PL
Klasyczne ujęcie bezpieczeństwa państwa wiązało się z rozgraniczeniem na bezpieczeństwo narodowe i wewnętrzne. Przemiany cywilizacyjne jakie zaszły w ciągu ostatniego ćwierćwiecza w znacznej mierze unieważniły ten podział. Za główny czynnik zmian należy uznać rozwój społeczeństw o strukturze sieciowej oraz kształtowanie się stosunków międzynarodowych o charakterze sieciowym. Powoduje to konieczność traktowania bezpieczeństwa państwa w sposób zintegrowany. Rozmywanie się granic pomiędzy tradycyjnie rozumianymi kategoriami bezpieczeństwa narodowego i wewnętrznego stanowi eo ipso wyzwanie zarówno dla teorii, jak i praktyki bezpieczeństwa.