Dialog z dzieckiem chorującym na autyzm – Metoda 3I

• Authors: Magdalena Świgost , Marta Kromka

Title variants

EN

Dialogue with autistic child – 3I Method

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Dziecko chorujące na autyzm ma swój indywidualny zakres zaburzeń i różny stopień ich nasilenia, co skutkuje koniecznością indywidualizacji terapii. Ważne jest, aby proponowane metody nie wykluczały się wzajemnie, tylko skutecznie stymulowały rozwój. Zalecana jest wielokierunkowa terapia, intensywna i wcześnie rozpoczęta, która dzięki plastyczności mózgu dziecka, stwarza warunki do znacznej poprawy jego funkcjonowania. W niniejszym artykule dokonano próby przedstawienia najważniejszych zagadnień dotyczących autyzmu oraz propozycji pracy z dzieckiem chorującym na autyzm opartej na metodzie 3I. Metoda 3I jest edukacyjną metodą rozwojową, upowszechnioną i rekomendowaną przez powstałą w 2005 roku francuską organizację AUTISME ESPOIR VERS L’ECOLE (A.E.V.E.). Celem metody 3I jest rozwój komunikacji, ponieważ to ona umożliwia jednostce pełne uczestnictwo w życiu społecznym. Zdolność komunikacji stanowi jednocześnie warunek rozwoju osobowego i poznawczego człowieka. Praca terapeutyczna oparta na metodzie 3I prowadzi do samoistnego i spontanicznego rozwijania się pożądanych umiejętności i kompetencji społecznych. Umiejętności w ten sposób nabyte zostają utrwalone, nie zanikają w sytuacjach nowych. Terapia oparta na tej metodzie opiera się na trzech podstawowych filarach, od których wzięła swoją nazwę i które stanowią klucz do sukcesu. 3I to metoda edukacji indywidualnej, intensywnej i interaktywnej, pozwalająca na stymulację mózgu dziecka po-przez zabawę. Założenia tej metody, są rozwinięciem i uzupełnieniem znanej w Polsce metody opcji.

EN

A child suffering from autism has its own range of disorders with different degrees of severity, which results in the need for individualising therapy. What is important is that the proposed methods should not be mutually exclusive, but should effectively stimulate the child development. Due to the child’s brain plasticity, a multidirectional, intensive and early started therapy that creates conditions for significant improvement is recommended. This article is an attempt to present main issues related to autism and suggestions for work with autistic children based on the 3I Method. 3I Method is an educational and developmental therapy method disseminated and recommended by the French association AUTISME ESPOIR VERS L’ECOLE (A.E.V.E.) which was established in 2005. The aim of the 3I Method is communication development as this is the area that allows the child to participate fully in social life. The ability to communicate is also a condition for personal and cognitive growth. Therapeutic work based on the 3I Method leads to natural and spontaneous development of the desired skills and social competences. The skills acquired in this way are fixed and do not disappear in novel situations. The therapy based on this method is grounded on three basic pillars which the method takes its name from and which are the key to success. 3I Method is an individual, intensive and interactive method of education that stimulates the child's brain by play. The assumptions of this method are an extension of and complement to the method known in Poland as Son Rise.

Keywords

PL

Autyzm; rozwój, komunikacja; dialog; terapia; indywidualizacja; wielokierunkowość; zaburzenie

EN

Autism; Development; Communication; Dialogue; Therapy; Individualization; Multidirectional; disorder.

• Publisher: Akademia Ignatianum w Krakowie, Instytut Nauk o Wychowaniu, ul. Kopernika 26, 31-501 Krakow, Poland
• Journal: Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
• Year: 2013
• Issue: 3(29)
• Pages: 57-70

Dates

published

2013

Contributors

author

Magdalena Świgost

author

Marta Kromka

References

• Appelt K., Wiek poniemowlęcy. Jak rozpoznać potencjał dziecka?, [w:] Psychologiczne portrety człowieka, red. A. I., Brzezińska, GWP, Gdańsk 2005.
• Birch A., Psychologia rozwojowa w zarysie. Od niemowlęctwa do dorosłości, PWN, Warszawa 2011.
• Bobrowicz-Lewartowska L., Autyzm dziecięcy. Zagadnienia diagnozy i terapii, Impuls, Kraków 2011.
• Carson R.C., Buther J.N., Mineka S., Psychologia zaburzeń, GWP, Gdańsk 2006.
• Clercq H.D., Autyzm od wewnątrz, Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2006.
• Jagielska G., Dziecko z autyzmem i zespołem aspergera w szkole i przedszkolu, ORE, Warszawa 2010.
• Materiały dla wolontariuszy pracujących z dzieckiem chorującym na autyzm, udostępnione przez Maltańskie Centrum Pomocy Niepełnosprawnym Dzieciom i ich Rodzicom (niepublikowane). Materiały opublikowane przez Autisme Espoir Vers l'Ecole, http// www.autisme-espoir.org/ (dostęp: 12.06.2013).
• Pilecki M., Psychiatria wieku rozwojowego – wybrane zagadnienia, [w:] Psychiatria, red. J. Heitzman, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
• Pisula E., Autyzm i przywiązanie. Studia nad interakcjami dzieci autystycznych i ich matek, GWP, Gdańsk 2003.
• Rozetti-Szymańska A., Wójcik J., Pietras T., Zarys terapii pedagogicznej dzieci z autyzmem, [w:] Autyzm – epidemiologia, diagnoza, terapia, Continuo, red. T. Pietras. A. Wituski, P. Gałecki, Wrocław 2011.
• Sęk H., Społeczna psychologia kliniczna, PWN, Warszawa 2000.
• Szot Z., Autyzm. Terapia ruchowa. Badania interdyscyplinarne, Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu, Gdańsk 2004.
• Trempała J., Modele rozwoju psychicznego. Czas i zmiana, Akademia Bydgoska im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2000.
• Zimbardo P.G., Ruch F.L., Psychologia i życie, PWN, Warszawa 1996.