Kompetencja narracyjna uczniów z zaburzeniem rozwoju koordynacji

• Authors: Przybyla Olga

Title variants

EN

Narrative Competence by Pupils of Developmental Coordination Disorder

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Diagnoza zaburzeń rozwoju koordynacji może dokonać się poprzez ocenę sprawności narracyjnych, które odzwierciedlają tkwiącą w ludzkim umyśle wiedzę o świecie, czyli sposób poznawczego reprezentowania świata. Wpisana w filogenetyczny rozwój potrzeba szybkiego reagowania na bodźce wiąże się z wykształceniem zróżnicowanych układów przetwarzania informacji. Stan dojrzałości struktur ośrodkowo-obwodowych określa poziom procesów rozwoju koordynacji oraz kulturowego uczenia się. W artykule zanalizowana została kompetencja narracyjna uczniów z zaburzeniem rozwoju koordynacji.

EN

Diagnosis of developmental coordination disorder can be accomplished by evaluating the narrative skills that reflect the knowledge of the world included in the human mind, what is more – the way of cognitive world reprezentation. The need for rapid responding to stimuli, inscribed in the phylogenetic development, is associated with the germination of different systems of information processing. The article contains accomplished by evaluating the narrative competence by pupils of developmental coordination disorder.

Keywords

PL

zaburzenie rozwoju koordynacji; ocena sprawności narracyjnych; kompetencja narracyjna

EN

developmental coordination disorder; narrative skills; narrative competence

• Publisher: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
• Journal: Logopedia
• Year: 2018
• Volume: 47
• Issue: 2
• Pages: 303-316

Dates

published

2020-08-27

Contributors

author

Przybyla Olga

• Uniwersytet Śląski w Katowicach Katedra Dydaktyki Języka i Literatury Polskiej, Centrum Logopedii

References

• Afolter F., 1997, Spostrzeganie, rzeczywistość, język, przeł. T. Duliński, Warszawa.
• Barker Ch., 2005, Studia kulturowe. Teoria i praktyka, tłum. A. Sadza, Kraków.
• Bokus B., 1991, Tworzenie opowiadań przez dzieci. O linii i polu narracji, Kielce.
• Bokus B., 2000, Świat fabuły w narracji dziecięcej, Warszawa.
• Bokus B., Więcko K., Zamęcka J., 1992, Współtworzenie tekstu narracyjnego przez dzieci w wieku przedszkolnym (o kompetencji komunikacyjnej współnarratora), [w:] Z badań nad kompetencją komunikacyjną dzieci, red. B. Bokus, M. Haman, Warszawa, s. 125–147.
• Boon M., 2010, Understanding dyspraxia: a guide for parents and teachers, Philadelphia 2010.
• Bruner J.S., 1990, Życie jako narracja, „Kwartalnik Pedagogiczny”, nr 4, s. 3–17.
• Burzyńska A., 2004, Kariera narracji. O zwrocie narratywistycznym w humanistyce, „Teksty Drugie”, s. 43–64.
• Culler J., 1998, Teoria literatury. Bardzo krótkie wprowadzenie, przeł. M. Bugaj, Warszawa.
• Czabański B., 2000, Kształcenie psychomotoryczne, Wrocław.
• Dziob A., 2010, Badanie narracji – między psychologią, socjologią a językoznawstwem, „Kwartalnik językoznawczy” nr 2(2), s. 1–10.
• Gadamer H-G., 1979, Rozum, słowo, dzieje, oprac. K. Michalski, Warszawa.
• Grabias S., 2001, Język w zachowaniach społecznych, Lublin.
• Grabias S., 2015, Postępowanie logopedyczne. Standardy terapii, [w:] Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego, red. S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak, Lublin, s. 13–35.
• Grabias S., Kurkowski Z.M., Woźniak T., 2002, Logopedyczny test przesiewowy dla dzieci w wieku szkolnym, Lublin.
• Kielar-Turska M., 2018, Refleksja nad istotą narracji w kontekście badań z zakresu psychologii rozwoju człowieka, „Horyzonty Wychowania”, nr 17(42), s. 71–84.
• Kotampka-Minc S., 2004, Funkcje poznawcze i ich zaburzenia, [w:] Otępienie, red. A. Szczudlik, M. Barcikowska, P. Liberski, Kraków.
• Krakowiak K., 2012, Dar języka. Podręcznik metodyki wychowania językowego dzieci i młodzieży z uszkodzeniami narządu słuchu, Lublin.
• Krasowicz G., 1997, Język, czytanie, dysleksja, Lublin.
• Międzynarodowa statystyczna klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych. Rewizja dziesiąta, 1994, przeł. R. Topór-Mądry, C. Brykczyńska i wsp., Kraków.
• Nadolska H., 1995, Kompetencja narracyjna uczniów o różnym poziomie intelektualnym. Przejawy, uwarunkowania, tendencje rozwojowe, Białystok.
• Nott-Bower A., 2018, Bezobrazkowe badanie poziomu rozwoju kompetencji narracyjnej u dzieci jedno- i dwujęzycznych, „Postcriptum Polonistyczne”, nr 2(22), s. 69–81.
• Petersen D.B., Brown C.L., Ukrainetz T.A., Wise Ch, Spencer T.D., Zebre J, 2014, Systematic Individualized Narrative Language Intervention on the Personal Narratives of Children With Autism „Language Speech and Hearing Services in Schools” 45(1), p. 67–86.
• Petersen D.B., Spencer T.D., 2016, Using Narrative Intervention to Accelerate Canonical Story. Grammar and Complex Language Growth in Culturally Diverse Preschoolers, „Topics in Langue Disorders”, Vol. 36, No. 1, p. 6–19.
• Platt G., 2015, Pokonać dyspraksję. Prosty program ćwiczeń poprawiających umiejętności ruchowe w domu i w szkole, Gdańsk.
• Przybyla O., 2004, Akty mowy w języku nauczycieli, Katowice.
• Przybyla O., 2016, Procesy przetwarzania sensorycznego w stymulowaniu rozwoju małego dziecka, [w:] Wczesna interwencja logopedyczna, red. K. Kaczorowska-Bray, S. Milewski, Gdańsk, s. 100–117.
• Przybyla O., 2016a, Zaburzenie rozwoju koordynacji – dyspraksja. Przegląd badań, „Logopedia Silesiana”, t. 5, s. 227–248.
• Przybyla O., 2016b, Studium przypadku dziecka z zaburzeniami motorycznymi o podłożu sensorycznym, „Logopedia Silesiana”, t. 5, s. 357–390.
• Przybyla O., 2018, Trudności w czytaniu i pisaniu dzieci z zburzeniami motorycznymi o podłożu sensorycznym, czyli uczeń z dyspraksją na lekcjach języka polskiego, „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego”, t. 27, s. 139–162.
• Rostek I., 2018, Cele i strategie wspierania rozwoju narracyjnego dzieci, „Horyzonty Wychowania”, nr 17(42), s. 85–96.
• Smoczyńska M., Haman E., Kochańska M., Łuniewska M., 2015, Standaryzowane Narzędzia do Oceny Wypowiedzi SNOW, Warszawa.
• Soroko E. i Wojciechowska J., 2015, Kompetencja narracyjna jako obszar nauczania i oceny w edukacji, „Studia Edukacyjne”, 37, s. 211–236.
• Uchwała Nr 180/2015 Rady Ministrów z dnia 6 października 2015 r.
• Trzebiński J., 2002, Narracyjne konstruowanie rzeczywistości, [w:] Narracja jako sposób rozumienia świata, red. J. Trzebiński, Gdańsk, s. 16–43.
• Wales W., Shugar G., Bokus B., 1988, Twórczość językowa dziecka w sytuacji zabawowo-zadaniowej, Wrocław.