Ricerche polacche sulle traduzioni di letteratura per l’infanzia e l’adolescenza: il bicchiere mezzo vuoto o mezzo pieno?

• Authors: Paprocka Natalia

Title variants

EN

Polish Research on Translations of Children’s Literature: The Glass Half Empty or Half Full?

• Languages of publication: IT

Abstracts

IT

L’obiettivo del presente articolo è quello di offrire un’ampia rassegna degli studi polacchi sulle traduzioni di letteratura per l’infanzia e l’adolescenza. Nella prima parte l’autrice specifica quali sono le discipline della scienza rappresentate dagli studiosi che si occupano di tale subdisciplina, per poi passare in rassegna cronologica lo sviluppo delle ricerche, dalla fase iniziale negli anni Sessanta fino ai tempi più recenti. Vengono individuate inoltre tendenze generali e ambiti di ricerca che si possono notare negli studi su tale tipologia di traduzioni, con un’attenzione particolare nei confronti dei richiami, da parte degli studiosi polacchi, alle ricerche inerenti alla scienza della traduzione.

EN

The aim of this paper is to offer a comprehensive review of Polish research on translations of children’s and young adult literature. In the first part, I outline which disciplines are represented by Polish researchers who specialise in this subdiscipline, and then I present in chronological order the development of research from the 1960s, through the fertile period of the turn of the millennium, to the most recent years. Furthermore, I outline the general trends and orientations visible in research on this type of translation, placing particular attention on Polish researchers’ references to general research in Translation Studies.

Keywords

IT

traduzione; traduzione per l’infanzia e l’adolescenza; letteratura per l’infanzia e l’adolescenza; ricerche polacche; scienza della traduzione

EN

translation; translation for young readers; children’s and young adult literature; Polish research; Translation Studies

• Publisher: Wydawnictwo Adam Marszałek
• Journal: Italica Wratislaviensia
• Year: 2017
• Issue: 8.2
• Pages: 141-164

Contributors

author

Paprocka Natalia

• Uniwersytet Wrocławski

References

• Adamczyk-Garbowska, M. (1988). Polskie tłumaczenia angielskiej literatury dziecięcej. Problemy krytyki przekładu. Wrocław et al.: Ossolineum.
• Adamczyk-Garbowska, M. (1989). Wpływ kategorii odbiorcy na polskie przekłady angielskiej literatury dziecięcej. In A. Zagórska, G. Bystydzieńska (a cura di), Literatura angielska i amerykańska. Problemy recepcji (pp. 108–118). Lublin: Wyd. UMCS.
• Barańczak S. (1975/1976). Rice pudding i kaszka manna: (o tłumaczeniu poezji dla dzieci). Teksty, nr 6 (24), 72–86.
• Bednarczyk, A. (2012). Nazwy własne w rosyjskiej wersji Pana Kleksa (gra słów, kontekst intertekstualny i kulturowy a czytelnik dziecięcy). In J. Górnikiewicz, I. Piechnik i M. Świątkowska (a cura di), Le Petit Prince et les amis au pays des traductions. Études dédiées à Urszula Dąmbska-Prokop (pp. 311–327). Kraków: Księgarnia Akademicka.
• Bednarczyk, A. (2015). Soviet Literature in Primary Schools in the People’s Republic of Poland: Arkady Gaidar’s Timur and His Squad as an Example of Political School Readings. In E. Skibińska, M. Heydel, N. Paprocka (a cura di), La voix du traducteur à l’école = The Translator’s Voice at School, t. 2: Praxis (pp. 1–31). Montréal: Éditions québécoises de l’œuvre.
• Biernacka-Licznar, K. (2016). Le traduzioni polacche della letteratura italiana per l’infanzia negli anni 1887–1939. Kwartalnik Neofilologiczny, nr 63:4, 460–468.
• Biernacka-Licznar, K., Paprocka, N. (2016a). Children’s Books in Translation: An Ethnographic Case-Study of Polish Lilliputian Publishers’ Strategies. International Research in Children’s Literature, nr 9:2, 179–196.
• Biernacka-Licznar, K., Paprocka, N. (2016b). Polscy wydawcy lilipuci jako idea-makers? Przekładaniec, nr 32, 145–162.
• Borodo, M. (2006). Children’s Literature Translation Studies? – zarys badań nad literaturą dziecięcą w przekładzie. Przekładaniec, nr 1 (16), 12–23.
• Brzozowska, Z. (1970). Andersen w Polsce. Historia recepcji wydawniczej. Wrocław: Ossolineum.
• Chantry, X. (2002). Stereotypy i ich przekład w komiksie Asterix chez les Bretons i jego polska recepcja. In E. Skibińska, M. Cieński (a cura di), Język – stereotyp – przekład (pp. 45–55). Wrocław: DWE.
• Cieślikowa, A. (1996). Jak „ocalić w tłumaczeniu” nazwy własne. Między oryginałem a przekładem, II, 311–322.
• Cieślikowa, A. (1998). Nazwy własne w przekładzie literackim. In E. Rzetelska-Feleszko (a cura di), Polskie nazwy własne. Encyklopedia (pp. 389–394). Warszawa–Kraków: IJP PAN.
• Dąmbska-Prokop, U. (1997). Śladami tłumacza. Kraków: Educator Viridis.
• Derelkowska-Misiuna, A. (2014). Anne of Green Gables – Towards the Idea or Mass Production of Translations? In V. Douglas, F. Cabaret (a cura di), La Retraduction en littérature de jeunesse / Retranslating Children’s Literature (pp. 193–207). Bruxelles: Peter Lang.
• Dybiec-Gajer, J. (2011). Parateksty w polskich przekładach powieści Marka Twaina The Adventures of Tom Sawyer i The Adventures of Huckleberry Finn – między pomijaniem a dopisywaniem. Między oryginałem a przekładem, XVII, 55–83.
• Dymel-Trzebiatowska, H. (2006). Lampa z tranu. Nazwy własne w polskim przekładzie baśni Hansa Christiana Andersena. Przekładaniec, nr 1 (16), 94–107.
• Dymel-Trzebiatowska, H. (2007). Znikający Bóg. Ideologizacja w przekładach baśni Hansa Christiana Andersena. In A. Szczęsny, K. Hejwowski (a cura di), Językowy obraz świata w oryginale i przekładzie (pp. 319–325). Warszawa: ILS UW.
• Dymel-Trzebiatowska, H. (2009). O ryzyku deptania cukru. Przekład komizmu w Pippi Pończoszance. Ryms, nr 6, 7–8.
• Dymel-Trzebiatowska, H. (2009/2010). Tajemnica klusek z czerniny. O tłumaczeniu kulinariów na przykładzie trylogii o Emilu ze Smålandii. Przekładaniec, nr 22–23, 245–257.
• Dymel-Trzebiatowska, H. (2010). Utemperowane urwisy. Puryfikacja i dydaktyzacja w przekładach prozy Astrid Lindgren na język polski. In E. Małgorzewicz (a cura di), Translation: Theorie – Praxis – Didaktik (pp. 485–494), Dresden–Wrocław: Neisse Verlag.
• Dymel-Trzebiatowska, H. (2011). Dual or Single Address? Some Reflections on Hans Christian Andersen’s Fairy Tales in Polish Translations. Forum for World Literature Studies, nr 3:2, 195–203.
• Dymel-Trzebiatowska, H. (2012). Inne życie inaczej, czyli o przymusie naturalizacji na przykładzie tłumaczenia szwedzkiej książki obrazkowej. In A. Pstyga (a cura di), Słowo z perspektywy językoznawcy i tłumacza, t. 4 (pp. 171–178). Gdańsk–Sopot: Wyd. UG.
• Dymel-Trzebiatowska, H. (2013). Translatoryka literatury dziecięcej. Analiza przekładu utworów Astrid Lindgren na język polski. Gdańsk: Wyd. UG.
• Fornalczyk, A. (2010). Translating Anthroponyms as Exemplified by Selected Works of English Children’s Literature in Their Polish Versions. ŁódźWarszawa: Społeczna Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania.
• Frycie, S. (1977). Przekłady z literatury dla dzieci i młodzieży w latach 1945–1956. Polonistyka, nr 1, 17–22; nr 2, 99–104.
• Górnikiewicz, J. (2011). Paratekst niewerbalny w Małym Księciu Antoine’a de Saint-Exupéry’ego i w jego polskich wydaniach. Między oryginałem a przekładem, XVII, 85–104.
• Górnikiewicz, J., Piechnik, I., Świątkowska, M. (a cura di). (2012). Le petit prince et les amis au pays des traductions. Kraków: Księgarnia Akademicka.
• Hejwowski, K. (2005). Imiona własne w tłumaczeniach literatury pięknej. In D. Stanulewicz, R. Kalisz, W. Kürschner, C. Klaus (a cura di), De lingua et litteris. Studia in honorem Casimiri Andreae Sroka (pp. 407–416). Gdańsk: Wyd. UG.
• Heydel, M. (2009). Zwrot kulturowy w badaniach nad przekładem. Teksty Drugie, nr 6, 21–33.
• Heydel, M. (a cura di). (2006). Przekładaniec, nr 1 (16): Przekład literatury dziecięcej.
• Jamróz-Stolarska, E. (2008). Przekłady literatur obcych w serii „Klub Siedmiu Przygód” (1960–1990). Guliwer, nr 1, 25–30.
• Jarniewicz, J. (1987). Jak Kubuś Puchatek stracił dziecięctwo. In J. Jarniewicz (a cura di) Gościnność słowa. Szkice o przekładzie literackim (pp. 225–231). Kraków: Znak.
• Kaniewska, B. (1997). Komizm i kontekst. Uwagi o polskim przekładzie Tajemniczego ogrodu. In P. Fast (a cura di), Komizm a przekład (pp. 125–135). Katowice: Śląsk.
• Kaufman S. (2001). Pourquoi le garde de sceaux Séguier cherche-t-il une corde? Les amourettes des mousquetaires dans deux traductions polonaises du roman Les Trois mousquetaires d’Alexandre Dumas”. In E. Skibińska (a cura di), Traduction pour la jeunesse face à l’Altérité (pp. 129–138). Wrocław: DWE.
• Klingberg, G. (1986). Children’s Fiction in the Hands of the Translator. Studia psychologica et paedagogica. Lund: Boktryckeri.
• Knap, J. (2008). Od Alinki po Alicję – polskie dzieje wydawnicze Alicji w Krainie Czarów. Guliwer, nr 1, 30–43.
• Kochanowska, A. (2007). Nazwy własne w przekładach najnowszej francuskiej literatury dziecięcej. In A. Cieślikowa, B. Czopek-Kopciuch, K. Skowronek (a cura di), Nowe nazwy własne. Nowe tendencje badawcze (pp. 617–627). Kraków: Pandit.
• Kochanowska, A. (2012). Les noms propres dans la traduction de la littérature pour enfants. Łask: Leksem.
• Kozak, J. (2008). Przekład literacki jako metafora. Między logos a lexis. Warszawa: PWN.
• Kromp, I. (2005). Nazwy własne jako element kultury źródłowej w wybranych polskich powieściach dla młodzieży oraz ich przekład na język niemiecki. In K. Hejwowski (a cura di), Kulturowe i językowe źródła nieprzekładalności (pp. 105–112). Olecko: Wszechnica Mazurska.
• Kruger, H. (2012). Postcolonial Polysystems. The Production and Reception of Translated Children’s Literature in South Africa. Amsterdam–Philadelphia: John Benjamins.
• Krysztofiak, M. (1996). Przekład literacki we współczesnej translatoryce. Poznań: Wydaw. Naukowe UAM.
• Kuliczkowska, K. (1967). Przekłady... przekłady... Nowa Szkoła, nr 12, 53–55.
• Lathey, G. (a cura di). (2006). The Translation of Children’s Literature: A Reader. Clevedon: Multilingual Matters.
• Lathey, G. (2010). The Role of Translators in Children’s Literature: Invisible Storytellers. London–New York: Routledge.
• Lathey, G. (2016). Translating Children’s Literature. London–New York: Routledge.
• Lipiński, K. (2002). „Co tygrysy lubią najbardziej” albo: czy przekład może być lepszy od oryginału? Rozważania na temat tłumaczeń Winnie-the-Pooh na język polski, niemiecki i czeski. Prace Komisji Neofilologicznej PAU, vol. 3, 125–141.
• Liseling Nilsson, S.A. (2012). Kod kulturowy a przekład. Na podstawie wybranych utworów Astrid Lindgren i ich polskich przekładów. Stockholm: Acta Universitatis Stockholmiensis.
• Looby, R. (2015). Censorship, Translation and English Language Fiction in People’s Poland. Leiden–Boston: Brill/Rodopi.
• Łukaszewicz, J. (2004a). Motywy kulinarne w Pinocchiu i w jego polskich wersjach. Pamiętnik Literacki, XCV, 3, 191–216.
• Łukaszewicz, J. (2004b). Pinocchio viaggiatore nel romanzo di Collodi e nelle sue traduzioni polacche. In J. Łukaszewicz, D. Artico (a cura di), Il viaggio come realtà e come metafora (pp. 245–256). Łask: Leksem.
• Łukaszewicz, J. (2009). Parateksty polskich przekładów Pinocchia. In E. Skibińska (a cura di), Przypisy tłumacza (pp. 229–243). Wrocław–Kraków: Księgarnia Akademicka.
• Łukaszewicz, J. (2013). La letteratura italiana nelle scuole polacche: Pinocchio forever? Italica Wratislaviensia, nr 4, 141–158.
• Łukaszewicz, J. (2015). Cuore de De Amicis en polonais : une voix de traducteur mise en évidence et en sourdine. In E. Skibińska, M. Heydel, N. Paprocka (a cura di), La voix du traducteur à l’école = The Translator’s Voice at School, vol. 2: Praxis (pp. 101–119). Montréal: Éditions québécoises de l’œuvre.
• Majdzik, K., Słapek, D. (2015). Narzędzia analizy przekładu. Toruń: Adam Marszałek.
• Manasterska-Wiącek, E. (2005). Procesy ogólnokomiczne w wierszach dla dzieci Juliana Tuwima i Jana Brzechwy oraz ich przekładach na język rosyjski. In M. Piotrowska (a cura di), Język trzeciego tysiąclecia III, tom 2: Konteksty przekładowe (pp. 69–81). Kraków: Tertium.
• Manasterska-Wiącek, E. (2006). Adaptacja i egzotyzacja w przekładzie nazw własnych (na materiale poezji dziecięcej Juliana Tuwima i Jana Brzechwy). Acta Polono-Ruthenica, nr XI, 341–351.
• Manasterska-Wiącek, E. (2007a). Przekaz adresatywów w przekładach wierszy dla dzieci J. Tuwima i J. Brzechwy na język rosyjski. In M. Piotrowska (a cura di), Współczesne kierunki analiz przekładowych (pp. 219–232). Kraków: Tertium.
• Manasterska-Wiącek, E. (2007b). Nazwy realiów jako nośnik obcości w przekładach polskiej poezji dziecięcej (J. Tuwim i J. Brzechwa). In A. Szczęsny, K. Hejwowski (a cura di), Językowy obraz świata w oryginale i przekładzie (pp. 333–341). Warszawa: ILS UW.
• Manasterska-Wiącek, E. (2008). Gra słów w poezji dziecięcej Jana Brzechwy. Między oryginałem a przekładem, XIII, 221–233.
• Manasterska-Wiącek, E. (2009). Polska poezja dla dzieci w przekładach na język rosyjski. Na podstawie wierszy Juliana Tuwima i Jana Brzechwy. Lublin: Wyd. UMCS.
• Manasterska-Wiącek, E. (2015). Dyfuzja i paradyfuzja w przekładach literatury dla dzieci. Lublin: Wyd. UMCS.
• Nowakowska, O. (1965). Literatura klasyczna przekładowa. In Wybrane problemy literatury współczesnej dla dzieci i młodzieży (pp. 146–152). Warszawa: Nasza Księgarnia.
• Nowakowska, O. (1968). Światowa książka dziecięca w Polsce i polska książka w świecie. In S. Aleksandrzak (a cura di), Kim jesteś, Kopciuszku, czyli o problemach współczesnej literatury dla dzieci i młodzieży (pp. 155–169). Warszawa: Nasza Księgarnia.
• Oittinen, R. (2000). Translating for Children. New York–London: Garland Publishing Inc.
• O’Sullivan, E. (2005). Comparative Children’s Literature. London: Routledge.
• Paprocka, N. (2010). Rynkowe przygody Małego Księcia, czyli o przyczynach powstania dwunastu przekładów utworu Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Filoteknos, nr 1, 146–158.
• Paprocka, N. (2011a). Le Petit Prince et ses douze (re)traductions polonaises. In E. Monti, P. Schnyder (a cura di), Autour de la retraduction. Perspectives littéraires européennes (pp. 419–433). Mulhouse: Orizons.
• Paprocka, N. (2011b). Elementy perytekstu nieautorskiego w polskich wydaniach Małego Księcia. Między oryginałem a przekładem, XVII, 113–136.
• Paprocka, N. (2012a). Les copains polonais du Petit Nicolas, ou comment les traductions peuvent modifier la culture réceptrice. In J. Górnikiewicz, I. Piechnik, M. Świątkowska (a cura di), Le petit prince et les amis au pays des traductions (pp. 373–388). Kraków: Księgarnia Akademicka.
• Paprocka, N. (2012b). Les tendances dans la traduction des toponymes dans la littérature de jeunesse : l’exemple des traductions polonaises des Trois Mousquetaires d’Alexandre Dumas. In R. Vasilescu, E. Nicolescu, R. Ştefan, A. Rădulescu (a cura di), Challenges in Translation: Space, Culture and Linguistic Identity (pp. 212–224). New York: Addleton Academic Publisher.
• Paprocka, N. (2012c). Traducteurs polonais de la littérature de jeunesse française: pour un portrait collectif. Romanica Wratislaviensia, nr 59, 155–174.
• Paprocka, N. (2013). Des contrastes entre la littérature traduite et non traduite: sur l’exemple des formes nominales d’adresse dans la littérature de jeunesse polonaise et traduite du français en polonais. Romanica Wratislaviensia, nr 60, 89–101.
• Paprocka, N. (2014). Le traitement de noms propres dans les traductions polonaises de la littérature de jeunesse française et anglaise: rupture(s) dans l’évolution? In M. Laurent (a cura di), Traduction et Rupture. La traduction comme moyen de communication interculturelle (pp. 195–208). Paris: Editions Numilog.
• Paprocka, N. (2015a). Douze traducteurs sans voix ? Le Petit Prince à l’école polonaise. In Skibińska, E., Heydel, M., Paprocka, N. (a cura di), La voix du traducteur à l’école = The Translator’s Voice at School, vol. 2: Praxis (pp. 121–149). Montréal: Éditions québécoises de l’œuvre.
• Paprocka, N. (2015b). Les titres traduits et les contraintes extratextuelles qui pèsent sur leur choix. Sur l’exemple des traductions polonaises de la littérature de jeunesse française. Romanica Wratislaviensia, nr 62, 11–35.
• Paprocka, N. (2015c). Faustyna Morzycka : traduire pour la jeunesse en Pologne au tournant des XIX e et XX e siècles. Atelier de Traduction, nr 23, 193–205.
• Paprocka, N., Wesoła, J. (2009). Przypisy w przekładach literatury dla dzieci i młodzieży na przykładzie książek wydawnictwa Nasza Księgarnia. In E. Skibińska (a cura di), Przypisy tłumacza (pp. 113–137). Wrocław–Kraków: Księgarnia Akademicka.
• Pieciul-Karmińska, E. (2009/2010). Polskie dzieje baśni braci Grimm. Przekładaniec, nr 22/23, 80–96.
• Pieciul-Karmińska, E. (2015a). Grimm’s Children’s and Household Tales in Polish Translations: A Voice of a Translator. In E. Skibińska, M. Heydel,
• N. Paprocka (a cura di), La voix du traducteur à l’école = The Translator’s Voice at School, vol. 2: Praxis (pp. 79–100). Montréal: Éditions québécoises de l’œuvre.
• Pieciul-Karmińska, E. (2015b). Polska seria przekładowa Dziadka do orzechów i Króla Myszy ETA Hoffmanna. Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej, nr 8, 56–87.
• Pieciul-Karmińska, E. (2016a). O konieczności polskiego przekładu pierwszego wydania Baśni dla dzieci i dla domu braci Grimm z lat 1812 i 1815. Rocznik Przekładoznawczy, nr 11, 77–92.
• Pieciul-Karmińska, E. (2016b). Przedwojenna seria translatorska Tajemniczego dziecka ETA Hoffmanna. Przekładaniec, nr 32, 45–67.
• Płaszczewska, O. (2012). O recepcji przekładowej Serca De Amicisa w Polsce. Italica Wratislaviensia, nr 3, 85–106.
• Pokorn, N. (2012). Post-Socialist Translation Practices. Ideological Struggle in Children’s Literature. Amsterdam–Philadelphia: John Benjamins.
• Pollak, S. (1973). Rosyjska poezja dla dzieci w przekładach polskich. In Poezja i dziecko. Materiały sesji literacko-naukowej (pp. 89–104). Poznań: Wydział Kultury Prezydium Rady Narodowej m. Poznania, Wielkopolskie Towarzystwo Przyjaciół Książki.
• Rajewska, E. (2001). Zakorzenienie przekładu a polskie tłumaczenia Winnie-the-Pooh Alexandra Alana Milne’a. In P. Fast, K. Żemła (a cura di), Studia o przekładzie, t. 11: Przekład w historii kultury (pp. 59–72). Katowice: Śląsk.
• Rajewska, E. (2004). Dwie wiktoriańskie chwile w Troi, trzy strategie translatorskie. Alice’s Adventures in Wonderland i Through the Looking Glass Lewisa Carrolla w przekładach Macieja Słomczyńskiego, Roberta Stillera i Jolanty Kozak. Poznań: Poznańskie Studia Polonistyczne.
• Rogoż, M. (2009). Nadwiślańskie ścieżki Mikołajka. Opowiadania René Goscinnego na polskim rynku wydawniczym. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis, nr 7: 68, 231–244.
• Rogoż, M. (2013). Przekłady zagranicznej literatury dla dzieci i młodzieży w okowach polskiej cenzury. Ocena książek skierowanych do wydania w latach 1948–1956. In G. Gzella, J. Gzella (a cura di), Nie należy dopuszczać do publikacji. Cenzura w PRL (pp. 99–122). Toruń: Wyd. Naukowe UMK.
• Rogoż, M. (2015). Fantastycznie obecne. Anglojęzyczne bestsellerowe cykle powieściowe dla dzieci i młodzieży we współczesnej polskiej przestrzeni medialnej. Kraków: Wyd. Naukowe UP.
• Ruszała, J. (1998). Robinson w literaturze polskiej: teoria, historia, recepcja. Słupsk: Wyd. Uczelniane WSP.
• Rzemykowska, E. (2005). O tłumaczeniu komizmu językowego na przykładzie polskich przekładów gier językowych w Winnie-the-Pooh i The House at Pooh Corner A. A. Milne’a. Rocznik Przekładoznawczy, nr 1, 75–83.
• Shavit, Z. (1986). Poetics of Children’s Literature. Athens: University of Georgia Press.
• Skibińska, E. (2001). Comment les jeunes Polonais accèdent-ils aux saveurs de la cuisine française ? Les noms des mets français dans la traduction polonaise de la littérature pour les jeunes. In E. Skibińska (a cura di), Traduction pour la jeunesse face à l’Altérité (pp. 139–150). Wrocław: DWE.
• Skibińska, E. (2003). La version polonaise de “J’aime lire”: un apprentissage indirect de la civilisation française? Romanica Wratislaviensia, 50, 65–75.
• Skibińska, E. (2005). Niedoceniona wartość przymusu. O przekładzie pewnego komiksu dla dzieci. Między oryginałem a przekładem, X, 91–104.
• Skibińska, E. (2015). Polish Translation Studies at the Turn of Centuries: Comments from the Scientometric Perspective (On the Basis of Między Oryginałem a Przekładem [Between Original and Translation] Series). Acta Universitatis Carolinae. Philologica, nr 3, 113–126.
• Skibińska, E. (2017). Between Richness and ‘Not-existence’. Polish Translation Researchers as a Community. In K. Taivalkoski-Shilov, L. Tiittula, M. Koponen (a cura di), Communities in Translation and Interpreting (pp. 253–274). Montréal: Éditions québécoises de l’œuvre.
• Skibińska, E. (a cura di). (2001). Traduction pour la jeunesse face à l’Altérité. Wrocław: DWE.
• Skibińska, E., Heydel, M., Paprocka, N. (a cura di). (2015). La voix du traducteur à l’école = The Translator’s Voice at School, vol. 1: Canons, t. 2: Praxis. Montréal: Éditions québécoises de l’œuvre.
• Socha, I. (2002). Polskie przekłady dla dzieci i młodzieży w latach 90. In J. Papuzińska, G. Leszczyński (a cura di), Kultura literacka dzieci i młodzieży u progu XXI stulecia (pp. 205–215). Warszawa: CEBID.
• Staniów, B. (2000). Książka amerykańska dla dzieci i młodzieży w Polsce w latach 1944–1989. Produkcja i recepcja. Wrocław: Wyd. UWr.
• Staniów, B. (2003). O polskiej książce literackiej dla dzieci i młodzieży tłumaczonej na języki obce w XIX wieku. Wybrane problemy. Roczniki Biblioteczne, XLVII, 69–88.
• Staniów, B. (2005). Tłumaczenie polskiej książki dla dzieci i młodzieży w repertuarze zagranicznych wydawców w latach 1928–1937 (wybrane zagadnienia). In M. Komza, K. Migoń, M. Skalska-Zlat, A. Żbikowska-Migoń (a cura di), Oblicza kultury książki. Prace i studia z bibliologii i informacji naukowej (pp. 301–315). Wrocław: Wyd. UWr.
• Staniów, B. (2006). Z uśmiechem przez wszystkie granice. Recepcja wydawnicza przekładów polskiej książki dla dzieci i młodzieży w latach 1945–1989. Wrocław: Wyd. UWr.
• Staniów, B. (2007a). Książki z książek. Przekłady polskiej literatury dla dzieci i młodzieży jako komunikaty kultury. In A. Krawczyk (a cura di), Książka ponad podziałami (pp. 329–339). Lublin: Wyd. UMCS.
• Staniów, B. (2007b). Rola przekładów w zbliżaniu narodów. Tłumaczenia literatury dla dzieci i młodzieży – wybrane zagadnienia. In J. Dziemianowska (a cura di), Książka, biblioteka, informacja. Między podziałami a wspólnotą (pp. 485–494). Kielce: Wyd. Akademii Świętokrzyskiej im. Jana Kochanowskiego.
• Staniów, B. (2007c). W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza – najbardziej znana na świecie polska książka dla dzieci. Świat Książki Dziecięcej, nr 12, 1–4.
• Staniów, B. (2008). Polska książka literacka dla dzieci i młodzieży w przekładach w latach 1990–2004. Studia Bibliologiczne, t. 17, 163–179.
• Stiller, R. (1973). Powrót do Carrolla. Literatura na świecie, nr 5, 330–363.
• Szymańska, I. (2009a). Serie translatorskie w polskich przekładach anglojęzycznej literatury dziecięcej. Obraz adresata jako motyw łączący serię. In K. Hejwowski, A. Szczęsny, U. Topczewska (a cura di), 50 lat polskiej translatoryki (pp. 513–527). Warszawa: ILS UW.
• Szymańska, I. (2009b). Wymiary obcości w przekładzie dla dzieci. Przypadek Byczka Fernando. Między oryginałem a przekładem, XV, 155–172.
• Tabbert, R. (2002). Approaches to the Translation of Children’s Literature. A Review of Critical Studies Since 1960. Target, n. 14:2, 303–351.
• Teodorowicz-Hellman, E. (1996). Fizia Pończoszanka w tłumaczeniu polskim. O przekładzie literatury dla dzieci i młodzieży. In P. Fast (a cura di), Obyczajowość a przekład (pp. 131–146). Katowice: Śląsk.
• Teodorowicz-Hellman, E. (1997a). Komizm w przekładzie prozy dla dzieci (Pippi Pończoszanka Astrid Lindgren po polsku). In P. Fast (a cura di), Komizm a przekład (pp. 197–212). Katowice: Śląsk.
• Teodorowicz-Hellman, E. (1997b). Epos dziecięcy Na jagody! Marii Konopnickiej a książka obrazkowa Elsy Beskow. Ruch Literacki, nr 5, 643–652.
• Teodorowicz-Hellman, E. (1998). Nazwy barw jako sposób kreowania świata w książce Astrid Lindgren Mio, mój Mio. In M. Hempowicz (a cura di), Astrid Lindgren – Barwy świata dzieciństwa. Materiały z sesji literackiej (pp. 189–197). Gdańsk: Nadbałtyckie Centrum Kultury.
• Teodorowicz-Hellman, E. (2004). Polsko-szwedzkie kontakty literackie: studia o literaturze dla dzieci i młodzieży. Warszawa: IBL PAN.
• Thomson-Wohlgemuth, G. (2009). Translation under State Control: Books for Young People in the German Democratic Republic. London–New York: Routledge.
• Tokarz, B. (2004). Adresat Małego księcia Antoine’a de Saint-Exupéry w przekładzie polskim i słoweńskim. In P. Fast (a cura di), Studia o przekładzie, t. 18: Kultura popularna a przekład (pp. 7–20). Katowice: Śląsk.
• Tomczak, J. (2003). Nazwy własne i ich tłumaczenie w Podróżach Gulliwera. In Urszula Chęcińska (a cura di), Barwy świata baśni = Farben der Märchenwelt (pp. 393–402). Szczecin: Wyd. Naukowe US.
• Tomczak, J. (2004). Onomastyka w tłumaczeniu angielskiej literatury dla dzieci na przykładzie utworów L. Carolla i A. A. Milne’a. Prace filologiczne, t. 49, 485–492.
• Tryuk, M. (2011). Ile teorii przekładu w polskich tekstach translatorycznych? In A. Kukułka-Wojtasik (a cura di), „Translatio” i literatura (pp. 327–340). Warszawa: Wyd. UW.
• Wandel, A. (2015). Dinosaures et encore plus... Ouvrages documentaires étrangers pour la jeunesse dans le répertoire des éditeurs polonais (sur exemples choisis). In E. Skibińska, R. Solová, K. Gostkowska (a cura di), Vingt cinq ans après... Traduire dans une Europe en reconfiguration (pp. 215–233). Paris: Orizons.
• Winiarska, J. (2001). Fredzia Phi-Phi czy Kubuś Puchatek? Język Polski, nr 5, 334–338.
• Woźniak, M. (2006). Czy Harry Potter pod inną nazwą nie mniej by pachniał? O tłumaczeniu imion własnych we francuskich, polskich i włoskich przekładach powieści J. K. Rowling. Przekładaniec, nr 1 (16), 171–192.
• Woźniak, M. (2009). Czym jest „poprawność polityczna” w przekładach literatury dziecięcej? In K. Hejwowski, A. Szczęsny, U. Topczewska (a cura di), 50 lat polskiej translatoryki (pp. 505–512). Warszawa: ILS UW.
• Woźniak, M. (2009/2010). Przegląd bibliograficzny polskich i wydanych w Polsce prac i artykułów o przekładzie literatury dziecięcej. Przekładaniec, nr 22–23, 283–292.
• Woźniak, M. (2012). Puchata przepustka do sławy. Pochwała Ireny Tuwim. Przekładaniec, nr 26, 115–134.
• Woźniak, M. (2013a). To Be or Not to Be a Canonical Text of Children’s Literature: Polish and Italian Translations of Winnie the Pooh. In A. Müller (a cura di), Adapting Canonical Texts in Children’s Literature (pp. 195–212). London: Bloomsbury.
• Woźniak, M. (2013b). When (and where) do you live, Cinderella? Cultural Shifts in Polish Translations and Adaptations of Charles Perrault’s Fairy Tales. In B. Lefebvre (a cura di), Textual Transformations in Children’s Literature: Adaptations, Translations, Reconsiderations (pp. 87–100). New York: Routledge.
• Woźniak, M. (2014). The Strange Case of Kubuś Puchatek and Fredzia Phi-Phi. Polish Translations of Milne’s Winnie-the-Pooh. In V. Douglas, F. Cabaret (a cura di), La Retraduction en littérature de jeunesse / Retranslating Children’s Literature (pp. 179–192). Bruxelles: Peter Lang.
• Woźniak, M., Biernacka-Licznar, K., Staniów, B. (2014). Przekłady w systemie małych literatur. O włosko-polskich i polsko-włoskich tłumaczeniach dla dzieci i młodzieży. Toruń: Adam Marszałek.
• Woźniak, M. (a cura di). (2009/2010). Przekładaniec, nr 22–23: Baśń w przekładzie.
• Zborowska-Motylińska, M. (2007). Translating Canadian Culture into Polish: Names of People and Places in Polish Translations of Lucy Maud Montgomery’s Ann of Green Gables. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Anglica, nr 7, 153–161.
• Żurawlew, T. (2005). Wpływ światopoglądu katolickiego na przekład wybranych tekstów baśniowych braci Grimm na język polski. In K. Hejwowski (a cura di), Kulturowe i językowe źródła nieprzekładalności (pp. 113–125). Olecko: Wszechnica Mazurska.
• Żyłka, A. (2005). O tłumaczeniu Harry’ego Pottera na język polski i rosyjski (Harry Potter i kamień filozoficzny). Przegląd Rusycystyczny, nr 27/3, 27–42.

Notes

IT

Il presente articolo è stato elaborato nell’ambito del progetto di ricerca n° 2012/05/B/HS2/04042, finanziato dal Centro Nazionale della Scienza polacco.

Identifiers

DOI

10.15804/IW.2017.08.22