Дефиниция понятия «межнациональное примирение»

• Authors: GENYK Mykola

Title variants

EN

Definition of the concept of “interethnic reconciliation”

• Languages of publication: RU

Abstracts

EN

The policy of interethnic reconciliation characterizes postwar history of the 20th century and underlies the Euro integration process. The achievement of interethnic reconciliation is considered to be an important element of maintenance of stability and security in the modern world. Working out of this matter is characteristic feature of present state of science, public conscience guided by respect for universal values, European integration and globalization. Although the process is very significant there’s no definition of this matter in majority of encyclopedias and dictionaries that was caused by a relative novelty of the discipline of the peace studies. Interethnic reconciliation is a necessary component of successful peace building that can be encouraged by state structures but should be carried out through institutions of civil society and that consists in lasting transition process from negative (unstable, fragile) peace to positive one (just, lasting and enduring peace), in establishment of reciprocal dialogue, in consent and acceptance of peace settlement terms, in deep reconsideration of bilateral relations, a renunciation of revanche, overcoming of historical myths and negative stereotypes, mutual forgiveness, peace culture education, working out of cooperation projects and having for an object elimination of reasons being at the bottom of confrontation as well as prevention of recurring conflicts. Completion of formation of nations, democratic regime and community of civilizational values are important preconditions for the achievement of interethnic reconciliation.

Keywords

EN

reconciliation; positive peace; peace building; peace process; peace study

• Publisher: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
• Journal: Historia i Świat
• Year: 2016
• Issue: 5
• Pages: 263-276
• Physical description: artykuł naukowy

Dates

published

2016

Contributors

author

GENYK Mykola

• Carpathian National University, Ukraine

References

• (K.S.) (1987), Deklaracja o wychowaniu społeczeństw w duchu pokoju, [в:] Leksykon pokoju, J. KUKUŁKA (ред.), Warszawa, 37-38.
• BARNETT J. (2008), Peace and Development: Towards a New Synthesis, „Journal of Peace Research”, 45. 1, 75-89.
• BORGOSZ J. (1989), Drogi i bezdroża filozofii pokoju (od Homera do Jana Pawła II), Warszawa.
• BORGOSZ J. (1983), Wybrane problemy wojny i pokoju w filozofii współczesnej, [в:] Wychowanie dla pokoju,
• T. BIERNACKA, M. IŻEWSKA, A. URBACKA (ред.), Wrocław/Warszawa, 173-261.
• BOUTROS-GHALI B. (1995), An Agenda for Peace 1995. With the new supplement and related UN documents, New York.
• COLLIER P., HOEFFLER A., SODERBOM M. (2008), Post-Conflict Risks, „Journal of Peace Research”, 45. 4, 461-478.
• DZIEWULSKA A. (2007), Sztuka rozwiązywania konfliktu zbrojnego. Teoria i praktyka oddziaływania na współczesne konflikty, Warszawa.
• GARETH E. (1994), Wspólpraca dla pokoju. Agenda globalna na lata dziewięćdziesiąte i następne, Warszawa.
• GALTUNG J. (1969), Violence, Peace, and Peace Research, „Journal of Peace Research”, 6. 3, 167-191.
• GALTUNG J. (2003), Peace by Peaceful Means: Peace and Conflict, Development and Civilization, Oslo.
• GALTUNG J. (1971), A Structural Theory of Imperialism, „Journal of Peace Research”, 8. 2, 81-117 .
• GALTUNG J. (1990), Cultural Violence, „Journal of Peace Research”, 27. 3, 291-305.
• JAN XXIII. (1997), Pacem in terris. Encyklika Pacem in terris o pokoju między wszystkimi narodami opartym na prawdzie, sprawiedliwości, miłości i wolności Papieża Jana XXIII do czcigodnych braci patriarchów, prymasów, arcybiskupów i biskupów oraz innych ordynariuszy zachowujących pokój i wspólnotę za Stolicą Apostolską, do duchowieństwa i wiernych chrześcijan całego świata oraz do wszystkich ludzi dobrej woli, Wrocław.
• KRZYSZTOFIK E. (2009), Wsparcie pokoju we współczesnych stosunkach międzynarodowych, Warszawa.
• KUBIAK H. (2000), Pokój, [в:] Encyklopedia socjologii, H. DOMAŃSKI, W. MORAWSKI, J. MUCHA (ред.), t. 3, Warszawa, 128-129.
• LIPIŃSKA-RZESZUTEK M. (2006), Dialektyka bezpieczeństwa, wojny i pokoju w nauce o stosunkach międzynarodowych, [в:] Pokój jako przedmiot badań społecznych i pedagogicznych, W. LEŻAŃSKA,
• T. JAŁMUŻNA, Łódź.
• MODZELEWSKI W. (2000), Pacyfizm. Wzory i naśladowcy, Warszawa.
• ØBERG J. (1986), Cosmology, Peace and World Order, Peace and the Future, [в:] Proceedings of the II International Peace University, Aarhus, October 1985, T. STØRNER, J. KJŒR, Aarhus, 249-267.
• RIVERA J. de. (2004), Assessing the Basis for a Culture of Peace in Contemporary Societies, „Journal of Peace Research”, 41. 5, 531-548.
• RUDNIK S. (1984), Badania nad pokojem w Republice Federalnej Niemiec, Słupsk.
• SD. (1991), Peace, [в:] A Dictionary of Conservative and Libertarian Thought, N. ASHFORD, S. DAVIES (ред.), London/New York, 198-199.
• ŚWIECA J. (1998), Metodologiczne aspekty polemologii i peace research u schyłku XX w., [в:] Między realizmem a utopią. Świadomościowo-ideologiczne i polityczne przesłanki pokoju i demokracji na przełomie XX
• i XXI wieku oraz ich historyczne uwarunkowania, J. ŚWIECA (ред.), Katowice, 21-35.
• SZCZĘSNY W.W. (2003), Współczesne znaczenie projektu wiecznego pokoju Immanuela Kanta, [в:] Pokój – dialog – edukacja. Materiały z sympozjum naukowego w Płocku “Pokój – geneza, współczesne potrzeby edukacji” 26 września 2002 r., I. MROCZKOWSKI, E. A. WESOŁOWSKA (ред.), Płock, 63-73.
• WESOŁOWSKA E. A. (2003), Współczesna pedagogika pokoju, [в:] Pokój – dialog – edukacja. Materiały
• z sympozjum naukowego w Płocku “Pokój – geneza, współczesne potrzeby edukacji” 26 września 2002 r.,
• I. MROCZKOWSKI, E. A. WESOŁOWSKA (ред.), Płock, 171-178.
• БАБІЄВА А. (2005), Політичне насилля: теоретичний аспект, „Політичний менеджмент”, 5, 161-168.
• ҐЕНИК М., СЕНИЧ М. (2014), Примирення, [в:] Політологія: навчальний енциклопедичний словник-довідник, Н. М. ХОМИ (ред.), Львів, 547-548.
• ГЕНЫК Н. А. (2012), Примирение как заключительная стадия мирного процесса, [в:] VI Всероссийский конгресс политологов «Россия в глобальном мире: Институты и стратегии политического взаимодействия». Материалы. Москва, 22-24 ноября 2012 г., О. В. ГАМАН-ГОЛУТВИНА,
• Л. В. СМОРГУНОВ (ред.), Москва, 120.
• ГОРБАЧЕВ М. С. (1991), Нобелевская лекция. 5 июня 1991 года, Москва.
• ЗАЙДЕЛЬМАН Р. (1997),Теории конфликтов и мира: концепции, подходы и методы, [в:] Этнические
• и региональные конфликты в Евразии: в 3 кн.: Кн. 3. Международный опыт разрешения этнических конфликтов, Б. КОППИТЕРС, Э. РЕМАКЛЬ, А. ЗВЕРЕВ (ред.), Москва, 16-40.
• ІШМУРАТОВ І. К. (2004), Конфлікт і згода, [в:] Політологія. Ф. М.КИРИЛЮКА (ред.), Київ, 472-480.