EN
Niniejsza praca jest kulturowym studium not pośmiertnych zamieszczonych w latach 1737 oraz 1775 w zachowanych numerach pisma „The Virginia Gazette” wydawanego w stolicy kolonii Williamsburgu. Celem analizy tych krótkich sylwetek prasowych było zbadanie ówczesnego wyobrażenia dobrego i prawego życia, oraz określenie kierunku jego ewolucji w czasie. W analizie posłużono się metodą ilościową oraz jakościową metodą analizy treści i elementów językowych charakterystycznych dla tego gatunku. Uzyskane wyniki zinterpretowano w odniesieniu do odpowiednich pozycji najnowszej historiografii kolonialnej Wirginii. Pomimo ograniczeń źródłowych – niewielka liczba not o zmarłych mieszkańcach kolonii, liczebna przewaga not o mężczyznach, ich nieregularne zamieszczanie, skrótowość i ograniczenie do klasy plantacyjnego ziemiaństwa – zarysowało się kilka prawidłowości. Miarą dobrego i podziwianego życia mężczyzny były jego zalety moralne i intelektualne przejawiane w życiu społecznym: uczciwość, sprawiedliwość, hojność i wykształcenie, a miarą sukcesu życiowego było dobre pełnienie funkcji publicznych i poważanie wśród lokalnej społeczności. Odnotowanymi zaletami zmarłych kobiet były ich cechy sprzyjające dobrym relacjom międzyludzkim: rozsądek, opanowanie, szczerość, oddanie i dyskrecja; natomiast ich życiowy sukcesu opierał się na koligacjach z mężczyzną o dobrej pozycji społecznej – ojcem, mężem lub bratem. Zauważono także znaczące pomijanie zalet i sukcesów w rolach i działaniach najbardziej typowych dla mężczyzn i kobiet plantacyjnego ziemiaństwa w kolonii: plantatorów, posiadaczy niewolników, spekulantów ziemią, kupców, żon i matek zarządzających dużymi gospodarstwami domowymi, organizatorów i uczestników dużych imprez towarzyskich i kulturalnych. W ten sposób badane noty potwierdziły, że wyznawane w danej kulturze ideały i normy nie zawsze odzwierciedlają rzeczywiste doświadczenia jej członków.