EN
Higher education today, especially in developing countries like Nigeria, faces many challenges in the area of Information and Technologies (ICTs) adoption, and it needs transformational leadership, especially concerning faculty resistance to technology rampant in developing countries. As many organizations see e-learning as their chance to be globally competitive in a highly competitive environment, they do require the leadership that helps them identify needs, plan for the future and the transition to this new method of teaching and learning. Studies, including this current one carried out in Nigeria universities, show that faculty resistance to change, especially technological change, is high, thus creating a gap between ‘what is’ and ‘what ought to be’. This discrepancy causes crises and challenges in the system. Higher education institutions must therefore create an environment where campus leaders do not ignore or leave behind those resistant to change but instead collaborate with different groups in an effort to meet student needs through the use of technology where appropriate.
PL
Dzisiejsze szkolnictwo wyższe, zwłaszcza w krajach rozwijających się, takich jak Nigeria, napotyka szereg wyzwań w obszarze zastosowania teleinformatyki (ICT) i wymaga przywództwa zmieniającego tę sytuację, a dotyczy to zwłaszcza oporu pracowników akademickich wobec boomu technologicznego w krajach rozwijających się. Ponieważ wiele organizacji postrzega e-learning jako szansę na zwiększenie swej konkurencyjności w wysoce konkurencyjnym świecie, wymagają one przywództwa pomagającego im identyfikować potrzeby, planować przyszłość oraz adaptować nowe metody nauczania i uczenia się. Badania, włączając niniejsze, które są realizowane na nigeryjskich uniwersytetach, wskazują, że opór pracowników akademickich wobec zmian, zwłaszcza technologicznych, jest wysoki, tworząc w ten sposób przepaść między tym, co „jest”, a tym, co „powinno być”. Rozbieżność ta wywołuje kryzysy i stanowi wyzwanie dla systemu. Z tego względu instytucje szkolnictwa wyższego muszą stwarzać środowisko, w którym liderzy poszczególnych kampusów nie lekceważą tych oporów wobec zmian bądź nie ulegają im, lecz przeciwnie – współpracują z rozmaitymi grupami w celu spełniania oczekiwań studentów poprzez wykorzystywanie rozwiązań technicznych tam, gdzie jest to właściwe.