Edukacja osób niepełnosprawnych, szczególnie na poziomie wyższym jest elementem inkluzji społecznej, zapewnia lepszą jakość życia i zwiększa szanse na rynku pracy, stąd każda osoba niepełnosprawna – co podkreślają dokumenty międzynarodowe – powinna mieć prawo do edukacji, również na poziomie wyższym. Celem artykułu jest analiza edukacji na poziomie wyższym w odniesieniu do osób niepełnosprawnych, w kontekście kreowania przez władze publiczne prawnych ram zapewniających niepełnosprawnym równy dostęp do edukacji wyższej oraz wskazanie na możliwości zwiększania dostępu niepełnosprawnych do edukacji wyższej. Artykuł analizuje sytuację w Polsce po roku 1989, przedstawia zmiany w udziale osób niepełnosprawnych w edukacji wyższej oraz przemiany systemu prawnego w kierunku zagwarantowania osobom niepełnosprawnym wsparcia w procesie kształcenia na studiach wyższych.