PL
Przedmiotem artykułu jest poświęcona Platonowi praca Tadeusza Micińskiego, który zamierzał zdobyć stopień doktora pod kierunkiem filozofa Wincentego Lutosławskiego, światowej sławy badacza dialogów Platońskich. Planowana rozprawa miała dotyczyć zagadnienia nieśmiertelności duszy, jednak nie została przez Micińskiego ukończona, zachowały się w rękopisie jej początkowe partie, łącznie z uwagami opiekuna naukowego, a także przekłady drobnych fragmentów „Dialogów”, dokonywanych na potrzeby tematu pracy. W artykule przedstawiono dzieje złożonej relacji między Lutosławskim i Micińskim, na którą składała się m.in. pomoc poety przy statystycznojęzykowych obliczeniach dokonywanych przez filozofa, a także późniejsza krytyka poezji Micińskiego przez jego niedoszłego promotora. Analiza zachowanych fragmentów rękopisu pozwoliła na zrewidowanie i uściślenie niektórych opinii dotyczących historii prac translatorskich Micińskiego czy platońskich inspiracji jego poezji.
EN
The subject of the article is a dissertation by Tadeusz Miciński who attempted to obtain the degree of doctor of philosophy under supervision of a philosopher Wincenty Lutosławski, a worldwide famous Plato’s dialogues scholar. The thesis referred to the problem of soul immortality and was never completed. The remaining handwritten fragments are initial parts of the dissertation and include the supervisor’s remarks and translations of small excerpts of “Dialogues” done for the purpose of the paper. The article presents the history of a complex relationship between Lutosławski and Miciński, consisting of, inter alia, Miciński’s help in Lutosławski’s language statistics calculations, and subsequent Lutosławski’s criticism of Miciński’s poetry. The analysis of the available handwritten fragments allows for a revision and specification of some of the opinions on Miciński’s translational history effects and Platonic inspirations in his poetry.