O JĘZYKU WSPÓŁCZESNEJ POLITYKI

• Authors: Ożóg Kazimierz

Title variants

EN

About the language of contemporary politics

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

EN

The year 1989 spelt in Poland and in many other European countries, which were in the orbit of Soviet influence, the beginning of revolutionary changes: political, economic, social and cultural ones. These changes influenced also the Polish language which has changed radically over the last 20 years with the greatest changes occurring in the language of politics. Nowadays, the language testifies to a diversified way of talking about public affairs, it constitutes a spectrum within which different registers and styles merge. The instability of the Polish political scene, abundance of political parties, and a constant flux in the sphere of parliamentary groupings and government coalitions are found among the most important reasons for this linguistic variety. In the language of contemporary politics the lexis is particularly extensive and includes thousands of words referring to the public life of the Poles. The major point of the article is the claim that in reality the language of contemporary politics is getting impoverished, it loses its elegance and becomes more and more primitive. The author looks for an explanation to this pauperization in the trends of contemporary culture. He shows main features of the phenomenon: a turn towards commonness and informality, emotionality of expressions, hermetic vision of the world, impossibility of a dialogue and an increase in populist attitudes.

• Publisher: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
• Journal: Polityka i Społeczeństwo
• Year: 2007
• Issue: 4
• Pages: 103-111 (9)

Contributors

author

Ożóg Kazimierz

• Zakład Języka Polskiego, Instytut Filologii Polskiej, Uniwersytet Rzeszowski

References

• Antoszewski A., Herbut R., red. (2002), Leksykon politologii, Warszawa.
• Bralczyk J. (2003), O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, Warszawa.
• Czyżewski M. (2001), Algorytmizacja debat publicznych. Główne tendencje i ich społeczno-kulturowe uwarunkowania [w:] Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa, s. 12–22.
• Dubisz S., Sękowska E., Porayski-Pomsta J. (2005), Leksykalny kod polityczny we współczesnej komunikacji językowej [w:] Polska polityka komunikacyjnojęzykowa wobec wyzwań XXI wieku, red. S. Gajda, A. Markowski, J. Porayski-Pomsta, Warszawa, s. 151–165.
• Frankowska M. (1994), Frazeologia i metaforyka w tekstach politycznych z lat 1989–1993 [w:] Język polityki a współczesna kultura polityczna, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław, s. 21–47.
• Fras J. (1999), Język propagandy politycznej [w:] Teoria i praktyka propagandy, red. B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka, Wrocław, s. 83–110.
• Głowiński M. (1990), Nowomowa po polsku, Warszawa.
• Kamińska-Szmaj I. (2001), Słowa na wolności. Język polityki po 1989 roku: wypowiedzi, dowcip polityczny, słownik inwektyw, Wrocław.
• Ożóg K. (2004), Język w służbie polityki. Językowy kształt kampanii wyborczych, Rzeszów.
• Skarżyńska K. (2001), Jak porozumiewają się politycy: język ostrych kategoryzacji; psychologiczne przyczyny i konsekwencje [w:] Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa, s. 119–128.
• Zieliński W. (2001), Status etyki w kulturze ponowoczesnej, Toruń.

Identifiers

ISSN

1732-9639