Prakseologia zarządzania zasobami ludzkimi GOPR w świetle osobowościowych determinant zachowań organizacyjnych ratowników Grupy Bieszczadzkiej

• Authors: Kazimierz Mrozowicz

Title variants

EN

Management Praxeology of Human Resources in GOPR in the Light of Organisational Behaviour Pattern Personality Determinants of the Bieszczady Team Rescuers

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Kluczowym elementem zarządzania zasobami ludzkimi, szczególnie w kontekście zarządzania strategicznego organizacją, staje się audyt personalny, który poczyna odgrywać w nim rolę diagnostyczną oraz prognostyczną. W rezultacie efektywnego zastosowania owej metody otrzymujemy wgląd w formalny, administracyjny zakres ról społeczno-zawodowych, a co więcej otrzymujemy informację na temat psychicznych uwarunkowań ich pełnienia. Głównym ogniwem całego procesu jest właściwie uformowana kultura organizacyjna, której źródła tkwią zarówno w mechanizmach grupowych, jak i w konkretnych jednostkach. Internalizacja interesujących nas zmiennych jest przecież transferem. Wymianą pomiędzy jednostką, zespołem, organizacją a otoczeniem. Wartości są budulcem równie trwałym, co trudnym do rewitalizacji. Organizacja ratownicza jako całość, jak też jej formy dywizjonalne, powinny dokonać w tym zakresie zmian percepcji siebie oraz swojego otoczenia. Etos, który je opromienia jest dynamicznym procesem, który nie wolny jest od dialektycznej transformacji. Owszem, należy go stale podsycać w odpowiedni sposób, lecz każdorazowo mieć na uwadze główny cel organizacyjny: niesienie pomocy potrzebującym w górach. Inaczej zginie etos i organizacja.

EN

The key element of human resources management, particularly in the context of strategic management of an organisation, is becoming personal audit which is beginning to play a diagnostic and prognostic role here. As a result of applying this method effectively we receive an insight into the formal, administrative scope of social and professional roles, moreover, we receive information on the subject of psychic conditioning of playing the said roles. The main link of the whole process is correctly formed organisational culture whose sources rest both with group mechanisms and with particular individuals. As it follows, internalisation of variables being of interest to us is a transfer, an exchange between an individual, team, an organisation and the environment. Values are building blocks both durable and difficult to be restored. A rescue organisation as a whole, as well as its divisional forms, should change perception of themselves and that of their environment within this range. The ethos that enlightens them is a dynamic process, which is not free from dialectic transformation. Naturally, it should be continuously fuelled in an appropriate way, but each and every time one should bear in mind the main organizational aim: administering help to those in need in the mountains. Otherwise they will die. The ethos and organisation.

Keywords

PL

psychologia zarządzania; zarządzanie zasobami ludzkimi; ratownictwo górskie

EN

psychology of management; human resources management; mountain rescue

• Publisher: Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna
• Journal: Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie
• Year: 2008
• Issue: 1(11)
• Pages: 35-56

Dates

published

2008

Contributors

author

Kazimierz Mrozowicz

• Wydział Zarządzania i Turystyki, Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie, 33-100 Tarnów, ul. Szeroka 9

References

• Ajdukiewicz K. 1983. Zagadnienia i kierunki filozofii. Teoria poznania. Metafizyka. Warszawa: Czytelnik.
• Bandura A. 1977. Social learning theory, Engelwood Cliffs: Prentice Hall.
• Brzeziński J. 1978. Elementy metodologii badań psychologicznych. Warszawa: PWN.
• Brzeziński J. 2005. Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 83-01-14041-0.
• Fasiński A., Jonak A., Silberring J. 1983. Poradnik Ratownika GOPR. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo PTTK "Kraj".
• Freud Z. 1984. Wstęp do psychoanalizy. Warszawa: PWN.
• Gołąb A., Reykowski J. 1985. Studia nad rozwojem standardów ewaluatywnych. Wrocław: Ossolineum.
• Griffin R. W. 1999. Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-12019-3.
• Jagiełło M. 1996. Wołanie w górach. Wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach. Warszawa: Wydawnictwo "Iskry".
• James W. 1962. Principles of Psychology, Dover, New York 1962.
• Jonak A. (red.). 2002. "Na każde wezwanie...": pięćdziesiąt lat działalności Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego 1952–2002. Praca zbiorowa. Kraków: Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK: Oficyna Wydawnicza „Wierchy”. ISBN 83-915387-5-3.
• Kotarbiński T. 1969. Traktat o dobrej robocie. Wrocław: Ossolineum.
• Koźmiński A., Obłój K. 1989. Zarys teorii równowagi organizacyjnej. Warszawa: PWE. ISBN 83-208-0728-X.
• Koźmiński A., Piotrowski B. 1999. Zarządzanie. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-12705-8.
• Leplat J. 1982. Accidents and Incidents Production: Method of Analysis. New York: "Journal of Occupational Accidents", nr 4.
• Łucewicz J. 1999. Organizacyjne zachowania człowieka. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. ISBN 83-7011-368-0.
• Mrozowicz K. 2006. Niektóre aspekty zarządzania potencjałem osobowościowym na przykładzie Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. W: Lachiewicz S. (red.). Zarządzanie rozwojem organizacji. Monografie Politechniki Łódzkiej, Łódź, s. 468–482.
• Mrozowicz K. 2006a. Zarządzanie bezpieczeństwem w górach w świetle osobowościowych determinant zachowań ratowników Górskiego Ochotniczego Pogotowia Górskiego. Maszynopis dysertacji. Biblioteka Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
• Mrozowicz K. 2006b. Zasoby ludzkie organizacji Niebieskiego Krzyża w pryzmacie funkcjonalnych cech osobowości. "Jarosławskie Studia Społeczne" nr 1/2006.
• Mrozowicz K. 2007. Zarządzanie bezpieczeństwem w systemie ratownictwa górskiego. "Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie", z. 1(10)/2007.
• Newcomb Th.M., Turner R. H., Converse Ph. E. 1970. Psychologia społeczna. Warszawa: PWN.
• Nowak S. 1965. Studia z metodologii nauk społecznych. Warszawa: PWN.
• Nowak S. 1970. Metodologia badań socjologicznych. Warszawa: PWN.
• Pawłow I. P. 1955. Wykłady o czynności mózgu. Warszawa: PZWL.
• Pervin L. A. 2001. Psychologia osobowości. Gdańsk: GWP.
• Petersen D. 1988. Safety Management – A Human Approach. New York: Alorey.
• Pidgeon N.F., Turner B. A. 1986. Human Error and Socio-Technical System Failure. In: A.S. Nowak (red.). Modeling Human Error in Structural Design and Construction. New York: American Society of Civil Engineers.
• Reykowski J. 1973. Postawy a osobowość. W: S. Nowak (red.) Teorie postaw. Warszawa: PWN.
• Reykowski J. 1975. Osobowość jako centralny system regulacji i integracji czynności. W: T. Tomaszewski (red.). Psychologia. Warszawa: PWN.
• Reykowski J. 1995. Osobowość jako centralny system regulacji i integracji czynności. W: T. Tomaszewski (red.). Psychologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Rotter T. 2001. Psychologia likwidacji wypadków drogowych. Kraków.
• Saari J. 1987 (red.). Successful Accident Prevention. Helsinki: Institute of Occupational Health. ISBN 9518016127.
• Skinner B.F. 1981. Zachowanie się organizmów. Warszawa: PWN.
• Spielberger C.D. 1975. The Measurement of state and trait Anxiety: Conceptual and methodological issues. W: Levi L. (ed.) Emotions – their parametres and measurement, Razen Press, New York.
• Stalewski T., Łucewicz J. 1994. Socjologia organizacji. Problemy podstawowe. Wrocław: Wrocławska Oficyna Nauczycielska.
• Statut Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego 1977. Zakopane.
• Statut Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego 1991. Zakopane.
• Stawowska L. 1973. Diagnoza typów osobowości. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.
• Stawowska L. 1983. Psychologia różnic indywidualnych dzieci i młodzieży. Katowice: Wyd. AWF.
• Stoner J.A.F., Freeman R.E., Gilbert D.R. 2001. Kierowanie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-208-1295-X.
• Strelau J. (red.) 1974a. Rola cech temperamentalnych w działaniu, Wrocław: Ossolineum.
• Strelau J. 1974. Temperament i typ układu nerwowego. Warszawa: PWN.
• Strelau J. 1982. Regulacyjne funkcje temperamentu, Ossolineum, Wrocław.
• Strelau J. 1985. Temperament, osobowość, działanie. Warszawa: PWN.
• Strelau J., Eliasz A., Klonowicz T. 1974. Charakterystyka czasowa zachowania się – na przykładzie wybranych reakcji motorycznych i werbalnych. W: J. Strelau (red.) Rola cech temperamentalnych w działaniu. Wrocław: Ossolineum.
• Studenski R. 1986. Organizacja bezpiecznej pracy w przedsiębiorstwie. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej.
• Studenski R. 1994. Szacowanie i ograniczanie ryzyka. "Atest – Ochrona Pracy", nr 6.
• Studenski R. 1996. Organizacja bezpiecznej pracy w przedsiębiorstwie. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. ISBN 83-85718-47-8.
• Szczepański J. 1978. Ludzkie sprawy. Warszawa: Czytelnik.
• Wrześniewski K., Sosnowski T. 1987. Inwentarz Stanu i Cechy Lęku, Podręcznik PTP, Warszawa.