Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2017 | 2 | 13-36

Article title

Znaczenie uczestnictwa w grupach wsparcia w powrocie do równowagi psychicznej osób po doświadczeniu straty dziecka

Content

Title variants

EN
Trauma to pattern of impulsive symptoms in women suffering from bulimia and compulsive overeating

Languages of publication

PL

Abstracts

PL
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badań własnych na temat poszukiwania związków pomiędzy doświadczonymi w życiu traumami a wzorcem objawów impulsywnych u kobiet chorujących na bulimię i zespół kompulsywnego objadania się. Podstawowe pytanie badawcze brzmi: w jakim stopniu zdarzenia traumatyczne, doświadczone przez kobiety chorujące nabulimię i kompulsywne objadanie się, wykazują związek z występującymi u tych kobiet objawami impulsywnymi? Grupę badawczą utworzyło 120 kobiet chorujących na zaburzenia odżywiania: 60 kobiet w wieku od 20 do 28 lat z bulimią oraz 60 kobiet z zespołem kompulsywnego objadania się. Badania przeprowadzono w latach 2007-2014 w ośrodkach leczenia nerwic i zaburzeń odżywiania, poradniach zdrowia psychicznego na terenie Polski. W badaniach zastosowano wywiad kliniczny i metodę psychometryczną (Kwestionariusz Zaburzeń Odżywiania EDI D. Garnera, polskie oprac. C. Żechowski). Analiza statystyczna potwierdziła istnienie istotnych różnic między kobietami chorującymi na bulimię lub kompulsywnie objadające się, które jednocześnie doświadczyły w swoim życiu (szczególnie w dzieciństwie i okresie dorastania) traum psychicznych, a tymi, które tego rodzaju traum nie ujawniły. Diagnoza obecności traum relacyjnych w autobiografiach to ważny element do uwzględnienia w przebiegu procesu psychoterapii osób cierpiących na zaburzenia odżywiania (bulimię i kompulsywne objadanie się).
EN
The aim of the article was to demonstrate results of the Author’s own study that sought relationships between having experienced psychological trauma and the impulsive symptoms in women suffering from bulimia and compulsive overeating . The basic research question was the following: To what degree are the trauma experienced by females with bulimia and symptoms, compulsive overeating related with these females’ impulsive symptoms? The sample comprised 120 females with eating disorders, particularly: 60 females aged between 20 and 28 diagnosed with bulimia nervosa, 60 females diagnosed with binge-eating disorder. The research was carried out in the years 2007-2014 in outpatient clinics treating neuroses and eating disorders and mental health outpatient clinics in Poland. The study employed clinical interview and psychometric methods (Eating Disorders Inventory D. Garnera, polish version C. Żechowski). Statistical analysis confirmed the existence of a higher frequency of impulsive symptoms in women with bulimia and binge-eating disorder who have experienced trauma(s) in their lives (particularly in their childhood and adolescence) and those who did not reveal such experience. Diagnosing the occurrence of relational trauma in patients’ autobiographies is a key element that should be involved in the process of psychotherapy for people with eating disorders.

Year

Issue

2

Pages

13-36

Physical description

Contributors

  • Ośrodek Leczenia Nerwic i Zaburzeń Jedzenia „Dąbrówka” w Gliwicach.
  • Uniwersytet Śląski w Katowicach

References

  • Adamczak, M., Sęk, H., Świrydowicz, T. (1995). Pomoc psychologiczna w opiece terminalnej i okresie żałoby. Zeszyty Interwencji Kryzysowej, 5, 7–24.
  • Aleksandrowicz, J. (1997). Zaburzenia nerwicowe, zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (według ICD-10) – psychopatologia, diagnostyka, leczenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 121–134.
  • Aries, P. (1989). Człowiek i śmierć. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
  • Bankoff, E. (1983). Social Support and Adaptation to Widowhood. Journal of Marriage and the Family, 45, 4, s. 827–839.
  • Bowlby, J. (1988). A secure base: Parent-child attachment and healthy human development. New York:Basic Books.
  • Bruhn, J.G., Philips, B.U. (1987). A developmental basis for social support. Journal of Behavioral Medicine, 10 (3), s. 213–229.
  • Cieślak, R., Eliasz, A. (2011). Wsparcie społeczne a osobowość. W: H. Sęk, R. Cieślak (red.), Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. Warszawa: PWN.
  • Corden, A., Sloper, P., Sainsbury, R. (2001). Financial effects for families after the death of a disabled or chronically ill child: a neglected dimension of bereavement. Social Policy Research Unit, New York: University of York, 199–204.
  • Davis, M.H., (1999). Empatia. O umiejętności współodczuwania. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
  • Dąbrowski, K. (1975). Trud istnienia. Warszawa: Wiedza Powszechna.
  • Domański, M., Truś, K. (1998). Gdy umrze dziecko. Lekarz Rodzinny, 6, 60.
  • Dodziuk, A. (2001a). Nie bać się śmierci. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia.
  • Dodziuk, A. (2001b). Żal po stracie, czyli o przeżywaniu żałoby. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia.
  • Fijewski, P. (1998). Tajemnica pustki wewnętrznej. Praca zbiorowa. Warszawa.
  • Folkman, S., Lazarus R. [brak roku]. The relationship between coping and emotion: Implications for theory and research. Social Science and Medicine, 26, 309–317.
  • Frankl, V. (1978). Nieuświadomiony Bóg. Warszawa: Wydawnictwo IW PAX.
  • Greenglass, E. (2011). Różnice wynikające z ról płciowych, wsparcie społeczne i radzenie sobie ze stresem. W: H. Sęk, R. Cieślak (red.), Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. Warszawa: PWN.
  • Greenstone, J., Leviton, S. (2004). Interwencja Kryzysowa. Gdańsk: Wydawnictwo GWP.
  • Heszen-Niejodek, I. (1995) (red.). Doświadczenie kryzysu – szansa rozwoju czy ryzyko zaburzeń. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
  • Herbert, M. (2005). Żałoba w rodzinie. Jak pomóc cierpiącym dzieciom i ich rodzinom. Gdańsk:GWP.
  • James, R., Gilliland, B. (2004). Strategie interwencji kryzysowej. Warszawa: PARPA.
  • Keirse, M. (2004). Smutek strata żałoba. Radom: Polwen.
  • Knoll, N., Schwarzer, R. (2011). „Prawdziwych przyjaciół…” Wsparcie społeczne, stres, choroba i śmierć. W: H. Sęk, R. Cieślak (red), Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. Warszawa: PWN.
  • Krasuska, M., Stanisławek, A., Lechicka, J. (2002). Wsparcie pacjenta i rodziny w chorobie, cierpieniu i śmierci. Psychoonkologia, 6(3), 65–69.
  • Krzyżanowski, D., Różańska, O., Chybicka, A., Mess, E. (2005), Osierocenie osób dorosłych po stracie bliskiej osoby. Onkologia Polska, 8, 3.
  • Kübler-Ross, E. (2007). Dzieci i śmierć. Poznań: Media Rodzina.
  • Kübler-Ross, E. (2010). Pytania i odpowiedzi na temat śmierci i umierania. Warszawa: Laurum.
  • Kübler-Ross, E. (2008). Śmierć. Ostatni etap rozwoju. Warszawa: MT Biznes.
  • Kübler-Ross, E. (1998). Rozmowy o śmierci i umieraniu. Poznań: Media Rodzina.
  • Kubacka-Jasiecka, D. (2010). Interwencja Kryzysowa. Pomoc w kryzysach psychologicznych. Warszawa:Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne.
  • Łuszczyńska, A. (2011). Wsparcie społeczne a stres traumatyczny. W: H. Sęk, R. Cieślak (red.), Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. Warszawa: PWN.
  • Mandal, E. (2004). Podmiotowe i interpersonalne konsekwencje stereotypów związanych z płcią. Wydanie drugie zmienione. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
  • Mandal, E. (2003). Kobiecość i męskość. Popularne opinie a badania naukowe. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
  • Mandal, E. (2007) (red.). W kręgu gender. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
  • Ostrowska, A. (2005). Śmierć w doświadczeniu jednostki i społeczeństwa. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
  • Ogryzko-Wiewiórowska, M. (1994). Rodzina i śmierć. Lublin: Wydawnictwo M. Curie Skłodowskiej.
  • Pindel, R. (2008). Gdy umiera ktoś bliski. Kraków: Dom Wydawniczy „Rafael”.
  • Popielski, K. (2008). Psychologia egzystencji. Wartość w życiu. Lublin: Wydawnictwo KUL.
  • Popielski, K. (1987) (red). Człowiek – pytanie otwarte. Lublin: Wydawnictwo KUL.
  • Rams, M. (2003). Kiedy umiera dziecko. Psychologia i Rzeczywistość, 3, 28–33.
  • Sadowska-Krawczenko, I., Korbal, P. (2005). Śmierć noworodka – jak pomóc rodzicom. Postępy Neonatologii, 1(7), 139–140.
  • Sanders, C. (2001). Jak przeżyć stratę dziecka. Powrót nadziei. Gdańsk: GWP.
  • Sanders, C. (1989). Grief: The morning after. New York: John Wiley & Sons.
  • Sęk, H., Cieślak, R. (2014) (red.) Wsparcie społeczne, stres i zdrowie. Warszawa: PWN.
  • Sęk, H. (2011). Rola wsparcia społecznego w sytuacjach stresu życiowego. O dopasowaniu wsparcia do wydarzeń stresowych. W: L. Ciepiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna i psychologia zdrowia. Wybrane zagadnienia. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora, 49–67.
  • Strelau, J., Doliński, Z. (2008). Psychologia. Podręcznik akademicki. Psychologia ogólna. Gdańsk:GWP.
  • Trobisch, I. (2006). Ucząc się żyć po utracie ukochanej osoby. Częstochowa: Pomoc: Wydawnictwo Misjonarzy Krwi Chrystusa.
  • Wood, J., Milo, E. (2001). Father’s grief when a disabled child dies. Death Studies, 25, s. 635–661.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.desklight-7ff9a7fb-331e-4e03-a960-d2319e5b9776
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.