PL
W artykule prowadzone są rozważania dotyczące powiązania dwóch fundamentalnych właściwości pisarstwa Hanny Krall – reporterki, która opowiada o Zagładzie Żydów; powiązanie to ma bowiem zasadnicze znaczenie dla prób scharakteryzowania warsztatu i zrozumienia koncepcji tej twórczości. Zarówno bowiem reportaż (szeroko rozumiany: jako gatunek literacki, metoda twórcza, a nawet realizacja postawy etycznej), jak i tematyka Zagłady stawiają przed Krall określone wymagania i ograniczenia. Nie tylko sprostanie im, ale przede wszystkim przekroczenie na rzecz wielkiej literatury przesądza o specyfice jej twórczości. Przyglądając się tym zagadnieniom, autorka artykułu podejmuje analizę i interpretację tekstu „Powieść dla Hollywoodu” z tomu „Hipnoza”. Zawarta w nim refleksja nad własnym warsztatem pozwala uznać ów reportaż za swego rodzaju programowy manifest, sformułowany przez Krall w początkowej fazie jej pisarstwa na temat losów Żydów.
EN
The article takes into consideration referring to the connections of two fundamental features of creativity of Hanna Krall, a reporter, who narrates about the Shoah, as the connection proves vital to attempts at characterising her field of activity and at understanding literary output. Both a report (broadly understood as a literary genre, writing method and even realisation of ethical stance) and the theme of extermination impose on her certain requirements and limitations. Not only being a match for them, but first and foremost transgressing them for great literature determines the specificity of her creativity. Looking at the problems, the author of the article strives to analyse and interpret the text “Powieść dla Hollywoodu (A Tale for Hollywood)” from the collection “Hipnoza (Hypnosis).” Included in it reflection over her own field of activity allows to regard the report as a peculiar kind of programmatic manifesto formulated in the initial phase of her writing about the fortune of the Jewish people.