EN
This paper deals with a controversial perspective of language teaching and learning from the view of critical theories. From the assumption of the oppressed (learners) and the oppressors (teachers in the language classroom), the authors propose the idea to revisit the issues relevant to how languages are learned. The paper discusses the reality of language learning from the narrow view of non-European practitioners and learners to discuss the phenomenon of teaching from the oppressive perspectives. From that, proposals for different language classrooms with equality, ignorance-free, and especially real demands were suggested to be the main motivation for communication. Additionally, the paper also indicates that the issues of lexicon and learners’ fears were not the main reasons for communication failure. The authors borrow the terms from and grasp the literal implications of Lightbown and Spada (2006) and simultaneously employ the critical theories of Freire (2005) and Rancière (1991) as a counterbalance in the call to revisit “how languages should be learned” in the new era of technology and the matter of learning and teaching from critical perspectives.
PL
W niniejszym artykule ukazano kontrowersyjną perspektywę nauczania i uczenia się języków z punktu widzenia teorii krytycznych. Z założenia istnienia uciśnionych – uczących się i ciemiężących – nauczycieli w klasie językowej, autorzy zaproponowali pomysły, aby ponownie przeanalizować kwestie związane ze sposobem nauczania języków. W artykule omówiono rzeczywistość uczenia się języków z wąskiej wizji pozaeuropejskich praktyków i uczniów, aby omówić zjawisko nauczania z perspektywy opresyjnej. W efekcie wysunięto sugestię, że główną motywacją do komunikacji są propozycje różnych zajęć językowych uwzględniających równość, pozbawionych ignorancji, a zwłaszcza biorących pod uwagę rzeczywiste potrzeby. Poza tym wykazuje się, że problemy leksykalne i lęki uczniów nie były głównymi przyczynami niepowodzenia w komunikacji. Autorzy zapożyczyli terminy i implikacje z publikacji How Languages are Learnt (Lightbown i Spada 2006), a jednocześnie wykorzystali krytyczne teorie (Freire 2005, Rancière 1991) jako przeciwwagę w wezwaniu do ponownego przyjrzenia się „jak należy się uczyć języków” w nowej erze technologii oraz kwestii uczenia się i nauczania z krytycznych perspektyw.