PL
Artykuł stanowi próbę badawczego opisu mało znanej poezji Dwudziestolecia międzywojennego poświęconej Matce Boskiej Ostrobramskiej. Dokonana w 1927 roku koronacja ostrobramskiego wizerunku Maryi, będąca aktem dziękczynnym po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, miała wymiar religijny i patriotyczny, sprzyjała budowaniu tożsamości narodowej. Oba aspekty tego wydarzenia stały się głównym źródłem inspiracji omawianej poezji. Badaczka zestawia teksty z różnych rejestrów literatury. Oprócz nieco zapomnianych dzieł znanych poetów międzywojennych, takich jak Teodor Bujnicki czy Witold Hulewicz, analizie poddaje utwory będące bardziej poezją (tekstem wierszowanym) o charakterze okolicznościowym, konfesyjnym niż liryką wysokoartystyczną. Szczególnie wiersze poetów minorum gentium pokazują siłę klisz literackich oraz wspólnoty narodowej i literackiej, na której tożsamość składają się określone modele przeżywania i doświadczenia, także religijnego. Wiersze te oraz sposób ich upublicznienia stanowią interesujący dokument socjologiczny epoki. Osobna cześć artykułu poświęcona jest badaniom nad poetyką omawianych utworów ze szczególnym zwróceniem uwagi na wykorzystanie w nich wzorca genologicznego litanii.
EN
The paper is an attempt at researching a description of little known Inter-war poetry devoted to Our Lady of the Gate of Dawn. Crowning of Our Lady’s painting took place in 1927 as an act of grace after Poland regained independence, and this fact proved to have religious and patriotic dimension in that it favoured national identity creation. Both aspects of the event became a source of inspiration for the verses in question. Tierling-Śledź juxtaposes pieces derived from various literary registers. Apart from the works by such recognised Interwar poets as Teodor Bujnicki or Witold Hulewicz, the authoress analyses more poetry (poetic texts) of occasional and confessional character than fine artistic lyric. Minorum gentium poets vividly demonstrate the power of literary clichés as well as national and literary community the identity of which grows from living and experiencing models (also religious ones). These poems and the modes they were made public are interesting sociological documents of the epoch. A separate part of the article is dedicated to research in poetics of the poems with special attention paid to the literary genetic pattern of the litany.