PL
W niniejszym artykule poddaję krytycznej analizie stanowisko, według którego pojęciowy charakter ludzkiego poznania przesądza o fałszu koncepcji prawdy jako korespondencji między nośnikiem wartości logicznej a uprawdziwiaczem. W tym celu przeprowadzam krytykę Josepha Mitterera krytyki dualizującego sposobu mówienia oraz krytykę Donalda Davidsona krytyki tzw. dualizmu schematu i treści. Następnie krytykuję użytek, jak Richard Rorty czyni z Donalda Davidsona krytyki wymienionego dualizmu. Krytyce poddaję również koncepcję realizmu kulturowego autorstwa Andrzeja Szahaja. Na koniec wymienione koncepcje porównuję z Nicholasa Reschera koncepcją idealizmu pojęciowego, po czym uzasadniam tezę, że pojęciowy charakter ludzkiego poznania nie wyklucza trafności koncepcji prawdy jako pewnego typu korespondencji między nośnikiem wartości logicznej a uprawdziwiaczem. Przeciwnie – jest z taką koncepcją w bardzo łatwy sposób do pogodzenia.
EN
In the article I criticize the conception according to which the conceptual character of human cognition falsifies the theory of truth understood as a kind of correspondence between the truth-bearer and the truth-maker. Arguing against the conceptions of Josef Mitterer, Donald Davidson, Richard Rorty and Andrzej Szahaj, I defend the claim that the conceptual character of human cognition is irrelevant to the critique of correspondence theories of truth. I justify this claim by using the example of Nicolas Rescher’s conception of conceptual idealism, which is similar to Hilary Putnam's internal realism but does not rule out truth as a kind of correspondence.