PL
Autorka artykułu dokonuje analizy debiutanckiego zbioru opowiadań Eleonory Kalkowskiej (1883–1937) oraz przypomina sylwetkę tej zapoznanej polsko-niemieckiej pisarki. Kontekstem dla młodopolskiego etapu twórczości pisarki jest Nietzscheańska filozofia życia. Wydany w 1904 roku "Głód życia" Kalkowskiej nie tylko wpisuje się w pewne dostrzegalne tendencje epoki – które zauważa m.in. Grażyna Borkowska, nazywając Nietzschego ulubionym filozofem modernistek – lecz także okazuje się utworem prekursorskim względem twórczości chociażby Zofii Nałkowskiej, której na gruncie literatury kobiecej przypisywano dotąd tę rolę. Autorka artykułu analizuje nowele Kalkowskiej w kontekście takich kategorii, jak afirmacja istnienia, wola mocy, również w kontekście problematu moralnych aspektów twórczości. W zestawieniu z młodopolską powieścią Nałkowskiej Narcyza przywołana zostaje także opisana przez Magdalenę Rembowską-Płuciennik kategoria „nadkobiety”.
EN
The author of the article carries out an analysis of a debut collection of Eleonora Kalkowska’s short stories and evokes the figure of the forgotten Polish-German woman writer. Nietzschean philosophy of life is a context for her modernist stage of creativity. Kalkowska’s "Głód życia" ("Hunger for Life") published in 1904 not only contains many discernible tendencies of the epoch, noticed, inter alia, by Grażyna Borkowska, who calls Nietzsche modernist women writers’ favorite philosopher, but proves to be a predecessor piece for but Zofia Nałkowska’s creativity, the latter on the ground of women’s literature was attributed to the role. The author of the article analyses Kalkowska’s short stories in the context of such categories as affirmation of being, the will of power, and also in the context of problems related to her creativity’s moral aspects. Confronting it with Nałkowska’s modernist novel Narcyza, the author refers to the notion of Nietzschean “superwoman” described by Magdalena Rembowska-Płuciennik.