PL
Artykuł jest próbą przywrócenia pamięci zwierząt, zapomnianych ofiar ludzkiego okrucieństwa. Zwraca on, między innymi, uwagę na masowy mord wróbli, podczas dyktatorskich rządów Mao Zedonga w Chinach, jak i na bohaterstwo pojedynczych zwierząt takich jak niedźwiedź Wojtek w czasie drugiej wojny światowej. Opowiada historię tych wydarzeń, oraz przywołuje postaci wybranych artystów, których prace w sposób bezpośredni nawiązują do aktu przemocy wobec zwierząt, jak i tych, których dzieła rozpatrywać można w szerszym kontekście relacji oraz obcowania człowieka i zwierzęcia. Tekst staje się wyjściem dla rozważań wobec bezustannie trwającego, niszczycielskiego podporządkowywania świata podług ludzkich potrzeb, uwidaczniając trwałość antropocentrycznej perspektywy. Wysuwa pytania odwołujące się do przywołanych wydarzeń przeszłości, a także wciąż podobnych i powracających historii w czasach współczesnych. Poszukuje źródeł i motywacji nieetycznego postępowania ludzi wobec otaczającej ich natury, zapytuje o granice relacji człowiek-zwierzę (jej przekraczanie), oraz o powszechnie przyjęte prawo decydowania o Innym.