Filmowe adaptacje "Draculi" Brama Stokera. Od Murnaua do Coppoli

• Authors: Rawski Jakub

Title variants

EN

Film adaptations of "Dracula" by Bram Stoker: from Murnau to Coppola

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

Bram Stoker’s "Dracula" (1897) is the most important and most renowned vampire novel, which inspired entire generations of filmmakers. The vampiric count, “with figure of eternal desire – and what’s more, both male and female, homo- and heterosexual” (to quote Maria Janion), had an influence on mass imagination of readers and spectators. In the twentieth century, Friedrich Wilhelm Murnau, Tod Browning, Werner Herzog and Francis Ford Coppola created the most important film adaptations of the Irish writer’s novel. By analyzing these four cinematic images, we can see the evolution of the vampire: how human features were attributed to him and how his sexualization proceeded (particularly in the F.F. Coppola’s movie). Four movie interpretations of Dracula’s character – vampire-monster, vampire-dandy, suffering vampire, vampire-tragic lover – were far from the actual image of the title character from Bram Stoker’s work. There are clear differences between the hero of the novel and his movie equivalents.

Keywords

EN

Dracula; vampire; blood; sexualization; liminal; evolution of the form; popular culture

• Publisher: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
• Journal: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
• Year: 2013
• Issue: 5
• Pages: 251-262

Contributors

author

Rawski Jakub

• Uniwersytet Zielonogórski

References

• Ariès P. (1992), Człowiek i śmierć, przeł. E. Bąkowska, Warszawa.
• Bulatović M. (1992), Dracula, życie prawdziwe, przeł. D.J. Ćirlić, „Literatura na Świecie”, nr 8–9, s. 282–334.
• Bürger G.A. (1963), Lenora, [w:] Niemiecka ballada romantyczna, oprac. Z. Ciechanowska, BN II 142, Wrocław, s. 43–52.
• Cazacu M. (2007), Drakula, przeł. B. Biały, Warszawa.
• Czamańska I. (2003), Drakula. Wampir, tyran czy bohater?, Poznań.
• Davidson G. (1998), Słownik aniołów w tym aniołów upadłych, przeł. J. Ruszkowski, Poznań.
• Fulińska A. (2008), Posłowie, [w:] B. Stoker, Dracula, przeł. M. Król, Kraków, s. 361–364.
• Gemra A. (2008), Od gotycyzmu do horroru. Wilkołak, wampir i monstrum Frankensteina w wybranych utworach, Wrocław.
• Gemra A. (2009), Motywy i stereotypy melodramatyczne w wybranych utworach wampirycznych, [w:] Fantastyczność i cudowność. Fantasy w badaniach naukowych, red. T. Ratajczak i B. Trocha, Zielona Góra, s. 103–120.
• Janion M. (1996), Czy będziesz wiedział co przeżyłeś, Warszawa.
• Janion M. (1980), Odnawianie znaczeń, Kraków.
• Janion M. (2007), Niesamowita Słowiańszczyzna. Fantazmaty literatury, Kraków.
• Janion M. (2008), Wampir. Biografia symboliczna, Gdańsk.
• King S. (2009), Danse Macabre, przeł. P. Braiter i P. Ziemkiewicz, Warszawa.
• Kletkowski P. (2010), Nosferatu, [w:] K.M. Śmiałkowski, Wampir. Leksykon, Bielsko-Biała, s. 28–33.
• Kokot J. (2008), Pisanie jako modelowanie świata. „Dracula” Brama Stokera, „Przegląd Humanistyczny”, nr 5, s. 101–118.
• Kolasińska I. (2003), Kobieta i demony. O widzu horroru filmowego, Kraków.
• Kolasińska I. (1997), Zęby wampira – dyskretny urok pożądania, [w:] Niedyskretny urok kiczu. Problemy filmowej kultury popularnej, red. G. Stachówna, Kraków, s. 51–64.
• Kołodyński A. (2010), Hammer: gniazdo wampirów, [w:] K.M. Śmiałkowski, Wampir. Leksykon, Bielsko-Biała, s. 187–192.
• Kołodyński A. (1986), Seans z wampirem, Warszawa.
• Kuczok W. (2009), Moje projekcje. Lęki i pragnienia widza kinowego, Warszawa.
• Meyer S. (2009), Zmierzch, przeł. J. Urban, Wrocław.
• Mickiewicz A. (1986), Romantyczność, [w:] idem, Wybór poezyj, t. 1, oprac. C. Zgorzelski, BNI 6, Wrocław, s. 99–103.
• Paszylk B. (2006), Leksykon filmowego horroru, Michałów–Grabina.
• Roux J.-P. (1994), Krew. Mity, symbole, rzeczywistość, przeł. M. Perek, Kraków.
• Stoker B. (2008), Dracula, przeł. M. Król, Kraków.
• Suckling N. (2010), Wampiry, przeł. P. Maksymowicz, Warszawa.
• Turner V. (2005), Gry społeczne, pola i metafory. Symboliczne działanie w społeczeństwie, przeł. W. Usakiewicz, Kraków.
• Walc K. (2006), Drakula („Dracula”), [w:] Słownik literatury popularnej, red. T. Żabski, Wrocław, s. 116–117.
• Wałaszewski Z. (1999), Nowe oblicza Draculi. Wampir w lustrze XX-wiecznych mediów, rozprawa doktorska (maszynopis), Warszawa.