Miłosierdzie Boga a duch skuruchy i przebaczenia w życiu człowieka

• Authors: Wejman Hanryk

Title variants

EN

God's mercy and the spirit of repentance and forgiveness in our lives

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Istotna kwestia, jaka została zawarta w sformułowaniu tematu, sprowadza się do ukazania postawy przebaczenia człowieka względem tego, który wobec niego zawinił, i wskazania jej skutków w życiu ludzkim. Tak określony cel wymagał odsłonięcia wpierw natury miłosierdzia Boga. Głębia i pełnia Jego miłosierdzia względem człowieka ujawnia się w przebaczeniu mu jego nieposłuszeństwa przez ofiarowanie przez Boga Ojca Syna Jednorodzonego, który przyjmując naturę ludzką, stał się człowiekiem i jako Bóg-człowiek złożył siebie w ofierze na kalwaryjskim krzyżu. Skoro Bóg w Chrystusie okazał człowiekowi przebaczenie, to tym samym zaprosił go do świadczenia przebaczenia innym ludziom i określił sposób jego okazywania. W tym względzie przebaczenie drugiemu człowiekowi ze strony człowieka staje się nie tyle zachętą, ile zadaniem. Wprawdzie człowiek jest wolny i w ramach swej wolności może tego aktu nie okazać winowajcy, ale tym samym sytuuje siebie w ostatecznym rozrachunku w płaszczyźnie sprawiedliwości. Ostateczną konkluzją analiz jest stwierdzenie, że okazane przez Boga w Chrystusie przebaczenie człowiekowi jego przewinień stanowi dla niego niejako zobowiązanie do świadczenia przebaczenia względem jego winowajców. Tak okazywane przebaczenie, choć jest trudne, to jednak staje się owocne zarówno dla przebaczającego, jak i tego, komu się przebacza. Pierwszemu pozwala zachować godność dziecka Bożego, trwać w pokoju ze wspólnotą ludzką i zaświadczyć o Bogu miłosierdzia, a uzyskującemu przebaczenie umożliwia osobistą odnowę i wejście na drogę międzyludzkiej solidarności.

EN

Important issue that has been included in the wording of the theme is down to show the basics attitude of forgiveness of man from the one who sinned against him and indicate its effects in human life. Such a goal required the first unveiling of the nature of God’s mercy. The depth and fullness of His mercy to man is revealed in forgiving him his disobedience by the sacrifice of God the Father, only begotten Son, that assuming a human nature became a man and as God-man sacrificed himself on the Calvary cross. Since God in Christ showed forgiveness to man, he is thus invited him to provide forgiveness of others and determined way of showing it. In this regard, the forgiveness of another person from the man is not as much incentive, it is task. While man is free, and in the context of their freedom to act can not be the culprit, but thus situates himself in the end in the plane of justice. The final conclusion of the analysis is that shown by God in Christ forgive man his trespasses, for him, as it were an obligation to provide forgiveness to the culprits. Yes produced forgiveness, although it is difficult, it becomes fruitful for both forgiving and to whom to forgive. First to preserve the dignity of a child of God abide in peace with the human community and testify to God’s mercy, and – forgiveness that accesses allows a personal renewal and entering the path of human solidarity.

Keywords

PL

miłosierdzie; ufność; przebaczenie; duch skruchy; sakrament pokuty

EN

mercy; trust; forgiveness; the spirit of repentance; the sacrament of penance

• Publisher: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
• Journal: Colloquia Theologica Ottoniana
• Year: 2016
• Issue: 2
• Pages: 185-200

Contributors

author

Wejman Hanryk

• Uniwersytet Szczeciński

References

• Bazyli Wielki św., Pisma ascetyczne, tłum. J. Naumowicz, t. II, Kraków 1995.
• Bławat A., Kontemplacja miłosierdzia Bożego w misterium paschale, „Communio” 1–2 (1981), s. 98–109.
• Czerski J., Miłosierdzie w przypowieści Mateusza o darowaniu długów (18,23–35), „Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego” 7 (1980), s. 49–56.
• Ide P., Czy jest możliwe przebaczenie?, Kraków 2000.
• Jan Chryzostom św., Wykład Ewangelii św. Mateusza w 90 homiliach zawarty, tłum. J. Krystyniacki, t. III, Lwów 1903, s. 35–37.
• Jan Paweł II, Dives in misericordia, Watykan 1980.
• Jan Paweł II, Przebacz, a zaznasz pokoju (Orędzie na XXX Światowy Dzień Pokoju), „L’Osservatore Romano” 1 (1997), s. 4–8.
• Jan Paweł II, Redemptor hominis, Watykan 1979.
• Jankowski A., Królestwo Boże w przypowieściach, Poznań–Warszawa 1981.
• Jankowski A., Przypowieść o synu marnotrawnym w interpretacji encykliki „Dives in misericordia”, w: S. Grzybek, M. Jaworski (red.), „Dives in misericordia”. Tekst i komentarz, Kraków 1981, s. 110–116.
• Jankowski A., Z rozważań nad Nowym Testamentem, Poznań 1958.
• Kowalska Faustyna św., Dzienniczek, Kraków–Rzym 1981.
• Kudasiewicz J., Miłosierdzie w słowach i czynach Jezusa, w: S. Grzybek, M. Jaworski (red.), „Dives in misericordia”. Tekst i komentarz, Kraków 1981, s. 98–110.
• Nagy S., Wynagrodzenie w tajemnicy Bożego miłosierdzia, w: S. Nagy (red.), „Dives in misericordia”. Tekst i komentarze, Lublin 1983, s. 160.
• Romaniuk K., Biblijny trakt o miłosierdziu, Ząbki 1994.
• Szewc E., Sprawiedliwość i miłosierdzie w świetle Biblii, w: B. Bejze (red.), Wezwani do prawdy i miłosierdzia, Warszawa 1987, s. 131–148.
• Teresa od Dzieciątka Jezus św., Pisma, t. I, Kraków 1971.
• Wejman H., Miłosierdzie jako istotny element duchowości chrześcijańskiej, Szczecin 1997.
• Wejman H., W biblijnej szkole miłosierdzia, Kraków 2004.