Liturgia jako źródło eklezjalnej jedności

• Authors: Matwiejuk Kazimierz

Title variants

EN

Liturgy as a source of ecclesial unity

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Sobór Watykański II był największym wydarzeniem, jakie Kościół katolicki przeżył od czasu soboru trydenckiego. Jego recepcja dokonywała się niejednokrotnie w klimacie polemik, nawet kontestacji. Uosobieniem takiej postawy był abp Marceli Lefebvre. Jego Bractwo Kapłańskie św. Piusa X opowiedziało się przeciw soborowi, zwłaszcza odnowie liturgicznej. Sobór ukazał liturgię jako źródło i szczyt życia Kościoła. Jej celebransem jest wspólnota Kościoła. Jej członkowie, jako lud kapłański, według uzdolnień wynikających z sakramentu chrztu i sakramentu święceń, spełniają prawdziwe funkcje liturgiczne dla sakramentalnego uobecnienia misterium paschalnego Chrystusa. Przeciwnicy odnowy soborowej dokonali swoistej „kanonizacji” liturgii trydenckiej, uważając ją za Mszę Wszechczasów i jedyny sposób zabezpieczenia wiary katolickiej. Kolejni papieże, począwszy od Pawła VI do Franciszka, podejmowali dialog z Bractwem. Swymi dokumentami normowali sposób celebrowania Eucharystii wg mszału Jana XXIII z 1962 roku. Ten sposób określili jako nadzwyczajną formę rytu rzymskiego. Problem jedności kościelnej Bractwa jest ciągle otwarty.

EN

The Second Vatican Council was the greatest event the Catholic Church had experienced since the Council of Trent. Its reception was often carried out in a climate of polemics even contestation. The epitome of such an attitude was Archbishop Marceli Lefebvre. His Confraternity of St Pius X spoke out against the Council, especially the liturgical renewal. The Council portrayed the liturgy as the source and summit of the life of the Church. Its celebrant is the community of the Church. Its members, as a priestly people, according to their giftedness deriving from the sacrament of baptism and the sacrament of Holy Orders, perform the true liturgical functions for the sacramental making present of Christ's paschal mystery. Opponents of the conciliar renewal made a kind of 'canonisation' of the Tridentine liturgy, considering it to be the Mass of all time and the only way to safeguard the Catholic faith. Successive popes, from Paul VI to Francis, entered into dialogue with the Confraternity. With their documents, they standardised the manner of celebrating the Eucharist according to the 1962 Missal of John XXIII. They defined this manner as an extraordinary form of the Roman rite. The problem of the Brotherhood's co-worship unity is still open.

Keywords

PL

bractwo; liturgia; recepcja; ryt; sobór; tradycjonalizm; wiara

EN

confraternity; liturgy; reception; rite; council; traditionalism; faith

• Publisher: Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
• Journal: Teologiczne Studia Siedleckie
• Year: 2023
• Issue: Teologiczne Studia Siedleckie XX
• Pages: 27-53

Dates

published

2023-12-12

Contributors

author

Matwiejuk Kazimierz

References

• Bejze, B. (1987). Sobór Watykański II a Episkopat Polski. Studia Theologica Varsaviensia 25, nr 2, 213-224.
• Benedykt XVI. (2009). List w sprawie lefebrystów. Pobrano z: https://kosciol.wiara.pl/doc/491927.List-Benedykta-XVI-w-sprawie-lefebrystow/2 [14.03.2023].
• Białkowska, M. (2017). Lefebryści: trudne pojednanie. Pobrano z: https://www.przewodnik-katolicki.pl/Archiwum/2017/Przewodnik-Katolicki-23-2017/Wiara-i-Kosciol/Lefebrysci-trudne-pojednanie [14.03.2023].
• Blaza, M. (2008). Nowinkarstwo tradycjonalistów. Przegląd Powszechny 5 (1041), 73-88.
• Bractwo Kapłańskie Św. Piusa X (oprac.). (1999). Kazania arcybiskupa Marcela Lefebvre’a. Dokumenty, kazania i wytyczne. Dokumentacja historiograficzna. Warszawa: Te Deum.
• Czerwik, S. (2002). Wprowadzenie do Konstytucji o liturgii świętej. W: M. Przybył (red), Sobór Watykański II. Konstytucje, dekrety, deklaracje (25-47). Poznań: Pallottinum.
• Declaration against Assisi made by Archbishop Lefebvre and Bishop de Castro Mayer (1986). Pobrano z: http://archives.sspx.org/archbishop_lefebvre/1986_declaration_against_assisi_archbishop_lefebvre-bishop_de_castro_mayer.htm [24.04.2023].
• Franciszek. (2021). List apostolski w formie «motu proprio» «Traditionis custodes» w sprawie stosowania liturgii rzymskiej sprzed reformy z 1970 roku. Pobrano z: https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/franciszek_i/motu/traditionis_custodes_16072021 [12.02.2023].
• Grzechowiak, S. (1998). Ruch arcybiskupa Lefebvre’a. Ku rozłamowi w Kościele posoborowym. Gniezno: Wydawnictwo Gaudentinum.
• Irek, K. (2018). Interwencje arcybiskupa Marcela Lefebvre'a na Soborze Watykańskim II. Pobrano z: https://christianitas.org/news/interwencje-arcybiskupa-marcela-lefebvre-na-soborze-watykanskim-ii-czi/ [19.01.2023].
• Jan Paweł II. (1988). List apostolski Vicesimus quintus annus, w dwudziestą piątą rocznicę ogłoszenia konstytucji soborowej o świętej liturgii. Pobrano z: https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/listy/vicesimus_quintus.html [12.01.2023].
• Jan Paweł II. (1988). List do arcybiskupa Lefebvre`a z 9 czerwca. Pobrano z: http://www.sspxasia.com/Documents/ArchbishopLefebvre/Archbishop_Lefebvre_and_the_Vatican/Part_I/1988-06-09.html [12.03.2023].
• Jan Paweł II. (1988). Motu proprio Ecclesia Dei (2.07). Pobrano z: https://www.ekai.pl/dokumenty/list-apostolski-motu-proprio-ecclesia-dei/ [23.02.2023].
• Jan XXIII. (1962). Przemówienie na rozpoczęcie Soboru Watykańskiego II - Gaudet Mater Ecclesia. Acta Apostolicae Sedis 54, 785-796.
• Karas, M. (2008). Integryzm Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X. Historia i doktryna rzymskokatolicka ruchu tradycjonalistycznego. Kraków: Księgarnia Akademicka.
• Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (2021). Odpowiedzi na wątpliwości w sprawie niektórych postanowień Listu Apostolskiego w formie «Motu proprio» Traditionis custodes papieża Franciszka, do przewodniczących konferencji episkopatów. Pobrano z: https://episkopat.pl/odpowiedzi-na-watpliwosci-w-sprawie-niektorych-postanowien-listu-apostolskiego-w-formie-motu-proprio-traditionis-custodes-papieza-franciszka/ [23.02.2023].
• Lefebvre, M. (1995). Kościół przesiąknięty modernizmem, (tł. K. de Rougé). Chorzów-Poznań: Te Deum.
• Lefebvre, M. (2006). List do zagubionych katolików, (tł. A. Juchniewicz). Warszawa: Te Deum.
• Lefebvre, M. (2009). Krótka historia mojego długiego życia, (tł. T. Maszczyk). Warszawa: Te Deum.
• Lefebvre, M. List do papieża Jana Pawła II z 5.04.1983 r. W: Aby Kościół trwał. Arcybiskup Marcel Lefebvre w obronie Kościoła i papiestwa. Dokumenty z lat 1971–1990, (tł. G. Bębnik), (155-162). Warszawa: Te Deum.
• Lefebvre, M., Mayer, A. de C. (1999). List otwarty do papieża Jana Pawła II. Zawsze Wierni 5 (30). Pobrano z: https://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/221 [12.03.2023].
• Mieczkowski, J. (2014). Reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II w ocenie abpa Marcela Lefebvre’a i lefebrystów. Pobrano z: http://bc.upjp2.edu.pl/Content/2502/mieczkowski_art_reformy_liturgii.pdf [ 23.02.2023].
• Opublikowano zapis rozmowy Pawła VI z abp Lefebvre'm z 1976 r. Pobrano z: https://www.gosc.pl/doc/4732190.Opublikowano-zapis-rozmowy-Pawla-VI-z-abp-Lefebvrem-z-1976-r. [23.02.2023].
• Orzeczenie Komisji Kardynałów z 6.05.1975 r. (2011). W: Aby Kościół trwał. Arcybiskup Marcel Lefebvre w obronie Kościoła i papiestwa. Dokumenty z lat 1971–1990 (tł. G. Bębnik), (26–28). Warszawa: Te Deum.
• Papieska Komisja Ecclesia Dei. (2017). List na temat zezwolenia na zawieranie małżeństw przez wiernych korzystających z posługi Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X, (27.03). Pobrano z: https://liturgista.pl/?page=liturgy_norms&content=document&label=2017-03-27-C-ED-LM [25.03.2023].
• Papież Franciszek przyznał prawowitość spowiedzi u Bractwa św. Piusa X (2015). Pobrano z: https://wmeritum.pl/papiez-franciszek-uznal-prawowitosc-spowiedzi-udzielanej-przez-bractwo-sw-piusa-x/117667 [11.02.2023].
• Paweł VI. (1969). Missale Romanum. Konstytucja Apostolska ogłaszająca Mszał Rzymski (03.04). Pobrano z:, https://www.liturgista.pl/?page=liturgy_norms&content=document&label=1969-04-03-P6-MR [23.02.2023].
• Paweł VI. (1999). List do abpa M. Lefebvre’a z 11.10.1976 r. W: Bractwo Kapłańskie Św. Piusa X (oprac.), Kazania arcybiskupa Marcela Lefebvre’a. Dokumenty, kazania i wytyczne. Dokumentacja historiograficzna (97-98). Warszawa: Te Deum.
• Sekretarz Komisji ds. duchowieństwa. Suspensa a divinis dla J. E. arcybiskupa Marcela Lefebvre’a z dnia 22 lipca 1976 r. (2011). W: Aby Kościół trwał. Arcybiskup Marcel Lefebvre w obronie Kościoła i papiestwa. Dokumenty z lat 1971–1990 (tł. G. Bębnik), (64–65). Warszawa: Te Deum.
• Stehlin, K. (2001). W obronie prawdy katolickiej. Dzieło arcybiskupa Lefebvre’a. Warszawa: Te Deum.
• Wytyczne abpa M. Lefebvre’a dla seminarzystów, Ecône, 8.11.1979 r. W: Aby Kościół trwał. Arcybiskup Marcel Lefebvre w obronie Kościoła i papiestwa. Dokumenty z lat 1971–1990, (tł. G. Bębnik), (117-155). Warszawa: Te Deum.
• Zadania komisji Eccelsia Dei przejmuje Kongregacja Nauki Wiary (2019). Pobrano z: https://www.vaticannews.va/pl/papiez/news/2019-01/ecclesia-dei-likwidacja-papiez-franciszek-lefebrysci.html [24.03.2023].

Identifiers

DOI

10.5281/zenodo.10343560