Azjatycki model pomocy rozwojowej

• Authors: Wioletta Nowak

Title variants

EN

Asian Model of Development Assistance

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Od początku XXI wieku obserwuje się wzrost poziomu pomocy rozwojowej. W udzielanie pomocy krajom rozwijającym się są zaangażowane nie tylko najbardziej rozwinięte gospodarki świata, ale także arabskie kraje naftowe i gospodarki wschodzące. Każda grupa donatorów kieruje się własnymi zasadami udzielania pomocy. Obecnie do najważniejszych azjatyckich donatorów należą Japonia i Chiny. Kraje te wraz z Koreą Południową stosują bardzo zbliżone strategie udzielania pomocy rozwojowej. Przede wszystkim, politykę pomocy rozwojowej podporządkowały osiąganiu korzyści narodowych. Japonia, Chiny i Korea Południowa pomoc rozwojową zastąpiły współpracą rozwojową. Unikają hierarchicznej relacji donator – odbiorca i nie interweniują w sprawy wewnętrze krajów beneficjentów. Często udzielają pomocy w celu zwiększenia siły nabywczej krajów odbiorców i zapewnienia sobie dostępu do nowych rynków zbytu. Pomoc azjatyckich donatorów nie zastępuje inwestycji zagranicznych w krajach – odbiorcach, ale ułatwia ich napływ. Często jest skutecznym narzędziem dyplomacji surowcowej. Według Japonii, Chin i Korei pomoc ma wzmacniać postawę samopomocy w krajach odbiorcach, a nie ją zastępować. W związku z tym, najczęściej ma formę pożyczek, które trzeba spłacać. Perspektywa spłaty wymusza bardziej przemyślane inwestycje rozwojowe oraz wzrost dyscypliny fiskalnej w krajach odbiorcach. Pomoc jest przeznaczana głównie na realizację określonych projektów mających na celu poprawę infrastruktury. Polityka pomocy azjatyckich donatorów skupia się na osiąganiu wzajemnych korzyści wynikających z połączenia pomocy rozwojowej, inwestycji i handlu.

Since the beginning of the twenty-first century a huge increase in the level of development assistance has been observed. Development assistance is provided not only by developed countries but also by oil Arab countries and emerging economies. Each group of donors uses its own rules of providing foreign aid. Now, Japan and China are the most important Asian donors. The mentioned countries together with South Korea use very similar development assistance strategies. First of all, their policies of development assistance are subordinated to achieving national benefits. Japan, China and South Korea replaced development assistance with development cooperation. They try to avoid the hierarchical relation donor-recipient country and do not interfere in the inner affairs of their recipients. They often provide foreign aid to increase a purchasing power of recipients and to secure an access to new markets. Asian development assistance does not replace foreign investments but facilitates their inflow to recipient countries. It is also an effective tool of the resource diplomacy. Japan, China and South Korea claim that development assistance should support self-help efforts of recipients not replace them. As a result, Asian foreign aid is mainly provided in form of loans which must be repaid. The perspective of repayment forces more thoughtful development investments and increases fiscal discipline in recipient countries. Asian aid is primarily directed to infrastructure projects. Development assistance policy of Asian donors focuses on mutual benefits that result from the combination of aid, investments and trade.

Keywords

PL

pomoc rozwojowa; współpraca rozwojowa; rozwój gospodarczy; kraje rozwijające się; ODA

• Publisher: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
• Journal: Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy
• Year: 2015
• Issue: 43
• Pages: 323-334

Contributors

author

Wioletta Nowak

• Instytut Nauk Ekonomicznych Uniwersytet Wrocławski

References

• Kang S.J., Lee H., Park B., 2011, Does Korea follow Japan in foreign aid? Relationships between aid and foreign investment, “Japan and the World Economy”, No. 23(1). http://dx.doi.org/10.1016/j.japwor.2010.06.001Kobayashi T., Shimomura Y., 2013, Aid Volume in Historical Perspective [w:] A Study of China’s Foreign Aid: An Asian Perspective, Shimomura Y., Ohashi H. (red.), Palgrave Macmillan. http://dx.doi.org/10.1057/9781137323774.0010
• Kopiński D., 2008, Japońska pomoc rozwojowa na rozdrożu: merkantylizm versus humanitaryzm, Ekonomia i Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze 19. Studia Azjatyckie, red. B. Drelich-Skulska, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.
• Li X., Wu J., 2011, China’s Foreign Aid: Historical Evolution, Architecture and Challenges [http://asiafoundation.org/resources/pdfs/EmergingAsianApproachestoDevelopmentCooperationConferencePapers.pdf].
• Nowak W., 2014, The Evolution of Development Assistance, “Journal of US-China Public Administration”, No. 11(5).
• Nowak W., 2015, China’s Development Aid Strategies, “Chinese Business Review”, No. 14(4). http://dx.doi.org/10.17265/1537-1506/2015.04.004
• Roehrig T., 2013, South Korea, Foreign Aid, and UN Peacekeeping: Contributing to International Peace and Security as a Middle Power, “Korea Observer”, No. 44(4).
• Takahashi M., Sakano T., 1999, Can “the Miracle” be Replicated?: Official Development Assistance and Technological Transfer from Japan to East Asia and Southern Africa, “Journal of Development Societies”, No. 15(1).
• Tuman J.P., Strand J.R., Emmert C.F., 2009, The Disbursement Pattern of Japanese Foreign Aid: A Reappraisal, “Journal of East Asian Studies”, No. 9(2).
• Watanabe T., 2006, How Should Japanese ODA be Viewed? The Importance of Support for Self-Help Efforts, “Asia-Pacific Review”, No. 13(2). http://dx.doi.org/10.1080/13439000601028982
• Watson I., 2012, Governments and NGO’s in Asian Overseas Development Assistance: Assessing South Korea’s Model of Foreign Aid, “Asian Studies Review”, No. 36(1). http://dx.doi.org/10.1080/10357823.2011.652067
• White Paper on China’s Foreign Aid, 2011 [http://english.gov.cn/official/2011-04/21/content_1849913.htm].