PL
Niniejszy artykuł jest próbą refleksji nad metodologicznymi wyzwaniami, jakie pojawiły się w czasie pandemii COVID-19 podczas realizacji jakościowej części projektu badawczego poświęconego feminizacji pandemii. W ramach badań prowadziłyśmy indywidualne wywiady online z kobietami pracującymi na uczelni wyższej. W niniejszym tekście bazując na doświadczeniach własnych z badania przeprowadzonego online oraz odwołując się do dyskusji w kręgu polskich badaczek i badaczy jakościowych aktualizujemy popularne mity z obszaru metodologii badań jakościowych dotyczące wywiadów zdalnych. Ponadto, w związku z tym, że zespół badawczy pracował tylko i wyłącznie w formie zdalnej, podejmujemy także refleksję nad wpływem pracy online na prowadzenie badań i naszą postawę badawczą.
EN
The article is an attempt to reflect on the methodological challenges that research in the time of the COVID-19 pandemic brought about. The challenges we address here emerged during the implementation of the qualitative part in a research project devoted to the feminization of the pandemic. As part of the project, we conducted individual online interviews with women working at a university. In this article, based on our own experience from online interviews and referring to the broader discussion among Polish qualitative researchers, we comment on the myths about online interviews that are widely circulating in the area of qualitative research methodology. Also, due to the fact that the project team worked only remotely, we reflect on the impact of online work on conducting research and our research attitudes.