Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
References
Anckar, D., Kuitto, K., Oberst, Ch., Jahn, D. (2011). SGI Sustainable Governance Indicators 2011, Finland Report. Gütersloh: Bertelsmann Stiftung. Pobrane z: http://www.sgi-network.org/docs/2011/country/SGI11_Finland.pdf.
Białynicki-Birula, P., Ćwiklicki, M., Głowacki, J., Klich, J. (2016). Konceptualne źródła neoweberyzmu i sposoby ich ujmowania. W: S. Mazur (red.), Neoweberyzm (s. 28–58). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Białynicki-Birula, P., Laurisz, N., Mamica, Ł., Możdżeń, M. (2015). Podstawowa charakterystyka paradygmatu neoweberowskiego w kontekście przydatności jego reguł i instrumentów dla zarządzania sprawami publicznymi. Tekst niepublikowany.
Birkland, T. A. (2015). An Introduction to the Policy Process. Theories, Concepts, and Models of Public Policy Making. London–New York: Routledge.
Castanheira, M., Rihoux, B., Bandelow, N. C. (2011). Sustainable Governance Indicators 2011. Belgium Report. Gütersloh: Bertelsmann Stiftung. Pobrane z: http://www.sgi-network.org/docs/2011/country/SGI11_Belgium.pdf.
Cepiku, D., Mititelu, D. (2010). Public administration reforms in transition countries: Albania and Romania between the Weberian model and the new public management. Transylvania Review of Administrative Sciences, 30E, 55–78.
Dahler-Larsen, P. (2007). Evaluation and public management. W: E. Ferlie, L. E. Lynn, Ch. Pollitt (red.), The Oxford Handbook of Public Management (s. 615–639). Oxford: Oxford University Press.
Drechsler, W. (2005), The re-emergence of ‘Weberian’ public administration after the fall of New Public Management: The Central and Eastern European Perspective. Halduskultuur, 6, 94–108.
Drechsler, W., Kattel, R. (2008). Towards the neo-Weberian state? Perhaps, but certainly, adieu, NPM! NISPAcee Journal of Public Administration and Policy, 2 (I), 95–99.
Drumaux, A., Goethals, C. (2007). Strategic management: A tool for public management? An overview of the Belgian federal experience. International Journal of Public Sector Management, 7 (20), 638–654.
Dunn, W. N., Miller, D. Y. (2007). A critique of the new public management and the neo-Weberian state: Advancing a critical theory of administrative reform. Public Organization Review, 7 (4), 345–358.
Hill, M. (2005). Public Policy Process. Essex: Pearson. Hodgwood, B., Gunn, L. (1984). Policy Analysis for the Real World. Oxford: Oxford University Press.
Hoppe, R., Hoppe, T., Woldendorp, J., Bandelow, N. C. (2011). Sustainable Governance Indicators 2011. Netherlands Report. Gütersloh: Bertelsmann Stiftung.
Hustedt, T., Tiessen, J. (2006). Central Government Coordination in Denmark, Germany and Sweden: An Institutional Policy Perspective. Potsdam: University of Potsdam.
Jann, W. (2003). State, administration and governance in Germany: Competing traditions and dominant narratives. Public Administration, 1 (81), 95–118.
Jann, W., Wegrich, K. (2007). Theories of the policy cycle. W: F. Fisher, G. J. Miller, M. S. Sidney (red.), Handbook of Public Policy Analysis. Theory, Politics, and Methods (s. 43–62). Boca Raton–London–New York: CRC Press.
Jessop, B. (2003). Governance and metagovernance: On ref lexivity, requisite variety, and requisite irony. W: H. P. Bang (red.), Governance as Social and Political Communication (s. 142–172). Manchester: Manchester University Press.
Jones, Ch. (1984). An Introduction to the Study of Public Policy. Belmont: Brooks–Cole Publishing.
Joris, G., Visscher, C. de, Montuelle, C. (2009). Federal Public Administration Reform in Belgium: New Public Management under Deconstruction. Pobrane z: http://www.congresafsp2009.fr/sectionsthematiques/st45/st45jorisdevisschermontuelle.pdf.
Kupiec, T. (2014). Ewaluacja jako narzędzie zarządzania w sektorze publicznym. Studia z Polityki Publicznej, 2 (2), 33–54.
Ledzion, B., Mazur, S., Olejniczak, K. (red.) (2014). Przegląd systemów programowania strategicznego w wybranych krajach UE oraz OECD. Warszawa: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
Lynn, L. (2008). What is a neo-Weberian state? Reflections on a concept and its implications. NISPAcee Journal of Public Administration and Policy, 2 (I), 17–30.
March, J. G., Olsen, J. P. (2005). Instytucje. Organizacyjne podstawy polityki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
March, J. G., Olsen J. P. (2009). The logic of appropriateness. ARENA Working Papers, 04/09.
Mazur, A. (2014a). Finlandia. W: B. Ledzion, S. Mazur, K. Olejniczak (red.), Przegląd systemów programowania strategicznego w wybranych krajach UE oraz OECD (s. 31–37). Warszawa: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
Mazur, A. (2014b). Republika Federalna Niemiec. W: B. Ledzion, S. Mazur, K. Olejniczak (red.), Przegląd systemów programowania strategicznego w wybranych krajach UE oraz OECD (s. 74–82). Warszawa: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
Mazur, S. (2011). Władza dyskrecjonalna wysokich urzędników. Perspektywa nowego instytucjonalizmu. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Mazur, S. (2016a). Neoweberyzm – źródła, rozumienie, nurty. W: idem (red.), Neoweberyzm (s. 15–27). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Mazur, S. (red.) (2016b). Neoweberyzm. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Mazur, S., Olejniczak, K. (2012). Rola organizacyjnego uczenia się we współczesnym zarządzaniu publicznym. W: K. Olejniczak (red.), Organizacje uczące się. Model dla administracji publicznej (s. 25–60). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Mazur, S., Płoszaj, A. (red.) (2013). Zarządzanie wiedzą w organizacjach publicznych. Doświadczenia międzynarodowe. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Mény, Y., Uterwedde, H., Zohlnhöfer, R. (2011). Sustainable Governance Indicators 2011. France Report. Gütersloh: Bertelsmann Stiftung.
Merton, R. K. (1968). Social Theory and Social Structure. New York: The Free Press. Morgan, G. (2016). Obrazy organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Możdżeń, M. (2014a). Belgia. W: B. Ledzion, S. Mazur, K. Olejniczak (red.), Przegląd systemów programowania strategicznego w wybranych krajach UE oraz OECD (s. 15–22). Warszawa: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
Możdżeń, M. (2014b). Francja. W: B. Ledzion, S. Mazur, K. Olejniczak (red.), Przegląd systemów programowania strategicznego w wybranych krajach UE oraz OECD (s. 38–44). Warszawa: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
Możdżeń, M. (2016). Państwo – przeobrażenia i presja otoczenia. W: S. Mazur (red.), Neoweberyzm (s. 93–116). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. OECD (2010). Better Regulation in Europe. France. Paris: OECD. Pobrane z: http://www.oecd.org/gov/regulatory-policy/45706677.pdf.
Olejniczak, K. (2013). Doświadczenia administracji w Holandii. W: S. Mazur, A. Płoszaj (red.), Zarządzanie wiedzą w organizacjach publicznych. Doświadczenia międzynarodowe (s. 74–91). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Oramus, M. (2016). Analiza neoweberowskiego paradygmatu zarządzania publicznego. W: S. Mazur (red.), Neoweberyzm (s. 147–168). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Pierson, P. (2004). Politics in Time: History, Institutions, and Social Analysis. Princeton–Oxford: Princeton University Press.
Płoszaj, A. (2013). Doświadczenia administracji we Francji. W: S. Mazur, A. Płoszaj (red.), Zarządzanie wiedzą w organizacjach publicznych. Doświadczenia międzynarodowe (s. 39–54). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Pollitt, C., Bouckaert, G. (2011). Public Management Reform: A Comparative Analysis – New Public Management, Governance, and the Neo-Weberian State. Oxford: Oxford University Press.
Potůček, M., Rudolfová, V. (2015). Czech pension reform: How to reconcile equivalence with fiscal discipline. Central European Journal of Public Policy, 1 (10), 170–195.
Prud’homme, R. (2008). Policy Evaluation in France: A Tentative Evaluation. Pobrane z: http://www.rprudhomme.com/resources/2008+Policy+Evaluation+France.pdf.
Przeworski, A. (2003). States and Markets. Cambridge: Cambridge University Press.
Schwab, K. (2016). The Fourth Industrial Revolution. Cologne: World Economic Forum.
Shapiro, S. (2005). Agency theory. Annual Review of Sociology, 31, 263–284.
Skok, J. (1995). Policy issue networks and the public policy cycle: A structural-functional framework for public administration. Public Administration Review, 4 (55), 325–332.
Van Waarden, F. (1995). Persistence of national policy styles: A study of their institutional foundations. W: B. Unger, F. Van Waarden (red.), Convergence or Diversity? Internationalization and Economic Policy Response (s. 333–372). Avebury: Aldershot.
Wojnar, K. (2014). Szwecja. W: B. Ledzion, S. Mazur, K. Olejniczak (red.), Przegląd systemów programowania strategicznego w wybranych krajach UE oraz OECD (s. 98–110). Warszawa: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju.
Zawicki, M. (red.) (2013). Wprowadzenie do nauk o polityce publicznej. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Zawicki, M., Możdżeń, M. (2013). Implementacja i monitorowanie polityk publicznych. W: M. Zawicki (red.), Wprowadzenie do nauk o polityce publicznej (s. 66–87). Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.