EN
This paper is a case study of the poem the unsaid by a Welsh poet/playwright Patrick Jones in an attempt to propose a solution to the problem of ambiguities in translation. The theoretical framework to be used here is constituted by the Theory of Translatorical Maximalism (Teoria Maksymalizmu Translatorskiego) advocated by Stanisław Barańczak, as well as cognitive poetics and cognitive approach to translation as postulated by Margaret H. Freeman. On this basis a 5-step model is formulated and applied to render a highly ambiguous and opaque poem the unsaid into German and Polish. In conclusion I posit that the model, which appears to be an effective one with quite stable theoretical foundations, is put under further examination to check its applicability to different types of literary texts of various degree of complexity.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie propozycji rozwiązania problemu tłumaczenia wieloznaczności. Propozycja ta została zaprezentowana na przykładzie analizy wiersza walijskiego pisarza i dramaturga Patricka Jonesa pt. "The unsaid". Za bazę teoretyczną swoich rozważań autorka przyjęła Teorię Maksymalizmu Translatorskiego Stanisława Barańczaka oraz poetykę kognitywną wraz z kognitywistycznym podejściem do tłumaczenia postulowane przez Margaret H. Freeman. Na tej podstawie powstał pięciofazowy model, według którego wysoce wieloznaczny wiersz "The unsaid" został przetłumaczony na język niemiecki i polski. Autorka proponuje wykorzystanie przedstawionego modelu w procesie tłumaczenia innych tekstów literackich o różnym stopniu złożoności, gdyż model ten wydaje się być efektywny i opiera się na stabilnych podstawach teoretycznych.