Influence of contemporary Neo-Aristotelianism on education and personal development methods

• Authors: Fingas Bartosz

Title variants

FR

Influence du néo-aristotélisme sur l’éducation et les méthodes de l’épanouissement personnel

PL

Wpływ współczesnego neoarystotelizmu na edukację i metody rozwoju osobistego. Wybrane zagadnienia

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The article presents a critique of contemporary culture formulated by Alasdair MacIntyre, who claims that contemporary culture is domi-nated by the precepts of a philosophical school called emotivism. In the article, this critique is related to coaching – a popular personal and professional development method, which as the article demon-strates is also based upon emotivism. Further, the article presents an alternative to the emotivist line of thought contained in the Neo-Aristotelian philosophy represented by Alasdair MacIntyre and John Finnis, who prove that rational reflection on basic human values and goods is possible. In Finnis’s thought, the analysis of practical ration-ality plays a key role, whereas in MacIntyre’s thought it is the catego-ry of the goods internal to practices. In the article, the consequences of their theories for personal development are highlighted, the area referred to in this context being university education.

FR

L’article présente la critique de la culture moderne formulée par Alasdair MacIntyre selon laquelle notre culture a été dominée par les principes d’un mouvement philosophique appelé émotivisme. D’après ce mouvement, la réflexion rationnelle sur le bien de l’homme est impossible. La critique a été appliquée à une des méthodes d’épanouissement personnel et professionnel – le coaching. On démontre que cette méthode s’appui elle aussi sur les principes émotivistes. La philosophie néo-aristotélicienne, représentée par Alasdair MacIntyre et John Finnis, est présentée comme une alternative à ce mode de penser. Ces philosophes démontrent que la réflexion rationnelle sur les valeurs fondamentales et les biens de l’homme est possible. Chez Finnis, c’est l’analyse de la rationalité pratique qui joue le rôle principal ; chez MacIntyre, c’est la catégorie des biens internes par rapport aux pratiques. L’article présente les conséquences de ces théories pour les méthodes du développement personnel et dans la conclusion, celles-ci sont mises en rapport avec l’éducation universitaire.

PL

Artykuł przedstawia krytykę współczesnej kultury dokonaną przez Alasdaira MacIntyre’a, która opiera się na twierdzeniu, że nasza kul-tura została zdominowana przez założenia emotywizmu – nurtu filozo-ficznego głoszącego, że racjonalny namysł nad dobrem człowieka jest niemożliwy. W artykule krytyka ta została odniesiona od popularnej metody rozwoju osobistego i zawodowego jaką jest coaching – poprzez pokazanie, że ona również opiera się na założeniach emotywizmu. Jako alternatywę dla tego sposobu myślenia przedstawiam filozofię neoa-rystotelizmu reprezentowaną przez Alasdaira MacIntyre’a i Johna Finnisa. Filozofowie ci dowodzą, że racjonalny namysł nad podstawowymi wartościami i dobrami człowieka jest możliwy. U Finnisa kluczową rolę pełni w tym kontekście analiza racjonalności praktycznej, natomiast u MacIntyre’a – kategoria dóbr wewnętrznych wobec praktyk. W artykule pokazuję konsekwencje tych teorii dla metod rozwoju osobistego, a w podsumowaniu odnoszę je również w sposób skrótowy do edukacji uniwersyteckiej.

Keywords

EN

coaching; internal goods; personal development; practical rationality, university

FR

biens internes; coaching; épanouissement personnel; rationalité pratique; université

PL

coaching; dobra wewnętrzne; racjonalność praktyczna; rozwój osobisty; uniwersytet

• Publisher: Uniwersytet Gdański
• Journal: Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching
• Year: 2016
• Issue: 13
• Pages: 331-350

Dates

published

2016

Contributors

author

Fingas Bartosz

• Uniwersytet Warszawski

References

• Anscombe, G. E. M. (1958). “Modern moral philosophy”. Philosophy 33: 1-19.
• Fingas, Bartosz (2015). “Fundamenty i źródła tutoringu”. In: Piotr Czekierda, Bartosz Fingas, Marcin Szala (eds.). Tutoring: Teoria, prak-tyka, studia przypadków. Warszawa: Wolters Kluwer, 37-61.
• Finnis, John, Germain Grisez, Joseph Boyle (1987). “Practical principles, moral truth, and ultimate ends”. The American Journal of Jurisprudence 32: 99-151.
• Finnis, John (2011). Natural Law and Natural Right. Oxford: Oxford University Press.
• Macintyre, Alasdair (1988). Whose Justice? Which Rationality? Notre Dame, Indiana: University of Notre Dame Press.
• Macintyre, Alasdair (1990). Three Rival Versions of Moral Enquiry: Encyclopaedia, Genealogy, and Tradition. Notre Dame, Indiana: University of Notre Dame Press.
• Macintyre, Alasdair (2007). After Virtue: A Study in Moral Theory. Notre Dame, Indiana: University of Notre Dame Press.
• Macintyre, Alasdair (2009). God, Philosophy, Universities: A Selective History of the Catholic Philosophical Tradition. Lanham – Boulder – New York – Toronto – Plymouth: Rowman & Littlefield Publishers INC.
• McLean, Pamela (2012). The Completely Revised Handbook of Coaching. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
• Whitmore, John (2009). Coaching for Performance. London – Boston: Nicholas Brealey Publishing.

Identifiers

ISSN

1732-1220

ISSN

2451-1498