of Science, nr 931, s. 310–341.
• Barkley R.A. (1998). Attention-Deficit Hyperactivity Disorder-A Handbook of Diagnosis and Treatment, wyd. 2. Nowy Jork: Guliford.
• Barkley R.A. i in. (1991). Adolescents with attention deficit hyperactivity disorder: patterns of behavioral adjustment, academic functioning, and treatment utilization. Journal of American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, nr 30, s. 752–761.
• Barkley R.A. i in. (1990). The adolescent outcome of hyperactive children diagnosed by research criteria: I. An 8 year prospective follow-up study. Journal of the American academy of Child and Adolescent psychiatry, nr 29, s. 546–557.
• Barkley R.A. (1977). The effects of methylphenidate on various measures of activity level and attention in hyperkinetic children. Journal of Abnormal child Psychology, nr 5, s. 351–369.
• Cantwell D.P. (1985). Hyperactive children have grown up: What have we learned about what happens to them? Archives of General Psychiatry, nr 42.
• Chan E. (2002). The role of complementary and alternative medicine in attention-deficit hyperactivity disorder. Journal of Developmental and Behavioural Pediatrics, nr 23, s. 37–45.
• Clarke L., Ungerer J., Chahoud K., Johnson S., Stiefel I. (2002). Attention deficit hyperactivity disorder is associated with attachment insecurity. Clinical Child Psychiatry and Psychology, nr 7, s. 179–198.
• Czapów Cz. (1978). Wychowanie resocjalizujące. Elementy metodyki i diagnostyki. Warszawa: PWN.
• Diagnostic and Statistic Manual of Mental Disorders. Wyd. 4 (DSM-IV). (1994) Washington: American Psychiatric Association.
• Douglas V.I. (1983). Attention and cognitive problems. W: M. Rutter (red.). Developmental Neuropsychiatry. Nowy Jork: Guilford Press.
• Harrison L.J., Manocha R., Rubia K. (2004). Sahaja Yoga Meditation as a Family Treatment Programme for Children with Attention Deficit-Hyperactivity Disorder. Clinical Child Psychology and Psychiatry. London: Thousand Oaks and New Delhi, nr 9(4), s. 479–497.
• Jensen P.S., Martin D., Cantwell D.P. (1997). Comorbidity of ADHD: implications for research, practice, and DSM-V. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, nr 36, s. 1065–1079.
• Kazdin A.E., Weisz J.R. (2006). Psychoterapia dzieci i młodzieży. Metody oparte na dowodach. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Klassen A., Miller A., Raina P., Lee S.K., Olsen L. (1999). Attention-deficit hyperactivity disorder in children and youth: a quantitative systematic review of the efficacy of different management strategies. Canadian Journal of Psychiatry, nr 44(10), s. 1007–1016.
• Lahey B., Carlson C. (1991). Yalidity ofthe diagnostic category of Attention Dęficit Disorder without Hyperactiyity: A review of the literature. Journal of Learning Disabilities, nr 24, s. 174.
• Milich, R,, Carlson, C.L., Pelham, W.E., & Licht, B.G. (1991). Effects of methylphenidate on the persistence of ADHD boys following failure experiences. Journal of Abnormal Child Psychology, 19, 519–536.
• Pelham, W., Wheeler, T., & Chronis, A. (1998). Empirically supported psychosocial treatments for attention
• deficit hyperactivity disorder. Journal of Clinical Child Psychology, nr 27, 190–205.
• Reinecke M.A., Clark D.A. (2005). Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce. Gdańsk: GWP.
• Rice D., Richmond C. (1997). Attention deficit-hyperactivity disorder and the family. W: J. Bailey, D. Rice (red.). Attention deficit/hyperactivity disorder: Medical, psychological and educational perspectives (s. 88–107). Sydney: Australian Association of Special Education.
• Rucklidge J.J. and Kaplan B.J. (2000). Attributions and perceptions of childhood in women with ADHD symptomatology. Journal of Clinical Psychology, nr 56, s. 711–722.
• Rucklidge J.J., Kaplan, B.J. (1997). Psychological functioning in women identified in adulthood with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Journal of Attention Disorders, nr 2, 167–176.
• Seligman M.E.P. (1997). Optymistyczne dziecko. Jak wychowywać dzieci aby nauczyć je optymizmu i dawania sobie ze wszystkim rady. Poznań: Media Rodzina.
• Urban B. (2000). Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Zentall S.(1985) A context for hyperactivity. W: K.D. Gadox, I. Bialer (red.). Advances in Learning and Behavioral Disabilities. Greenwich: Connecticut. JAI Press, nr 3/2006.

Identifiers

ISSN

2081-3767