PL
Autorka przedstawia śląskie pieśni pogrzebowe, które są utworami charakterystycznymi dla pogranicza kulturowego i etnicznego. Zebrane przez nią pieśni pochodzą ze wsi Borucin (południowo-zachodnia część dawnego województwa katowickiego). W badanym środowisku lokalnym, żyjącym na pograniczu wielokulturowym i etnicznym, pozyskany materiał autorka klasyfikuje według kryterium odrębności językowej, wyróżniając cztery podstawowe grupy pieśni: polskie, morawskie, niemieckie i łacińskie. W ramach tej klasyfikacji wyodrębnia trzy grupy pieśni pogrzebowych: (1) pieśni śpiewane w domu zmarłego przez tzw. krzykaczkę w trakcie trzech kolejnych „pustych” wieczorów (od śmierci do pogrzebu), (2) pieśni śpiewane przez chór kobiet w dniu pogrzebu w drodze do kościoła i podczas pochówku, (3) pieśni śpiewane w kościele zarówno przez wszystkich uczestników ceremonii pogrzebowej, jak i indywidualnie przez miejscową organistkę.