Maski Aleksandry Śląskiej

• Authors: Cebera Marta

Title variants

EN

Aleksandra Śląska’s Masks

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

This article covers the artistic achievements of Aleksandra Śląska (1925–1989), a Polish theatre and film actress remembered mainly for her portrayals of German women and aristocrats.The author focuses on the emergence of this typecasting of Śląska and counters it with a discussion of her less known professional image. The article offers an analysis of a wide array of Śląska’s diverse roles, from a part in Leon Kruczkowski’s drama Niemcy (Germans), through the title role in Henry de Montherlant’s La Reine morte and Blanche in A Streetcar Named Desire, to successful appearances in comedies, such as Elwira in Aleksander Fredro’s Mąż i żona (Man and Wife). The author shows that Śląska’s generation shaped Polish culture under the People’s Republic and contributed to the development of new media. Śląska co-created the Polish school of radio play, Polish school of dubbing, and Television Theatre. The article juxtaposes the myth of a cold, unapproachable actress with the image of a multi-talented interpreter exploring the complexity of human nature, a woman of the theatre active in a number of different areas.

Keywords

EN

Aleksandra Slaska; actress; Polish theatre; Television Theatre; Polish film; Polish school of radio play; Polish school of dubbing; Ateneum Theatre

• Publisher: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
• Journal: Pamiętnik Teatralny
• Year: 2020
• Issue: 3(275)
• Pages: 105-132

Contributors

author

Cebera Marta

• Uniwersytet Gdański

References

• Czanerle, M. (1977). Panie i panowie teatru. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
• Kurpiewski, P. (2017). Historia na ekranie Polski Ludowej. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
• Sosnowska, D. (2014). Królowe PRL. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
• Źródła:
• Bargiełowski, D. (1957). Rzecz o niższych regionach ciała. Sztandar Młodych, 6, 4.
• Berberyusz, E. (1965). Z wielką tragiczką – o komedii. Słowo Polskie, 305.
• Beylin, K. (1962). O kobiecie, która wybiera zło. Express Wieczorny, 227, 6.
• Bielas, K. (1999). Ja ci zagram młodość. Gazeta Wyborcza (dodatek Wysokie obcasy), 219, 6-7.
• Bieniewski, H. (1960). Zwycięzcy i zwyciężeni. Orka, 3.
• Czapińska, W. (1963). Powrót do Loudun. Ekran, 14, 8.
• Domański, D. (1989). Ostatnia rozmowa z Aleksandrą Śląską. Życie Literackie, 49, 3.
• Erhardt, L. (1960). Teatr w pudełku. Radio i Telewizja, 43, 2.
• Greń, Z. (1962). Dla kogo requiem?. Życie Literackie, 43, 12.
• Grodzicki, A. (1958). Zmysły, zmysły… . Życie Warszawy, 143, 8.
• Grodzicki, A. (1962). Zakonnica z domu publicznego. Życie Warszawy, 228, 8.
• Kuliczkowska, K. (1965). Maria Stuart. Radio i Telewizja, 46, 21.
• Miklaszewski, K. (1977). Opolska lekcja klasyki. Życie Literackie, 18, 16.
• Natanson, W. (1966). Mąż i żona. Teatr, 7, 14.
• Pindór, M. (1990). Aleksandra Śląska. Zwrot, 4, 15.
• Polanica, S. (1976). Pani Dobrójska na czworakach. Słowo Powszechne, 149.
• Przewoska, H. (1966). Test na poczucie humoru. Stolica, 17, 4.
• Robosz, A. (1968). Aleksandra Śląska. Głos ludu, 12.
• Rogacki, H. I. (1979). Aleksandra Śląska. Scena, 1, 10.
• Rudnicki, A. (1963). Niebieskie kartki. Świat, 30.
• Szczawiński, J. (1967). Ocalenie Ruth. Kierunki, 49.
• Szczepański, J. A. (1957). Potrzebne wznowienie. Trybuna Ludu, 348, 6.
• Szczepański, J. A. (1976). Rozum i afekt. Teatr, 15.
• Szydłowski, R. (1959). Osaczeni z Jastrowa, czyli o granicach wolności. Polityka, 51.
• Tatarkiewicz, A. (1968). Dwa oblicza Markiza de Sade. Więź, 1, 155.
• Wirth, A. (1955). Ocalenie Sonnenbrucha. Nowa Kultura, 20.
• Wirth, A. (1963). Demony Aleksandry Śląskiej. Nowa Kultura, 12, 6.
• Zdanowicz, J. (1964). Przybliżyć ludzi. Rozmowa – bez pytań – z Aleksandrą Śląską. Polityka, 37.

Identifiers

DOI

https://doi.org/10.36744/pt.17