Othello as a Tragedy of Interpretive Models

• Authors: Zouidi Nizar

Title variants

PL

Otello jako tragedia modeli interpretacyjnych

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

This article argues that Othello dramatizes the struggle between two characters to control the interpretive possibilities of their world. These two characters are Othello and Iago. They both try to bring the inherent polysemy of the play under their control. This enables them to control the destiny of the other characters and their actions. The play cannot have two dominant interpreters. This is why the general and his ancient can only vie for supremacy. Each of them is ready to destroy anyone – including himself – to win over the other. To explain their strategies, I will make use of certain terms invented by the Italian semiotician Umberto Eco. Eco’s semiotic categories will help us highlight the way in which Iago and Othello direct the processes whereby the different elements of drama are imbued with signification.

PL

Artykuł ten dowodzi, że Otello dramatyzuje walkę między dwoma bohaterami o kontrolę interpretacyjnych możliwości świata, w którym funkcjonują. Te dwie postacie to Otello i Jago. Obaj starają się opanować wewnętrzną wieloznaczność spektaklu i pokierować ją w pożądanym przez każdego z nich kierunku. To pozwala im kontrolować losy pozostałych bohaterów i ich czyny. Spektakl nie można mieć jednak dwóch dominujących interpretatorów. To dlatego mogą oni rywalizować tylko o władzę. Każdy z nich jest gotów zniszczyć dowolną postać - w tym samego siebie - by tylko odnieść zwycięstwo nad swym oponentem. Aby wyjaśnić swoje strategie, będę korzystać z niektórych kategorii opracowanych przez włoskiego semiotyka Umberta Eco. Semiotyczne kategorie Eco pomagają czytelnikowi podkreślić, w jaki sposób Jago i Otello kierują procesami, w ramach których elementy dramatu nabierają znaczenia.

Keywords

EN

Umberto Eco; Dictionary model; Encyclopedia model; Warrior; Janus; Interpretation; Self-image

PL

Umbero Eco; model słownika; model encyklopedii; wojownik; Janus; interpretacja; wizerunek własny

• Publisher: Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Stowarzyszenie
• Journal: Zagadnienia Rodzajów Literackich
• Year: 2015
• Volume: 58/115 z. 1
• Pages: 99-110

Dates

published

2015

Contributors

author

Zouidi Nizar

• Faculty of Arts and Humanities Manouba University Tunis

References

• Bartels Emily C. (2008), Speaking the Moor: From Alcazar to Othello, The University of Pennsylvania Press, Philadelphia.
• Bloom Harold (1998), Shakespeare: The Invention of the Human, Riverhead Books, New York.
• Bloom Harold (2010), Introduction [in:] Bloom’s Literary Themes: The Trickster, eds. H. Bloom, B. Hobby, Bloom’s Literary Criticism, New York.
• Christofides Roger M. (2009), Iago and Equivocation: The Seduction and Damnation of Othello, „Early
• Modern Literary Studies” 15. 1. [online:] http://purl.oclc.org/emls/15-1/chriothe.htm.
• Cuddon John A., Habib ‘Rafey’ M. A. (2013), A Dictionary of Literary Terms and Literary Theory, Wiley Blackwell, Malden.
• Dorval Patricia (2000), Shakespeare on the Screen: Threshold Aesthetics in Oliver Baker’s Othello, „Early Modern Literary Studies” 6.1. [online:] http://purl.oclc.org/emls/06-1/dorvothe.htm.
• Eco Umberto (1986), Semiotics and the Philosophy of Language, Indiana UP, Bloomington.
• Gadamer Hans Georg (2007), On the Truth of the Word [in:] The Gadamer Reader: A Bouquet of Later Writings, ed. R. Palmer, Northwest UP, Evanston.
• Gilbert Antony (2001), Othello, the Baroque and Religious Mentalities, „Early Modern Literary Studies” 7. 2. [online:] http://purl.oclc.org/emls/07-2/gilboth.htm.
• Greenberg Michell (1994), Canonical States, Canonical Stage: Oedipus, Othering and Seventeenth Century Drama, University of Minnesota Press, Minneapolis.
• Gush George (1975), Renaissance Armies 1480−1650, Patrick Stephens Ltd, Cambridge.
• Lotman Yuri (2004), Culture and Explosion, ed. M. Grishkova, trans. W. Clark, Mouton de Gruyter, Berlin.
• Machiavelli Niccolo (1998), The Prince, trans. H. C. Mansfield, Chicago UP, Chicago.
• Machiavelli Niccolo (2011), The Art of War, trans. H. Neville [online:] http://oll.libertyfund.org/title/984.
• Marlowe Christopher (2007), Tamburlaine the Great Part II, The Complete Plays of Christopher Marlowe, Penguin, London.
• Milton John (2012), Paradise Lost, ed. D. R. Danielson, Broadview Press, Peterborough, Ont.
• Pechter Edward (1999), Othello and Interpretive Traditions, University of Iowa Press, Iowa City.
• Roman Luke, Roman Monica (2010), Encyclopedia of Greek and Roman Mythology, Infobase Publishing, New York.
• Shakespeare William (1994), Othello, ed. N. Sanders, Cambridge UP, Cambridge.
• Shakespeare William (2012), Troilus and Cessida, ed. A. B. Dawson. Cambridge UP, Cambridge.
• Ubersfeld Anne (1999), Reading Theater, trans. F. Collins, eds. P. Perron, P. Debbèche, University of Toronto Press, Toronto.
• Veivo Harri, Ljungberg Christina (2009), Introduction [in:] Redefining Literary Semiotics, eds. H. Veivo, Ch. Ljungberg, J. D. Johanson, Cambridge Scholars Publishing, New Castle Upon Tyne.
• Wood Sam (2009), Where Iago Lies: Home Honesty and the Turk in Othello, „Early Modern Literary Studies” 14. 3. [online:] http://purl.oclc.org/emls/14-3/Woodiago.html.
• Žižek Slavoj (1997), The Plague of Fantasy, Verso, London.

Identifiers

ISSN

0084-4446