PL
Stosowane obecnie systemy informatyczne wspomagają podejmowanie decyzji głównie na szczeblach operacyjnym i taktycznym, natomiast stają się niewystarczające na szczeblu strategicznym. Umożliwiają one bowiem jedynie analizę formy informacji, powiązań pomiędzy wartościami ekonomicznymi, natomiast nie wspomagają procesu analizy ich znaczenia. Zasadne staje się zatem wykorzystanie narzędzi, które realizują funkcje poznawcze i decyzyjne, jakie zachodzą w ludzkim mózgu, dzięki czemu potrafią zrozumieć rzeczywiste znaczenie obserwowanych zjawisk i procesów gospodarczych zachodzących w otoczeniu organizacji. Do narzędzi tych należą między innymi agenty kognitywne, które często współpracują ze sobą w ramach systemu wieloagentowego, aby skutecznie osiągnąć wyznaczony cel. Jedną z najważniejszych cech agentów kognitywnych jest umiejętność uczenia się. W niniejszym artykule dokonano analizy i usystematyzowania metod uczenia się agentów kognitywnych, które mogą być wykorzystane w konkretnych obszarach decyzyjnych wspomaganych przez system informatyczny. W pierwszej części przedstawiono charakterystykę i strukturę wieloagentowego systemu wspomagania decyzji. Następnie omówiono aspekty związane z problematyką architektur agentów kognitywnych. W końcowej części artykułu przedstawiono metody uczenia się agentów wyróżniane ze względu na różne kryteria, które mogą być wykorzystane w odniesieniu do danych obszarów decyzyjnych.