PL
Rosnąca międzynarodowa integracja gospodarcza, powszechnie określana mianem globalizacji, daje wiele możliwości. Choć globalizacja przynosi olbrzymie korzyści i możliwości, oznacza ona także, iż Europa musi zmierzyć się z ostrą konkurencją zarówno ze strony gospodarek o niskich kosztach, takich jak gospodarka Chin czy Indii, jak i gospodarek opartych na innowacjach, jak gospodarka USA. W obliczu kryzysu gospodarczego Unia Europejska zwróciła się ku sobie, nie może jednak lekceważyć otoczenia międzynarodowego — wręcz przeciwnie, sama UE postrzega się jako jeden z biegunów wielobiegunowego świata. W artykule podjęto próbę przedstawienia zakresu debaty, jaka się toczy w Unii Europejskiej w aspekcie zjawiska globalizacji. Ukazano naj nowsze dokumenty, które podejmują temat miejsca, roli, działań i celów, jakie UE ma osiągnąć w aspekcie prawidłowego i korzystnego rozwoju, realizowanego w zglobalizowanym świecie. Unijna polityka handlowa i przemysłowa stała się ważnym instrumentem kierowania liberalizacją światowego handlu, ale jednocześnie musi aktywnie podejmować wyzwania, które przed nią stają. Od 2010 roku w działalności instytucji i organów Unii Europejskiej pojawiły się akty, w których poddano analizie problem rozwoju gospodarczego Unii Europejskiej w aspekcie ogólnoświatowych procesów globalizacyjnych. Można stwierdzić, iż ta tendencja nabrała charakteru stałego i UE elastycznie reaguje na coraz to nowsze wyzwania, poddając je analizie w swoich dokumentach. Odpowiedź na pytanie czy UE ma gotową strategię globalną, obecnie jest jeszcze negatywna. Strategia taka jest ciągle w fazie rozwoju i budowy, ale z całą pewnością obejmuje podstawową kwestię: jak UE może pogodzić wymiar lokalny z globalnym: jak należy zmienić unijne polityki wewnętrzne, politykę sąsiedztwa czy politykę rozszerzenia by UE mogła współdziałać z innymi na poziomie globalnym.