PL
W neolitycznej kulturze kelteminarskiej Kyzył-kumów istotną rolę odgrywał mlecznobiały surowiec kamienny, zidentyfikowany jako chalcedonit przechodzący w opal. Autorzy analizują intensywność jego użytkowania w poszczególnych horyzontach chronologicznych i poszczególnych zagęszczeniach osadniczych. Dochodzą do wniosku, że: 1) podczas fazy najstarszej osadnictwa kelteminarskiego (ok. 6200-5400 BC) społeczności ludzkie nie używały analizowanego surowca; 2) podczas kolejnej fazy (ok. 4000-3000 BC) biały suro¬wiec miał podstawowe znaczenie w strefach północnej i po¬łudniowej Kuzuł-kumów, podczas gdy w strefie środkowej pojawiają się tylko pojedyncze, importowane wyroby z niego wykonane, co sugerowałoby istnienie w ramach kelteminarienu odrębnych grup; 3) podczas fazy najmłodszej (ok. 3000-2100 BC) społeczności strefy środkowej Kyzył-kumów, które nigdy nie miały bezpośredniego dostępu do złóż białego surowca, zanikają, podczas gdy w innych zagęszczeniach osadniczych chalcedonit/opal nadal utrzymuje pewne znaczenie, lecz nie jest już surowcem dominującym, tak jakby system jego dalekosiężnej dystrybucji znacznie się zmienił; 4) od początku epoki brązu chalcedonit/opal był użytkowany jedynie okazjonalnie.